به گزارش افرنگ خبر /در ادامه این مطلب گفت‌وگو با «جبار نورسینا» تولیدکننده ظروف مسی را می خوانید. او از کارآفرینانی است که با سختی و مشقت بسیار کسب و کار خود را به جایی رسانده و حالا در مجموعه اش زندانیانی که از حبس خارج شده‌اند این فرصت را دارند تا مشغول به کار شوند و به روال طبیعی زندگی خود بازگردند.

ایده اولیه کسب و کار و نحوه ورودتان به این صنعت چه بوده است و از چه زمانی وارد این رشته شدید؟

از سال ۱۳۵۲ این مجموعه تاسیس شد. در آن دوران گرده و نوردی تولید می کردیم. استادکارها همه محصولات را با دست می ساختند. از حدود سال ۱۳۶۸- ۱۳۶۹ بود که فعالیت کارگاه متوقف شد؛ اکثر استاد کارها بیکار شدند و کم کم سرمایه های خود را از دست دادند. مسگری در زنجان افول کرد و از بین رفت. ۱۴ سال گذشت و من به همراه یک نفر دیگر مجددا یک تولیدی مس تاسیس کردیم و با تعدادی از استاد کار ها جمع شدیم و تمام تلاش خودمان را برای احیای مسگری انجام دادیم تا اینکه به تدریج به جایگاه کنونی رسیدیم که می بینید زنجان جایگاه خود را در مسگری دوباره پبدا کرده است.

آیا در این مسیر به چالش ها و شکست هم برخورده اید؟

خیلی! خودتان می‌دانید که تولید بدون شکست و بدون چالش و دغدغه نیست. زمانی که ما مجددا شروع به کار کردیم، دیگر زنجان و مس زنجان را نمی‌شناختند. اما با وجود هزاران مشکل باز هم ادامه دادیم. بنر چاپ کردیم و هر شهرستانی که می‌رفتم درخواست می‌کردم که بنر من را دم در مغازه‌هایشان بزنند. کالای خود را برای آنها می‌فرستادیم و از آنها می‌خواستیم محصولات ما را بفروشند. چرا که با این روش آنها هم مجبور به خرید و پرداخت هزینه به ما نبودند. دو سه سال به همین شکل کار کردیم. در این مسیر بخشی از سرمایه ما از دست رفت. اما بالاخره کم کم کسب و کار ما شناخته شد. سه سال طول کشید تا اینکه مشتریان خود را از یک نفر به ۱۰۰ نفر رساندیم.

از دیدگاه شما کدام ویژگی فردی بیشترین تأثیر را در موفقیت شما داشته است؟

اول خداست که به من روحیه و صبر و حوصله‌ای داد که به وسیله آن توانستیم همه چیز را حل کنیم. توانستیم استقامت کنیم. چرا که ما با تمام توان تلاش کردیم با این حال سه چهار بار شکست خوردیم، رسیدیم به زیر صفر. پول و سرمایه‌هایمان را از دست دادیم اما با صبر و حوصله‌ای که داشتیم و توکلی که به خدا داشتیم، خداوند خودش کارها را ردیف کرد.

اولین کاری که یک تولید کننده باید بکند صبر و حوصله است. به خدا توکل کند استقامت داشته باشد. با تمام توان در کار فعال باشد. مثلا من خودم سالیان سال ۱۵-۱۶ ساعت در روز کار کردم. روز جمعه و تعطیلی نداشتم. خیلی چیزها را باید زیر پا گذاشت تا بتوان به یک جایی رسید. دیگران نتیجه کار امروز را می‌بینند و فکر می کنند یک روزه به اینجا رسیده‌ایم.

به طور مستقیم و غیر مستقیم برای چند نفر اشتغال زایی کرده اید؟

در مجموعه خودمان، قبلا از کرونا حدود ۱۰۰ نفر بودیم و الان حدد ۷۰ نفر هستیم. به صورت کلی در زنجان حدود چهار هزار نفر در این زمینه مشغول به کار هستند. تعداد افرادی که غیرمستقیم با کسب و کار ما در ارتباط هستند و به نوعی برای ایشان از طریق کار ما درآمدزایی اتفاق می‌افتد حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ نفر هستند.

معمولا نیروها را خودتان آموزش می دهید یا از نیروهای آموزش دیده استفاده می‌کنید؟

همانطور که گفتم در ابتدای کار عمدتا نیروهای ما خودشان استاد کار بودند و آنها هم کم کم هر سه چهار ماه یک الی دو نفر به مجموعه خود اضافه می‌کردند. به تدریج جوان‌ترها آمدند و کار را یاد گرفتند. قبلا یک سری از محصولات از ترکیه وارد می‌شد و ما خودمان تولید نمی‌کردیم. بعد استادکارهای ما در راستای خودکفایی نمونه‌هایی مشابه با نمونه های وارداتی را با اندکی تغییر و همسو کردن سبک کالاها با سبک مس زنجان، تولید کردند. در حال حاضر واردات آن محصولات از ترکیه دیگر صرفه اقتصادی ندارد. ضمن اینکه کالای ما از آنها با کیفیت‌تر و مقرون به صرفه‌تر می‌شود. علاوه بر این حدود ۱۰ -۱۲ نفر از استاد کارهای ترکیه به اینجا آمدند و نیروهای ما از آنها نیز سعی کردند بیاموزند و در ارتقای کار خود از نکات جدید آنها استفاده کنند. هم اکنون هم تعدادی از آنها مانده‌اند و تعدادی به کشور خود برگشته‌اند. در مجموعه ما زندانیانی که از حبس خارج شده‌اند این فرصت را دارند تا مشغول به کار شوند و به روال طبیعی زندگی خود بازگردند.

تجربه همکاری با آراهنر چطور بوده است؟

همکاری خوبی با هم داریم و آراهنر به عنوان یک شرکت تامین کننده هدایای تبلیغاتی یکی از بهترین مشتریان ماست.

آیا محصولات خود را به کشورهای خارجی صادر کرده اید؟

خیر، ۵- ۶ مرتبه قبل از شیوع کرونا از عراق به ایران می‌آمدند و از محصولات ما خریداری می‌کردند و برای فروش به عراق می‌بردند. حتی پیشنهاد همکاری نیز دادند که در عراق تولید و پخش این کار را شروع کنیم.

در تهیه مواد اولیه مشکلی ندارید؟ مواد مورد نیاز شما وارداتی هستند یا در داخل کشور تامین می شوند؟

اکثرا داخلی هستند. ضایعات ظروف و سیم پیچ‌ها را می‌خریم، ذوب می‌کنیم و در نهایت محصول تولید می‌کنیم. تنها قلع و قوطی ریخته گری وارداتی است که گاها مشکل ساز می‌شوند و قیمت آنها نیز خیلی بالا رفته است.

در مدت اخیر و با توجه به بحران‌های اقتصادی پیش آمده، کسب و کار شما متحمل چه تغییراتی در تولید، عرضه و فروش شده است؟

تحریم‌ها، شیوع کرونا و سیاست هایی که گاها اتخاذ می شود روی تولید ما بسیار تاثیرگذار است. شیوع کرونا روی فروش ما بسیار تاثیر گذاشته است و نزدیک به دوسال گذشته را ما به سختی گذرانده‌ایم. بسیاری از کارگاه‌ها جمع شده‌اند. یا حجم کارها و تولیداتشان از ۱۰۰ درصد به ۲۰ درصد رسیده است.

انگیزه اصلی شما برای ادامه دادن مسیرتان چیست؟

انگیزه اصلی من "پایداری" این کسب و کار است. "درآمد"، انگیزه اصلی من نبوده است، اگر این کسب و کار موجب شود که یک تعدادی از افراد هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند، انگیزه‌های من به واقعیت پیوسته است. حتی در بدترین شرایط، حتی اگر سود آوری نداشته باشیم، دلخوشی من این است که در حدی که بتوانیم از پس دستمزد این ۱۰۰ نفر بر بیاییم.

چه پیشنهادی برای جوانانی که علاقه مند ورود به این حوزه یا راه اندازی کسب و کار در حوزه صنایع دستی هستند دارید؟

کسی که زحمت بکشد، در هر کاری که باشد حتما موفق می شود. البته که زمان می خواهد. ممکن است که یک نفر بدون زحمت به جایی برسد اما این اتفاق از هر ۱۰۰ نفر شاید برای یک نفر بیفتد. اما آن کسی که استقامت دارد و واقعا تلاش می‌کند، ۱۰۰ درصد موفق می‌شود. حتی در این شرایط سخت داخلی، باید تلاش کنیم تا شرایط را بهتر کنیم. چرا که با دست روی دست گذاشتن هم اتفاقی نمی‌افتد. اینکه شرایط بیرونی نامناسب است دست ما نیست و باید خودمان سعی کنیم برای آن راهکاری پیدا کنیم. در همین شرایط سخت هم افراد زیادی بوده‌اند که تلاش کرده‌اند و توانسته‌اند گلیم خود را از آب بیرون بکشند.