به گزارش افرنگ خبر / پلاکت‌ها آزادانه در جریان خون گردش می‌کنند. این سلول‌ها قادر هستند آسیب‌های عروقی را شناسایی کنند. اگر تعداد پلاکت‌ها مطلوب و عملکردشان طبیعی باشد، زمانی که عروق خونی آسیب‌دیده را تشخیص دادند با فعل‌وانفعالات خاصی به یکدیگر و به رگ آسیب‌دیده متصل می‌شوند. در نتیجه‌ی این فعالیت‌ها لخته خون ایجاد می‌شود. با این مکانیسم بدن می‌تواند خونریزی را متوقف کند. بنابراین باید بدانیم پلاکت نقشی کلیدی در سلامت ما ایفا می‌کند.

چه چیزی باعث تغییر شکل پلاکت‌ها می‌شود؟

پلاکت‌ها کوچکترین سلول‌های خونی بوده و از طریق میکروسکوپ قابل دیدن هستند. پلاکت‌های آزاد در جریان خون به شکل غیر فعال هستند. یک رگ خونی هنگامی که آسیب می‌بیند پیامی را ارسال می‌کند. هنگامی که پلاکت‌ها پیام ارسالی را دریافت می‌کنند، با مهاجرت به ناحیه‌ای که دچار جراحت شده و تبدیل شدن به شکل فعال خود، به این پیام پاسخ می‌دهند. برای پوشش سطح آسیب‌دیده رگ خونی، پایک‌های بلندی از پلاکت‌ها به سمت اطراف رشد می‌کنند و پلاکت‌ها با اتصال به هم با الگویی شبیه به تار عنکبوت، سطح آسیب‌دیده رگ را می‌پوشانند.

تعداد مطلوب پلاکت چقدر است؟

تعداد پلاکت طبیعی از ۱۵۰۰۰۰ تا ۴۵۰۰۰۰ پلاکت در هر میکرولیتر خون متغیر است. پلاکت بیش از ۴۵۰۰۰۰ وضعیتی است که به آن ترومبوسیتوز می‌گویند. پلاکت کمتر از ۱۵۰۰۰۰ به عنوان ترومبوسیتوپنی شناخته می‌شود. اندازه‌گیری تعداد پلاکت‌ها اغلب به عنوان بخشی از آزمایش شمارش سلول‌های خونی انجام می‌شود. بسته به شرایط فرد ممکن است آزمایش‌های دیگری برای ارزیابی سیستم انعقادی درخواست شود.

تعداد پلاکت‌ها چه ارتباطی با پیامدهای قلبی‌عروقی نامطلوب دارد؟

تعداد پلاکت‌ بالاتر از مقادیر طبیعی، خون را مستعد انعقاد می‌کند و می‌تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد. اما اغلب مشکلات قلبی‌عروقی بیشتر به عملکرد پلاکت‌ها مربوط می‌شود تا تعداد آن‌ها. به عنوان مثال، ممکن است تعداد پلاکت‌های فردی در محدوده طبیعی باشد، اما اگر این پلاکت‌ها بیش از حد به هم بچسبند، احتمال تشکیل لخته و به دنبال آن خطر حملات قلبی و سکته مغزی افزایش می‌یابد.

تعداد پلاکت‌ها باید پیگیری شود

تعداد بالا یا پایین پلاکت یا اختلال در عملکرد این سلول به ندرت در آغاز علامت ایجاد می‌کند. برای مثال ممکن است کمبود پلاکت در سطوح خفیف علامتی نداشته نباشد اما در صورت وجود عامل زمینه‌ای مداوم، کمبود پلاکت تشدید شود. در حالت شدید فرد می‌تواند کبودی‌ها و خونریزی‌های خودبه‌خودی از بینی را تجربه کند. بر این اساس پیگیری تعداد پلاکت در فواصل منظم منطقی به نظر می‌رسد.