به گزارش افرنگ خبر /جنگی که به لحاظ اهمیت دست کمی از جنگ ۳۳ روزه ندارد. جنگی کاملا امریکایی- اسرائیلی که با پشتیبانی مالی رژیم‌های عرب حوزه خلیج فارس در اتاق فرمان سفارت امریکا در بیروت ساماندهی شده است.

جریان غربی، عبری و عربی تلاش می‌کند تا این انتخابات را به یک جنگ موجودیتی برای جریان‌های مخالف محور مقاومت تبدیل کند. در این جنگ سیاسی یک هدف و یک شعار مشترک دنبال می‌شود: هدف اصلی محدود کردن حزب الله به عنوان عنصری تعیین کننده در تحولات منطقه‌ای با شعار خلع سلاح حزب الله به عنوان عامل اصلی مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم لبنان است.

در همین راستا سعاده الشامی نماینده عضو حزب «السوری القومی الاجتماعی» (شاخه غیررسمی حزب بعث سوریه در لبنان) در هیئت وزیران لبنان اخیرا اعلام کرد اقتصاد لبنان ورشکسته است. نماینده حزبی که در دوقطبی ۲۰۰۵، جنگ ۲۰۰۶، درگیری مه ۲۰۰۸ و... همواره متحد وفادار حزب الله بود و این بدان معناست که مقاومت موافق «اعلان ورشکستگی» است. به عبارتی دیگر می‌توان گفت که حزب الله به این ترتیب طرف مقابل را در برابر حربه مشکلات معیشتی خلع سلاح کرد.

‏سعاده الشامی یکی از متخصص‌ترین افراد در هیئت وزیران لبنان بود. او یکی از بزرگ‌ترین اقتصاددانان لبنانی است که برنامه‌های نجات اقتصاد را در موریتانی، یمن و... (از طرف بانک جهانی) تدوین کرده است. از نظر منصب و جایگاه نیز مسئول‌ترین فرد کابینه بود.

در این دوره از انتخابات پارلمانی لبنان، ۷۱۸ نامزد در قالب ۱۰۳ لیست با یکدیگر رقابت می‌کنند. به عبارت دیگر برای هریک از ۱۲۸ کرسی پارلمانی بیش از ۵ نامزد با یکدیگر رقابت می‌کنند. در این دوره ۱۱۸ زن در لیست‌های انتخاباتی حضور دارند که بیشترین تعداد حضور بانوان در ادوار انتخابات پارلمانی است.

انتخاباتی که ۲۵ اردیبهشت برگزار می‌شود و از آنجایی که نظام سیاسی حاکم بر لبنان نظام پارلمانی است، ائتلاف‌ها و گرایش اکثریت در پارلمان همواره نقشی اساسی در تقسیم قدرت در این کشور داشته و روند مسایل و اولویت‌ها را تعیین می‌کند.

هم اکنون جریان ۸ مارس که نزدیک به حزب الله است، ۷۲ کرسی در پارلمان لبنان دارد که شامل احزاب جریان ملی آزاد، المرده، اتحادیه انقلابی ارمنی، حزب دموکرات لبنان، حزب ناسیونال سوسیالیست سوری، جنبش امل و … است.

در مقابل جریان ۱۴مارس که مخالفان حزب الله و جریان مقاومت را شامل می‌شوند ۴۸ کرسی را به خود اختصاص داده اند.
این گروه‌ها شامل حزب القوات، جریان المستقبل، حزب کتائب، جریان قرنه شهوان، حزب لیبرال ملی، جنبش نوسازی دموکراتیک، جنبش راست دموکراتیک و ائتلاف ملی لبنان، همواره عامل اصلی مسایل و مشکلات این کشور بوده و وابسته به غرب یا دلار‌های نفتی سعودی هستند.

در انتخابات ۲۵ اردیبهشت در جریانات مسیحی که طبق قانون، نیمی از پارلمان را در اختیار دارند همچنان رقابت اصلی بین جریان ملی آزاد (وابسته به میشل عون و جبران باسیل)، حزب القوات (متعلق به سمیر جعجع) و جریان المرده (فرنجیه) خواهد بود.

در بین احزاب شیعی پیش بینی می‌شود همچنان ائتلاف وفاداران مقاومت (حزب الله) و امل اکثریت کرسی‌ها را از آن خود کند.در بین دروزی‌ها نیز رقابت اصلی بین حزب سوسیالیست ترقی خواه (ولید جنبلاط)، دموکرات (طلال ارسلان) و التوحید العربی (وئام وهاب) است و احتمالا کرسی‌های آنان نیز همچون گذشته تقسیم می‌شود.اما جریانات اهل سنت با توجه به کناره گیری سعد حریری با فشار‌های محمد بن سلمان و شکاف بوجود امده با بیشترین تغییر مواجه خواهند بود.

اهل تسنن لبنان در عرصه سیاسی دچار چند دستگی شده است، هر چند دلار‌های سعودی به کمک فواد سنیوره و بها حریری آمده اند، اما به نظر نمی‌رسد بتوانند تغییر قابل توجهی به وجود آورند. پیشتر کشور‌های عربی شورای همکاری خلیج فارس که همسو با تحریم‌های اقتصادی و امنیتی آمریکا سفرای خود را از لبنان فراخوانده بودند تا بلکه بتوانند بر دولت این کشور برای محدود کردن حزب الله فشار وارد کنند، بدون نتیجه، از چندی قبل، بی سر و صدا سفارتخانه و فعالیت‌های سیاسی شان را مجددا فعال نموده اند تا بلکه روند سیاسی کنونی را به سود خود برگردانند.