به گزارش افرنگ خبر / معین محمدی پور افزود: با این نوع صندوق‌ها هزاران یا حتی میلیون‌ها نفر می‌توانند به صورت مشاع در مالکیت یک مجتمع مسکونی یا تجاری و درآمد‌های حاصل از آن شریک باشند.

وی درباره عملکرد این صندوق‌ها اضافه کرد: در صندوق‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات که به طور خلاصه در بازار سرمایه به آن ریت (REIT) گفته می‌شود، اگر ساختمانی که آماده به کار و بهره برداری و قابل استفاده و درآمدزا باشد، را می‌توان اصطلاحا اوراق بهادارسازی کرد.
محمدی پور گفت: در این صندوق‌ها می‌توان مالکیت پروزه‌ها را خرد کرد و بین عموم از هزار نفر گرفته تا میلیون‌ها نفر مالکیت را خرد کرد، سپس با انتخاب یک مدیر صندوق که ماهیت حقوقی جدید دارد ایجاد می‌شود و کل این املاک را به نام این صندوق کرد.
وی ادامه داد: در این صورت مدیر صندوقی وجود دارد که وجوه را باید مدیریت کند که یک مدیر بهره بردار برای ساختمان انتخاب می‌شود و این فرد، متخصصی است که تصمیم می‌گیرد چه جوری می‌شود از این ساختمان حداکثر بهره برداری چخ اجاره بدهد یا استفاده‌های تجاری یا مسکونی داشته باشد.
محمدی پور گفت: وقتی این صندوق به نام صندوق شد، سهامداران آن صندوق در واقع منابع یا درآمد‌های حاصل را می‌توانند بصورت مشاع دریافت کنند یعنی هزار نفر یا میلیون‌ها نفر هستند که مالک یک ساختمان تجاری بزرگ هستند یا واحد‌های مسکونی که به صورت انبوه تولید شده باشند می‌توانند به صورت مشاع و میلیونی مالک داشته باشند از طریق ایجاد صندوق‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات یا صندوق‌های ریت که در بورس کالای ایران قابل پذیرش است.
وی افزود: این صندوق‌ها فرم خاصی دارد که در سازمان بورس به تصویب رسیده و افراد یا نهاد‌هایی که املاک بزرگی را که چند هزار میلیارد تومان برای آن می‌توان متصور است می‌توانند از این صندوق استفاده کنند.
رئیس اداره مطالعات اقتصادی بورس کالای ایران تصریح کرد: این روش خیلی راه ساده‌ای است که افراد و یا نهاد‌ها برای فروش املاک بزرگ خود می‌توانند در قالب صندوق‌های املاک و مستغلات به صورت خرد بیاورند که مشتری خرد هم بتواند خریداری کند در حالی که معمولا فروش یکجا این پروژه‌ها خیلی سخته و تنها چند نهاد که به لحاظ حجم و توان مالی بالایی دارند می‌توانند خریداری کنند.
واژه (REIT) از عبارت شرکت‌های سرمایه گذاری و مستغلات (Rael Estate Investonent Trusts) به اختصار گرفته شده است و به معنای جمع آوری سرمایه‌های خرد و هدایت ان‌ها به سوی بازار مسکن و تلاش جهت تامین مالی مسکن قشر‌های کم درآمد و یا تامین مالی پروژه‌های بزرگ به واسطه عرضه واحد‌های (یونیت‌های) سرمایه‌ای می‌باشد که تجربه‌های موفقی نیز در سطح جهان داشته است.