محمد موسوی در نشست خبری که برگزار شد، تصریح کرد: خبرنگاران رسالت مهمی را بر دوش دارند، خبرنگاران میتوانند در کنار کارآفرینان قرار بگیرند و مشکلاتی که وجود دارد را بررسی و نقدهای لازم را بیان کنند، خبرنگاران باید نماینده اقشار مختلفی از مردم باشند که تریبونی برای بیان نظرات خود ندارند.
وی افزود: به عنوان یک کارآفرین که در حوزه معلولین فعالیت کرده است روزانه با افراد زیادی در ارتباط هستم، معلولان زیادی برای کار به سراغم میآیند این در حالی است که من دولتی نیستم و امکانات لازم برای ایجاد اشتغال برای همه معلولین را ندارم اما به واسطه کارآفرینی با افراد زیادی در ارتباط هستم، به عنوان یک کارآفرین از خبرنگاران انتظار دارم که در کنار ما قرار بگیرند تا بتوانیم با آگاهیبخشی، اطلاعرسانی و مطالبهگری مشکلات را حل کنیم.
این کارآفرین برتر کشوری خاطرنشان کرد: مزیت من به عنوان یک کارآفرین این است که با رویکرد اجتماعی کارآفرینی میکنم، صرفاً کار اقتصادی نمیکنم که منتهی به ایجاد شغل شود، سرمایهدار نیستم اما بر سرمایه مدیریت و با رویکرد اجتماعی کار میکنم، رویکرد من برگرفته از رویکرد ائمه است؛ سرمایهگذاری با رویکرد اجتماعی باید در حوزههای علمیه تدریس شود ما نباید شاهد رشد قارچگونه بانکها در نظام اسلامی باشیم، روش سرمایهداری با رویکرد اجتماعی و با محوریت انسان نتیجه روش سرمایهداری اسلامی است که سود محور نیست بلکه بار اجتماعی برای ما اهمیت دارد.
وی بیان کرد: کارخانه بهداشتی فیروز الگوی سرمایهداری در جامعه اسلامی را معرفی کرده و انتظار داریم نظام مقدس اسلامی حمایت کند، انتهای اهداف ما به کارگیری معلولین نیست بلکه انتهای هدف ما ارائه الگوی سرمایهداری است؛ کار ما ارزشی و زیربنایی است که با معاش مردم ارتباط مستقیم دارد، در حال حاضر بخش زیادی از مردم ما زیر خط فقر هستند و باید امنیت اقتصادی آنها را تامین کنیم.
بهزیستی بستر لازم برای آموزش معلولین فراهم نکرده است
موسوی با اشاره به بهکارگیری معلولین در گروه بهداشتی فیروز، یادآور شد: متاسف هستم که معلول در کشور ما کار بدنی میکند، معلول بدنش مناسب کارگری نیست بلکه باید شغلهایی انتخاب کنند که ذهنی و فکری باشد؛ سهم معلولین در عرصه اشتغال کارهای فکری است اما ما مجبور بودیم میزبان معلولین باشیم چرا که بهزیستی بستر لازم برای تحصیل و آموزش را برای معلولین فراهم نکرده است، در واقع در جامعه ما بستری برای رسیدن به درجات عالیتر علمی برای معلولین فراهم نیست بنابراین با رویکرد اجتماعی با محوریت انسان نسبت به قانون کار معلولین را به کار گرفتم، سرمایهگذارانی که به دنبال درآمد و سود بالا هستند هرگز نمیتوانند از ظرفیت معلولین استفاده کنند.
وی تاکید کرد: اگرچه من معلول بودم اما خانواده به گونهای با من رفتار کردند که احساس معلولیت نکنم و حتی برای ادامه تحصیل من را به آمریکا فرستادند این در حالی بود که در جامعه احساس ترحم نسبت به خودم را برای اولین بار تجربه کردم، این حس ترحم در کشور آمریکا نیز وجود داشت و معلول را فردی ناتوان میدانستند که باید به آنها کمک شود، شاید همان جا بود که جرقه کمک به معلولان و نشان دادن توانمندی آنها در ذهنم زده شد، بنابراین زمانی که به ایران برگشتم کانون معلولین توانا را راهاندازی و به دنبال آن کارخانه فیروز را تاسیس کردم.
این کارآفرین تاکید کرد: در حال حاضر ۹۲ درصد کارکنان فیروز معلولیت دارند، معلولین نه تنها در خط تولید کارخانه بلکه در آزمایشگاه، فنی و مهندسی و واحد علوم و فنون و نوآوری نیز کار میکنند، ۸ درصد کارکنان از نظر جسمی سالم هستند ولی آنها هم از خانواده معلولین هستند، تاکید کردم که افراد سالم حتماً باید یک عضوی از خانوادهشان دارای معلولیت شدید باشد که آن فرد معلول نیز احساس کند درآمد خانواده از قبل او است.
وی بیان کرد: تعداد ۷۵۰ نفر کارکنان ما معلول جسمی هستند، در کارخانه اتاق ورزش نیز قرار دادیم چرا که معلولین بعد از مدتی کار باید ورزش کنند تا آسیب بدنی بیشتری نبینند برای اینکه کارکنان ملزم به استفاده از ورزش باشند ساعت ورزش اضافه کار حساب میشود، ما سود محور نیستیم بلکه برکت محور هستیم.
موسوی یادآور شد: رویکرد ما اجتماعی است اما در سکوی اقتصاد هم زرنگ هستیم، در حال حاضر تنها برند کودک ایران هستیم که محصولات بهداشتی تولید میکنیم، اگر فیروز نبود برندهای اروپایی وارد میشدند اما ما از سال ۵۳ تاکنون با کیفیت و قیمت مناسب در کنار مردم قرار داریم حتی گاهی ممکن است سود محصولمان را به صفر برسانیم اما حاضر به افزایش قیمت نباشیم.
وی تاکید کرد: کارخانه فیروز را از بنیاد مستضعفان با ۳۷ پرسنل و ۴ محصول خریداری کردم اما هماکنون با ۱۲۰۰ پرسنل مشغول به فعالیت هستیم، از سال ۹۸ در بخش دیگر فعالیت کردم و مدیریتم در فیروز کمرنگتر شد اما هم اکنون دوباره به فیروز برگشتم و در پی افزایش تنوع در محصولات هستم؛ اگر کارخانههای غیر فعال را به نخبگان و کارآفرینان متخصص بدهیم شاهد افزایش اشتغال خواهیم بود اما متاسفانه اغلب این کارخانهها را به دلالان میدهند و شاهد پیشرفت نیستیم.
این کارآفرین برتر با اشاره به مشکلات کارآفرینان در کشور بیان کرد: متاسفانه کارآفرینان در کشور حمایت نمیشوند؛ یکی از مشکلات بزرگ حوزه کارآفرینی نبوده دادگاه ویژه کارآفرینان است، علیرغم این که کارآفرینی از اهمیت بالایی برخوردار است دادگاه ویژهای به آنها اختصاص ندارد در حالی که با توجه به شرایط اقتصادی فعلی کشور نیاز است که دادگاهی ویژه ایجاد شود، برای مثال اگر کلاهبرداری از فیروز صورت بگیرد باید به دادگاه بروم و در صف دادگاه در کنار کسی قرار بگیرم که کیفش را دزدیدهاند؛ اگر دادگاه ویژه کارآفرینان ایجاد شود و مشکلات آنها به صورت اختصاصی با قاضی ویژه و در زمانی کوتاهتر بررسی شود بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
وی اظهار کرد: در برخی از کشورهای توسعه یافته کارآفرینان به قدری اهمیت دارند که حتی در شعبههای بانکی یک باجه به آنها اختصاص پیدا میکند همچنین در هواپیماها ۲ صندلی خالی برای کارآفرینان در نظر میگیرند که در صورت لزوم ۲ ساعت قبل از پرواز بتوانند پرواز را رزرو کنند اما در ایران کمترین امکانات حمایتی از کارآفرینان وجود ندارد.
موسوی خاطرنشان کرد: کار آفرینان در سکویی قرار دارند که معاش مردم به آن وصل است، قدر کارآفرینان را باید بدانند؛ مشکل کارآفرینان ارز و دلار نیست ما از منابع انسانی متخصص برخوردار نیستیم، وزارت آموزش و پرورش و دانشگاهها برای کارآفرینان خروجی ندارند چرا که نخبهسازی صورت نمیگیرد، اگر فردی نخبه شده نیز به خاطر همت خانوادهها است؛ نخبگان ما به خارج از کشور میروند چون آنها را جذب نمیکنیم.
وی بیان کرد: بحث توسعه فیروز را داریم اما با مشکل کمبود نیروی متخصص روبهرو هستیم، مشکل کشور این است که قانون حمایت از کارآفرینان نوشته نمیشود و از طرفی کارآفرینان تقسیمبندی نشدند، همه ما کارآفرین شناخته میشویم در حالی که مانند همه مشاغل کارآفرینان نیز باید طبقهبندی شوند.
این کارآفرین یادآور شد: زمانی میتوانیم در اقتصاد کشور پیشرفت کنیم که ابتدا کارآفرینان را حمایت کنیم و در مقابل با مفسدان اقتصادی به صورت جدی برخورد شود، اگر مفسدان اقتصادی جمع شوند و مورد برخورد قرار بگیرند بسیاری از مشکلات ما حل میشود.