به گزارش افرنگ خبر / خوشبختانه، طیف گسترده ای از مکمل های غذایی وجود دارد که می تواند به بهبود وضعیت سلامتی در سالمندان کمک کند. ویتامین ها، مواد معدنی، آنزیم ها، اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه چند نمونه از آنها هستند. باید به خاطر داشته باشیم که فرایند پیری تغییراتی را در بدن ایجاد می‌کند. 

 روند پیری توده عضلانی و مواد معدنی استخوان را کاهش و رسوبات چربی را افزایش می دهد و نحوه توزیع آنها در سراسر بدن را اصلاح نمی کند و معمولاً کاهش در دریافت کالری، چربی و پروتئین وجود دارد. کمبود ویتامین‌های A، C و D و مواد معدنی مانند منیزیم، کلسیم و پتاسیم نیز شایع است. به همین دلایل استفاده از مکمل ها مهم است.

عواقب کمبود مواد مغذی در بدن:

برای اینکه بدن عملکرد مطلوبی داشته باشد، نیاز به تامین مواد مغذی ضروری دارد. اگر هر نوع کمبودی وجود داشته باشد، سیستم  شروع به نشان دادن مشکلات می کند. 
در اینجا برخی از عواقب کمبود مواد مغذی آورده شده است.

کمبود ویتامین C:

ویتامین C یک ماده مغذی است که عملکردهای زیادی را در بدن انجام می دهد. نه تنها عملکرد سیستم ایمنی را تقویت می کند، بلکه به روند بهبود زخمها نیز کمک می کند و تشکیل رگ های خونی، غضروف، عضله و کلاژن رانیز تقویت می کند. هنگامی که به اندازه کافی مصرف نمی کنید، خطر ابتلا به بیماری اسکوربوت وجود دارد که با کم خونی، خونریزی لثه، کبودی در بدن مشخص می شود.

کمبود ویتامین D و کلسیم:

ویتامین D یک ماده مغذی کلیدی برای جذب مناسب کلسیم است. کلسیم یک ماده معدنی ضروری برای سلامت استخوان، دندان ها، خون و سایر سیستم های بدن است. هنگامی که یک یا هر دوی این مواد مغذی در بدن کمبود داشته باشد، مشکلاتی به دنبال خواهد داشت. علائمی مانند اسپاسم، بی حسی و سوزن سوزن شدن که با کمبود این مواد مغذی مرتبط است. در موارد شدیدتر، منجر به اختلالاتی مانند پوکی استخوان می شود.

کمبود ویتامین A:

ویتامین A را می توان از طریق غذا مصرف کرد. کمبود این ویتامین با افزایش خطر بیماری های چشمی، اختلالات پوستی و عفونت مرتبط است.

سطح پایین اسید فولیک:

اسید فولیک نوعی ویتامین B است که در تنظیم هموگلوبین و پروتئین خون نقش دارد. سطح پایین آن می تواند منجر به نوعی کم خونی شود که باعث خستگی و زخم های دهان می شود.

کمبود منیزیم:

منیزیم نقش مهمی در عملکرد ماهیچه ها و سیستم عصبی و کنترل سطح گلوکز خون  دارد. کمبود آن با علائمی مانند خستگی، اسپاسم، ضعف عضلانی و تشنج مرتبط است.

کمبود پتاسیم:

کار اصلی پتاسیم عملکرد صحیح سیستم عصبی و ریتم قلب است. اگر سطح آن در بدن کم باشد، خطر یبوست، آسیب عضلانی و خستگی نیز افزایش می یابد.

 استفاده از مکمل‌های غذایی برای سالمندان نباید ساده گرفته شود و حتما باید با یک پزشک یا متخصص تغذیه دراین زمینه مشورت کنید تا بهترین گزینه را با توجه به ویژگی های فردی انتخاب کنید.

 برخی از گزینه های پیشنهادی به شرح زیر است.

ویتامین دی:

ویتامین D یکی از پرمصرف ترین مکمل ها در سالمندان است. معمولاً از سن ۵۰ سالگی به بعد توصیه می شود، به ویژه در زنان با توجه به اینکه کاهش ترشح استروژن بر افت توده استخوانی و خطر ابتلا به پوکی استخوان تأثیر می گذارد.

مصرف آن در دهه ۶۰ و ۷۰ زندگی نیز توصیه می شود، زیرا به پیشگیری از اختلالات عضلانی، عصبی و قلبی عروقی کمک می کند. میزان مصرف توصیه شده برای مردان ۱۰۰۰ میلی گرم و برای زنان ۱۲۰۰ میلی گرم است.

امگا 3:

اسیدهای چرب امگا ۳ اثرات مثبتی بر سلامت قلب و عروق و متابولیک دارند. به ویژه خطر ابتلا به کلسترول بالا، فشار خون بالا، قند خون لبالا و اختلالات التهابی را کاهش می دهند. بهتر است از سن ۵۰ سالگی برای تحریک جریان خون به مغز و حمایت از رشد سلول های مغز مصرف شود. دوز روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم است.

پروبیوتیک ها:

در افراد مسن، مصرف مکمل‌های پروبیوتیک به تعادل میکروبیوتای روده وهمچنین هضم بهتر و تقویت سیستم ایمنی کمک می کند.توصیه می شود روزانه یک واحد مصرف کنید. 

ویتامین B12:

ویتامین B12 برای عملکرد طبیعی مغز و سیستم عصبی ضروری است. سطح آن از ۵۰ سالگی کاهش می یابد، زیرا تولید اسید هیدروکلریک در معده، که به جذب آن کمک می کند، کاهش می یابد. در حالت ایده آل، حداقل ۲‌.۴ میکروگرم در روز مصرف کنید.

پروتئین:

مکمل های پروتئینی اثرات مثبتی بر سلامت عضلات، استخوان ها و مفاصل دارند.  این ماده مغذی در بسیاری از غذاها وجود دارد اما برای اطمینان مصرف دوز روزانه  پودر پروتئین یا قرص آن نیز مهم است. مصرف ۲۰ تا ۳۰ میلی گرم  پروتئین در روز کافی است.

استفاده صحیح از مکمل ها در افراد مسن ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. اما به طور کلی، این محصولات نمی‌توانند جایگزین مواد مغذی شوند که از یک رژیم غذایی سالم و متنوع دریافت می‌کنید. پس بهتر است  قبل از مصرف چنین محصولاتی با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید.