درگیری مفصل در آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید (RA) معمولاً مفاصل یکسانی را در هر دو طرف بدن تحت تأثیر قرار می‌دهد. با این حال، ممکن است علائم در یک سمت شدیدتر از طرف دیگر باشد.
در مراحل اولیه، مفاصل کوچک به طور معمول تحت تأثیر قرار می‌گیرند، به ویژه مفاصل انگشتان دست و پا. در موارد کمتر، ممکن است درگیری از یک مفصل منفرد و بزرگ، مانند زانو یا شانه شروع شود، یا ممکن است از یک مفصل به مفصل دیگر حرکت کند.

با پیشرفت بیماری، اکثر افراد در نهایت دچار التهاب مفاصل در بازوها یا پاها می‌شوند. در برخی از افراد لگن و ستون فقرات به خصوص گردن دچار التهاب می‌شود.

علائم مفصلی آرتریت روماتوئید

شامل سفتی، درد، قرمزی، گرمی و تورم است. خشکی مفاصل در هنگام صبح و بعد از بی‌حرکتی بیشتر آزاردهنده است. هرچند که سایر انواع آرتریت نیز ممکن است باعث سفتی شوند، معمولا خشکی مفصل ناشی از RA می‌تواند بیش از یک ساعت طول بکشد.

مفاصلی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند عبارتند از: دست‌ها، مچ، آرنج، شانه، پا، مچ پا، زانو، لگن و گردن.

مفاصل دست‌ها اغلب اولین مفاصلی هستند که تحت تاثیر آرتریت روماتوئید قرار می‌گیرند. قدرت دست اغلب کاهش می‌یابد. در صورت تداوم التهاب مفاصل، ناهنجاری‌های مشخصی در دست مبتلایان به آرتریت روماتوئید به مرور زمان رخ می‌دهد.

سایر علائم آرتریت روماتوئید

اگرچه درگیری مفصلی شایع‌ترین علائم آرتریت روماتوئید است، اما این اختلال ممکن است مشکلات مختلف دیگری نیز برای ما ایجاد کند. این مشکلات می‌توانند ناشی از وجود التهاب در بدن، عوارض جانبی داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری (مثلاً استروئیدها) یا ترکیبی از عوامل مختلف باشند. این علائم عبارتند از: کاهش تراکم استخوان، ضعف عضلانی، خستگی، مشکلات پوستی، مشکلات چشمی (شامل التهاب ، قرمزی و درد چشم و مشکلات بینایی)، التهاب ریه که ممکن است باعث تنگی نفس و سرفه خشک شود، التهاب عروق خونی و پریکاردیت (التهاب پرده پوشاننده قلب).