امروز : جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳ - 05:49

Afrang Khabar

1400/8/2 17:49

هوشنگ چالنگی، شاعر پیشکسوت نوپرداز خوزستانی، ۲ آبان ۱۴۰۰ در اثر کهولت سن از دنیا رفت.

هوشنگ چالنگی درگذشت

به گزارش افرنگ خبر /هوشنگ چالنگی ۲۹ مرداد ۱۳۱۹ در مسجدسلیمان چشم به جهان گشود. وی که معلم بود فعالیت ادبی خود را از دهه ۱۳۴۰ آغاز کرد. چالنگی از پایه‌گذاران شعر موج نو و شعر دیگر بود.

آن‌جا که می‌ایستی (۱۳۸۰)، نزدیک با ستارهٔ مهجور (۱۳۸۱)، زنگولهٔ تنبل (۱۳۸۳)، آبی ملحوظ (۱۳۸۷) و گزینه اشعار (۱۳۹۱) آثاری است که از چالنگی برجا مانده است.

وی در مورد شعر دیگر معتقد بود: «شعر ناب یعنی مردم کشورش» و اعتقاد داشت: «مخاطبان شعر در بهترین نقطه شناسایی شعر قرار دارند و در این میان مخاطب متبحر و باهوش می‌تواند در تعیین تکلیف وضعیت شعر حضور تأثیرگذار داشته باشد.»

چالنگی اشرافیت فرهنگی ـ فلسفی را در شعر محکوم می‌کرد و بر این باور بود که: «اگر شعر فقط یک تأویل فلسفی داشته باشد، نمی‌تواند موجودیت پیدا کند».

نمونه‌ای از شعر هوشنگ چالنگی

اما هنوز پرنده‌ای می‌نالد

بر شاخسار دور

نزدیک با ستاره مهجور

و سایه‌های هر چه درختان

در گریه‌های من

پنهان سایه‌سار بلوطان

آن‌قدر خنده‌های مَه را دیدم

آن‌ قدر گریه‌های بلوطان را با مَه

و سایه‌های هر چه درختان

در خنده‌های من

بر شاخسار دور

نزدیک با ستاره مهجور

(از دفتر آبی ملحوظ)

ارسال نظرات

نام

captcha

نظر شما