به گزارش افرنگ خبر /آیت اسدی در گفت‌وگو ای، درباره کاهش آمار تعدیل نیروی کار در فرودین امسال و دلایل آن ابراز عقیده کرد و گفت: نمایندگان کارگری در جلسات دستمزد شورای عالی کار این مساله را پیش بینی کرده بودند و با بررسی‌هایی که صورت گرفته بود، اعتقاد داشتیم که افزایش مزد باعث ریزش نیرو یا تعدیل و اخراج کارگران نخواهد شد.

وی ادامه داد: این احتمال داده شد که برخی از صنوف و واحدها به دلیل سهم بالای دستمزد در قیمت تمام شده محصول کمی دچار مشکل شوند که بر این اساس مقرر شد دولت در زمینه حمایت از واحدهای کوچک و واحدهایی که متضرر می شوند،  بسته حمایتی در نظر بگیرد ولی در مجموع اعتقاد نداشتیم که افزایش مزد باعث اخراج نیروی کار می شود.

عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار ادامه داد: به دلیل اینکه نیروهای کار با دستمزدی که می گرفتند حاضر به کار نبودند، تصمیم به افزیش حقوق‌ها گرفته شد. در حال حاضر در برخی شهرها خیلی از واحدهای تولیدی حاضرند خدمات و حقوقی بالاتر از حقوق کار بدهند تا کارگر را حفظ کنند ولی مساله این است که نیرو سر کار نمی رود.

اسدی گفت: تاکید ما این بود که دولت در زمینه آموزش‌های مهارتی وارد شود و آموزش‌های فنی و حرفه‌ای را در واحدهای تولیدی گسترش دهد. اگر فرضا سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای ۵۰ نفر را آموزش می‌دهد و برای آن هزینه می‌شود، آن مربی و استاد را به واحدهای تولیدی ببرند که به تناسب شغل نیروهای کار به آنها آموزش بدهد تا کارگر ماهر بیشتری داشته باشیم.

به گفته عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار بسیاری از شرکتها با مشکل نیرو مواجه هستند چون کسی با حقوق ۴ میلیون تومان نمی‌تواند زندگی‌اش را اداره کند و ناچار به مشاغل غیرمولد روی می آورد.

وی ادامه داد: در صورتی که در برخی شهرها، نرخ کرایه خانه به شکل سرسام آوری افزایش پیدا کرده باشد، در این شرایط کارگر نمی داند باید کدام یک از هزینه های خورد و خوراک،‌ درمان و اجاره بهای خود را تامین کند. کارگر با هزار مشقت قرارداد یکساله خانه می‌بندد و بعد از آن طرف، بنگاه قرارداد دو ماهه با او منعقد می کند و کارگر نمی داند کرایه خانه ماه‌های آینده را چطور بپردازد؛ در نتیجه سراغ مشاغل کاذب می‌رود که درآمدش بهتر و کم دردسرتر است.

این مقام مسئول کارگری با بیان اینکه به دلیل شرایط اقتصادی،شیوه کسب و کار نسبت به گذشته فرق کرده است، گفت: از این به بعد شاهد تغییر روال کار خواهیم بود، چون شرایط اقتصادی فرق کرده است لذا در صورتی که وضع معیشت بهبود نیابد و دستمزدها افزایش پیدا نکند، عده بیشتری برای تامین معاش و هزینه‌های زندگی، به سمت مشاغل کاذب و غیرمولد خواهند رفت.