دلم امشو به تنهایی خود خو کرده؛ ای جونم وای دلبر…
یاد چشمون سیاهش منو جادو کرده؛ آی جونم وای دلبر!
دلم پیش پر میزنه به هر دری در میزنه؛‌به هر خونه سر میزنه دلم دلم دلم!
خدا مهربونه یار عاشقونه؛ دل مو جوونه خدا خدا خدا…
خودش خوب میدونه که بر جون عاشق؛ جدایی گرونه خدا خدا خدا…
هنو از دست غمش دیده ی مو گریونه؛ آی جونم وای دلبر…
بعد عمری هنوم مرغ دلم نالونه؛ آی جونم وای دلبر!

میرم میگردم سر به سر؛ دشت و دمن کوه و کمر…
میرم از او گیرم خبر میرم میرم میرم
خدا مهربونه یار عاشقونه؛ دل مو جوونه خدا خدا خدا!
خودش خوب میدونه که بر جون عاشق؛ جدایی گرونه خدا خدا خدا!
خداوندا دلم یه جایی بنده آی گلم! همو جایی که ایوونش بلنده
همو جایی که دلخواهم صنوبر؛ همو جایی که او بالا بلنده…
خدا مهربونه یار عاشقونه؛ دل مو جوونه خدا خدا خدا
خودش خوب میدونه که بر جون عاشق؛ جدایی گرونه خدا خدا خدا!