به گزارش افرنگ خبر /از این قبیل قوانین در کشور بارها تصویب شده است اما در اجرا ناکام بوده‌اند چون بالاخره مردم و کسب‌و‌کارهای خصوصی برای رفع نیازهای اساسی خود راهی پیدا می‌کنند و فقط هزینه به ‌کشور تحمیل می‌شود و حرمت قوانین شکسته می‌شود.

برای مثال قانون محدودیت اینترنت خانگی با ظرفیت ۱۲۸ کیلو‌بایت هنوز در کشور وجود دارد اما این قانون آنچنان غیرکارشناسی تهیه و تصویب شده است که علاوه برکسب‌و‌کارهای خصوصی شرکت‌های حاکمیتی و دولتی نیز به‌آن پایبند نیستند.

بر اساس این قانون سرویس‌دهندگان خارجی باید آن سه تعهد را بپذیرند، اما نه‌تنها آنها دلیلی برای پذیرش این تعهدات ندارند بلکه امکان قانونی آن را هم ندارند، بنابراین طبق این قانون یا مسدود می‌شوند یا پهنای باند آنها کاهش می‌یابد و در هر دوصورت از دسترس کاربر خارج می‌شوند. شما فرض کنید همین موتور جست‌وجوی گوگل از دسترس خارج بشود، آیا ما می‌توانیم در طول چهار‌ماه جایگزین مناسب آن را ایجاد کنیم درحالی‌که این پروژه باگذشت بیش از ۱۰سال به‌نتیجه نرسیده‌ است.
 

با نداشتن یک سرویس جست‌وجوی کارآ عملا اینترنت فلج می‌شود و کاربران نمی‌توانند سایت‌ها و محتوای مورد نیازشان را پیدا کنند. کسب‌و‌کارهای کوچک به‌دلیل نبود سرویس جست‌وجوی مناسب و پلت‌فرم قوی مانند اینستاگرام از گردونه بازار کار خارج می‌شوند، با زمین‌گیر شدن این تولیدی‌ها و کسب‌و‌کارها شبکه توزیع محصولات هم بیکار می‌شود.هرکس که در حوزه فناوری اطلاعات کار می‌کند، بدون جست‌وجو در فروم‌های تخصصی و استفاده از تجربه جهانی، نمی‌تواند حتی ساده‌ترین خطاها را رفع کنند. وقتی به‌روزرسانی سیستم‌عامل‌ها متوقف شود، مشکلات امنیتی حتی گریبان کاربران عادی را هم می‌گیرد، چه برسد به ‌کاربرانی که از این سیستم‌عامل‌ها در سرور خود استفاده می‌کنند.به‌صورت روزانه برنامه‌نویسان از ابزارها و منبع‌‌های کدها استفاده می‌کنند، محدودیت آنها به‌معنای مرگ صنعت نرم‌افزار در ایران است. شرکت‌های بزرگ فنی به‌ویژه در حوزه نرم‌افزار برای هماهنگی کارها و مدیریت تیم از ابزارهای آنلاین استفاده می‌کنند.با نداشتن ابزارهایی مانند گوگل آنالیتیک، گوگل‌سرچ کنسول و تگ‌منیجر دیگر دیجیتال‌مارکتینگ معنا ندارد و حتی اگر بتوانیم جایگزینی برای آنها تولید کنیم، وقتی که موتور جست‌وجویی وجود ندارد برای چه چیزی سئو و بهینه‌سازی انجام بشود؟
 

حفظ نیروی کار یکی از مشکلات تمام شرکت‌های نرم‌افزاری است، متخصصان نرم‌افزار پس از مدتی که تا ‌اندازه‌ای به‌کار مسلط می‌شوند، کار در شرکت را رها کرده یا به ‌دورکاری با شرکت‌های خارجی رو می‌آورند یا به کلی مهاجرت می‌کنند.از زمانی‌که این طرح در دستور کار قرار گرفت، مهاجرت نیروی کار در حوزه فناوری اطلاعات و برنامه‌نویسی کامپیوتر صد چندان شده است.توجه داشته‌ باشیم این طرح نه فقط نخبه که حتی نیروهای متوسط را به‌سوی خارج سوق می‌دهد، نیروهایی که هزینه آموزش آنها در کشور انجام شده اما بهره اقتصادی آن را کشورهای دیگر نه‌فقط کشورهای پیشرفته که همین همسایگان ما می‌برند.
این قانون ما را از تجارت الکترونیک و داد و ستد اینترنتی با دنیا محروم می‌کند و با قطع‌کردن جریان انتقال دانش و دسترسی به‌ منابع و تجربیات جهانی، موجب افت اقتصادی و کاهش خلق ارزش در بنگاه‌ها می‌شود.
 

این محدودیت‌ها تاثیرات مهم دیگری هم دارد که مانند عملکرد موریانه در بلندمدت نمود پیدا می‌کند و رشد اقتصادی را در بخش‌هایی عقیم می‌کند، مثلا قانون ایجاد محدودیت برای اینترنت خانگی مانع سرمایه‌‌گذاری در بخش اینترنت خانگی و درنتیجه عقب‌ماندگی فناوری و خلاقیت در این بخش شد، بدین ترتیب کسب‌و‌کار خاصی بر بستر اینترنت خانگی به‌وجود نیامد.
با توسعه اینترنت موبایلی تلاش شد این ضعف جبران بشود و اکنون سرعت اینترنت موبایلی چندبرابر شبکه کابلی است، درحالی‌که در دنیا برعکس است. حالا دامنه شمول این طرح کل صنعت است و ابعاد این عقب‌ماندگی فراگیر شده است.برای تدوین یک قانون خوب و مورد پذیرش همگان لازم است به ‌دیدگاه‌ها و دغدغه‌های عموم مردم احترام بگذاریم. ما هم دغدغه صیانت از فرزندان در فضای‌مجازی را بر مبنای احترام به‌ دیدگاه‌های والدین و نیازهای فرزندان پاسخ دادیم و ابزار هوشمند مدیریت فرزندان در فضای‌مجازی توسط والدین، با احترام به‌سبک زندگی، اختیار و آزادی انتخاب والدین پاسخگوی نیاز فرزندان طراحی شده است.