به گزارش افرنگ خبر /در معرض اشعه های مختلف قرار گرفتن، گاهی می تواند در بدن انسان ایجاد آسیب نماید و عدم ترمیم کامل چنین آسیبی نیز ممکن است از ادامه بقا یا تولیدمثل سلول ها ممانعت به عمل آورد. نتیجه چنین اتفاقی می تواند ایجاد سلول زنده اما تغییریافته ای باشد که متحمل یک جهش ژنتیکی ناشی از تابش اشعه شده است.

موارد مذکور برای شخصی که این سلول ها بخشی از وجود او است، ممکن است نتایج متفاوتی به بار آورد. بیشتر اندام ها یا بافت های بدن با از دست دادن تنها چند سلول، تأثیر خاصی نمی پذیرند، اما اگر تعداد سلول های از بین رفته زیاد باشد، می تواند موجب عدم عملکرد صحیح بافت مورد نظر و بروز آسیب باشد.

در مورد اشعه ها، احتمال بروز چنین آسیب هایی در دوزهای کم اشعه صفر است، اما بالاتر از حد معینی از اشعه که از آن با «دوز آستانه» یاد می شود، احتمال بروز آسیب در بافت می تواند حتی تا صد درصد افزایش یابد.

معمولاً بالاتر از دوز آستانه، شدت آسیب، وابسته به دوز بوده و هرچه دوز بیشتر شود، بالاتر می رود. این نوع آثار، آثار قطعی نامیده می شوند. ازجمله این صدمات می توان به بروز سرطان و یا آثار وراثتی دیگر اشاره کرد.

درواقع در صورت تحت تابش قرار گرفتن سلول های سوماتیک یا بدنی احتمال بروز سرطان با دوز اشعه افزایش می یابد. این اتفاق در مورد سلول های جنسی نیز می تواند به عقیمی بینجامد.

موضوع مورد اشاره فوق، نظر گروهی از پژوهشگران کشور از دانشگاه علوم پزشکی شیراز را به خود جلب نموده تا در خصوص آن مطالعه ای را انجام دهند. در این مطالعه، اثر امواج وای فای که این روزها به شکلی گسترده در محیط ما وجود دارند در کنار اشعه رادیواکتیو گاما بر وضعیت سلول های جنسی نر مورد بررسی واقع شده اند.

در این مطالعه از 60 رأس موش آزمایشگاهی استفاده شده است که روی آن ها برای بررسی تأثیرات فوق، از تزریق ماده رادیواکتیو تکنسیوم ۹۹ و امواج وای فای به صورت مجزا از یکدیگر یا ترکیب با هم استفاده شده است.

بر اساس نتایج این مطالعه، قرار گرفتن غدد و سایر نقاط حساس بدن موجود زنده در نزدیکی یک منبع تولیدکننده امواج الکترومغناطیسی نظیر امواج وای فای، می تواند به فعالیت طبیعی آن ها لطمه زده و عملکرد نرمال آنان را مختل نماید.

به گفته محمد عاطفی، پژوهشگر مرکز تحقیقات حفاظت در برابر پرتوهای یون ساز و غیریون ساز دانشگاه علوم پزشکی شیراز و همکارانش، نتایج بررسی های ما نشان داد که تعداد اسپرم و همچنین درصد اسپرم های متحرک و دارای شکل نرمال چه در گروه موش هایی که تحت تأثیر هر دو نوع اشعه قرار گرفتند و چه آن هایی که صرفاً یکی از دو اشعه فوق به آن ها تابانده شد، کاهش معنادار و قابل توجهی پیدا کردند.

این محققان که نتایج بررسی های خود را در قالب یک مقاله فنی- علمی پژوهشی در نشریه «طب جنوب» متعلق به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر منتشر کرده اند، می گویند: اگرچه از رواج تلفن همراه و شبکه های وای فای کمتر از دو دهه می گذرد و نیاز به تحقیقات طولی بیشتری در این زمینه وجود دارد، اما آثار زیان بار بیولوژیکی ناشی از امواج میدان الکترومغناطیس غیرقابل اغماض است.

آن ها می افزایند: «قرار گرفتن مغز، غدد جنسی و سایر نقاط حساس بدن انسان در نزدیکی یک منبع تولیدکننده امواج الکترومغناطیسی، می تواند به فعالیت طبیعی آن ها لطمه زده و عملکرد عادی آن ها را مختل نماید».

این نتایج نشان می دهند که برای سالم ماندن عملکردهای مختلف بدن و بقای قدرت تولیدمثل و تولد فرزندان سالم، بایستی نسبت به در معرض امواج وای فای بودن، به شکلی محتاط تر عمل نمود.