وی افزود: از طرف دیگر جهش قیمت مسکن در شهر تهران موجب خارج شدن تأمین مسکن از استطاعت خانواده‌ها بوده است. علاوه بر این میانگین مساحت هر واحد مسکونی در شهر تهران بالاتر رفته است. این شرایط مجموعاً موجب شده است بیش از ۴۰ درصد از خانواده‌ها فاقد واحد مسکونی هستند و در خانه‌های استیجاری زندگی می‌کنند و بعضاً تا ۷۰ درصد هزینه‌های خانواده‌های تهرانی صرف مسکن می‌شود.

۱۵ درصد از بافت شهری تهران نیاز به نوسازی و بازآفرینی دارد

حاجی علی اکبری گفت: تأمین مسکن یکی از اجزا جدی نوسازی و بازآفرینی بافت‌های فرسوده است. به طور خاص در ایران معیار جدی تعیین بافت‌های فرسوده میزان دوام ساختمان‌ها در برابر بلایای طبیعی و به طور خاص زلزله است. در فرآیند نوسازی به طور طبیعی مداخله در امور مسکن مردم شکل می‌گیرد و هدف آن ساخت مسکن مقاوم در برابر بلایای طبیعی است. از طرف دیگر عرصه‌های قابل سکونت رها شده نیز یکی از بخش‌های اصلی بافت‌های فرسوده و ناکارآمد شهری محسوب می‌شوند. هر کدام از این دوگونه، ۴۵۰۰ هکتار از زمین‌های شهر تهران را به خود اختصاص داده‌اند که مجموعاً ۱۵ درصد از کل شهر را شامل می‌شود.

مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران ضمن تاکید بر اینکه در شهر تهران جز بازآفرینی و کارآمدسازی بافت‌های فرسوده راه دیگری برای ساخت و تأمین مسکن بیشتر برای مردم نداریم، گفت: در صورتی که به این مهم توجه نشود، روز به روز بر میزان مستأجران و سهم مسکن از هزینه خانواده‌های تهرانی افزوده می‌شود. بر اساس برآوردهای من در بافت‌های فرسوده تهران امکان ساخت مسکن به میزان ۲۰ درصد بیشتر از میزان فعلی فراهم است.

دولت در مانع زدایی از بازآفرینی بافت‌های فرسوده کم کاری کرده است

علی اکبری در پایان با تاکید بر اینکه تقویت روند بازآفرینی بافت‌های فرسوده نیازمند مانع زدایی از سوی دولت است، گفت: یکی از دلایل عقب ماندگی کشور و به طور خاص شهر تهران در بازآفرینی و نوسازی بافت‌های فرسوده، کم کاری دولت در مانع زدایی از روند این مهم است. به طور خاص در حال حاضر بسیاری از خانه‌های موجود در بافت‌های فرسوده فاقد سند هستند و ساکنان آن‌ها حتی امکان شروع فرآیندهای مربوط به نوسازی را ندارند.