اورسلا پاپاندرئا نایب رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری که اهل آمریکا است علاوه بر مسائل مربوط به این رشته همواره درباره جنایات رژیم صهیونیستی موضع‌گیری و آن را محکوم کرده است. خبرنگار ما در این باره و همچنین مسابقات جهانی وزنه برداری با اورسلا گفت‌وگویی انجام داده که در زیر می‌خوانید:

مدت زیادی است که عکسی از خودتان در اینستاگرام‌ منتشر نکرده‌ و بیشتر درباره‌ غزه و کودکان نوشته‌اید. دلیل این حمایت چیست؟
ابتدا باید بگویم که پاسخ‌های من بیانگر دیدگاه‌ها و باورهای شخصی خودم هستند و بازتاب‌دهنده‌ نظر هیچ سازمانی که با آن در ارتباطم، نیست. مدرک کارشناسی ارشد من در رشته علوم سیاسی است و در دوران تحصیل، درباره‌ تاریخ سلطه و سرکوب مردم فلسطین توسط اسرائیل مطالعه کرده‌ام. واقعیت‌های این موضوع به‌روشنی نشان می‌دهد که چه کسانی ستمگر و چه کسانی ستمدیده‌اند. برای من این مسئله، موضوعی میان درست و نادرست است.

نسل‌کشی عملی غیرقابل توجیه و خلاف وجدان انسانی است. وجدانم حکم می‌کند وقتی شاهد چنین بی‌عدالتی آشکار و غیرقابل دفاعی هستم، در برابر آن سکوت نکنم. این موضع نه‌تنها بر پایه‌ اصول اخلاقی، بلکه مطابق با منشور ملل متحد، کنوانسیون‌های ژنو و اعلامیه‌ جهانی حقوق بشر است. غیرقابل باور است که جهان در برابر این فاجعه انسانی تا این اندازه بی‌عمل بوده است. باور دارم تاریخ، رفتار همه‌ طرف‌های دخیل را با همان شرم و نکوهشی قضاوت خواهد کرد که نسبت به نسل‌کشی‌های جنگ جهانی دوم قضاوت می‌‌کند.

به‌عنوان یک مادر و انسانی که از همدلی و احساس مسئولیت برخوردار است، از نظر احساسی به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌ام. رنجی که مردم فلسطین در دهه‌ها متحمل شده‌اند، فراتر از تصور من است. امروز، در بدترین شرایط ممکن، تنها می‌توانم بگویم قلبم برای آنها می‌سوزد و تمام وجودم فریاد می‌زند که جهان باید بیدار شود و این ظلم را متوقف کند.

از فشارها یا تهدیدهایی که ممکن است به‌دلیل این موضع‌گیری‌ها متوجه شما شود، نگران نیستید؟
طبیعتاً با فشار، هشدار و حتی تهدید مواجه شده‌ام، اما در درون خود مطمئنم که راه درستی را در پیش گرفته‌ام. در تمام زندگی‌ام تلاش کرده‌ام هر جا بتوانم به دیگران کمک کنم. امروز، تنها ابزاری که در اختیار دارم، صدایم است و وظیفه دارم از آن برای دفاع از انسانیت استفاده کنم. هیچ فشاری که بر من وارد شود، قابل مقایسه با رنجی که مردم فلسطین متحمل می‌شوند، نیست.

نظرتان درباره‌ مسابقات جهانی امسال چیست؟
مسابقات امسال فوق‌العاده بود. «فورده» شهری زیبا با مردمی مهربان و جامعه‌ای پویاست که با عشق و تعهد از این رویداد حمایت کرده‌اند. دیدن حضور پادشاه برای تماشای وزنه‌بردارشان، سولفرید، بسیار دلگرم‌کننده بود، اما از آن هم زیباتر، حمایت و تشویق صمیمی تماشاگران بود. کشورهای بیشتری باید از الگوی نروژ پیروی و از ورزش وزنه‌برداری حمایت کنند. نروژ به‌خوبی نشان داده که حتی یک شهر کوچک و دورافتاده می‌تواند نقش بزرگی در توسعه‌ این ورزش داشته باشد. من از «ستیان گریمسِت» و تیم داوطلبان پرتلاش او بابت برگزاری بی‌نقص این رقابت‌ها صمیمانه قدردانی می‌کنم.

وزنه‌برداری زنان ایران را دنبال می‌کنید؟
بله، قطعاً. از اینکه در این دوره از رقابت‌ها بانوان ایرانی حضور نداشتند ناراحت شدم، زیرا در رقابت‌های گذشته حضورشان چشمگیر و الهام‌بخش بود. همچنان از آنها حمایت و تشویق‌شان می‌کنم مسیر پیشرفت خود را ادامه دهند. با توجه به مدت زمان کوتاهی که از آغاز فعالیت بین‌المللی‌شان می‌گذرد، عملکردشان بسیار قابل‌تقدیر است.

پیش‌بینی شما از آینده‌ وزنه‌برداری زنان ایران چیست؟
وزنه‌برداران مرد ایران بار دیگر در نروژ عملکرد درخشانی داشتند. اطمینان دارم زنان ایرانی نیز در صورت دریافت حمایت کافی، می‌توانند به همان سطح از موفقیت برسند. ورزشکارانی مانند الهام حسینی و پوپک بستامی و دیگر بانوانی که در صحنه‌ بین‌المللی خوش درخشیده‌اند، شایسته‌ تحسین هستند؛ چراکه در مدتی بسیار کوتاه به جایگاهی رسیده‌اند که معمولاً نیازمند سال‌ها تمرین و تجربه است. برای دختران ایرانی آرزو دارم همان عشق و اشتیاقی را که من نسبت به وزنه‌برداری دارم، در خود زنده نگه دارند. با چنین انگیزه‌ای، مطمئنم می‌توانند به قله‌های تازه‌ای دست یابند.

تمایل دارید دوباره به ایران سفر کنید؟ مثلاً برای حضور در جام فجر؟
قطعاً. بسیار دوست دارم دوباره برای وزنه‌برداری به ایران سفر کنم، اما علاوه بر آن، به‌خاطر عشق به تاریخ و فرهنگ غنی ایران نیز چنین آرزویی دارم. مهمان‌نوازی مردم ایران در سفر سال 2018 فراتر از انتظار من بود. تنها افسوسم این است که آن سفر کوتاه بود. همیشه آرزو داشته‌ام از نزدیک اماکن تاریخی و زیبایی را که در دوران تحصیلم در رشته تاریخ هنر و تاریخ سیاسی درباره‌شان مطالعه کرده‌ام، ببینم، جاهایی همچون تخت جمشید، اصفهان و شیراز.

انتهای پیام/