بعد از ماه‌ها انتظار در نهایت فدراسیون فوتبال با کمیته ملی المپیک به توافق رسید تا مدیریت تیم ملی امید را به تنهایی در اختیار بگیرد و بتواند سر و سامانی به این تیم بدهد. در این بین بعد از چند هفته روسای فدراسیون فوتبال نامی را به عنوان سرمربی تیم ملی امید معرفی کردند که در عرصه مربیگری تجربه زیادی نداشت و از نظر کارنامه، مربی موفقی نبود؛ موضوعی که با انتقادهای زیادی از سوی اهالی فوتبال همراه شد.
امیدرضا روانخواه که بلافاصله بعد از پایان فوتبالش وارد عرصه مربیگری شد، در طول سال‌های فعالیت خود در تیم‌هایی چون سپیدرود رشت، گیلانی مهر فومن، نیروی زمینی، خیبر خرم‌آباد، بادران، ساپیا، پارس جنوبی جم، پیکان و هوادار به عنوان سرمربی کار کرده که در این بین فقط هوادار، لیگ برتری بود که آن هم در نیم‌فصل نیمکت خود را در اختیار روانخواه قرار داد و در پایان هم به دسته یک سقوط کرد. او در این تیم لیگ برتری در ۱۷ بازی روی نیمکت نشست که حاصل آن ۳ برد، ۵ تساوی و ۹ شکست بوده است؛ یعنی به طور میانگین در هر بازی ۰.۸۲ امتیاز از سوی روانخواه کسب شده است.
نکته جالب در این میان است که بعد از انتخاب روانخواه به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال امید، رحمان سالاری عضور هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در اظهاراتی عیجب مدعی شد: "من از روند انتخاب سرمربی تیم ملی امید اطلاع نداشتم و از رسانه‌ها متوجه شدم. چیزی که آدم را ناراحت می‌کند این است که سوابق افراد دیده نشد. من هنوز در شوک هستم که چه اتفاقی افتاد. چگونه از یحیی گل‌محمدی به امید روانخواه رسیدیم؟ کسانی که این انتخاب را انجام دادند هم مسئول هستند و هم باید پاسخگو باشند. ما ناراحتیم اما ناامید نیستیم." این نشان می‌دهد برخی اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال هم با این انتخاب موفق نبوده‌اند.
در این گزارش قصد نداریم درباره انتقادهای وارد شده به سوابق رانخواه و اینکه چه کسی یا کسانی در انتخاب او به عنوان سرمربی تیم ملی امید نقش داشتند صحبت کنیم و قضاوت درباره این موضوع را به افکار عمومی می‌سپاریم اما بعد از انتخاب مربی‌ای که سابقه چندانی در فعالیت در سطح بالای فوتبال ایران نداشته، انتظار می‌رفت افرادی به عنوان کمک مربی در کنار او قرار بگیرند که از تجارب بالایی برخوردار باشند و بتوانند باری از دوش تیم ملی امید بردارند اما بررسی سوابق دستیاران روانخواه در تیم امید نشان می‌دهد انتظارات اهالی فوتبال در این مورد، محلی از اعراب نداشته است.
هادی مهدوی‌کیا که بعد از پایان فوتبالش صرفا در آکادمی کیا با تیم‌های جوانان و نوجوانان کار کرده، دستیار شماره یک روانخواه است. او حتی یک روز هم در یک تیم لیگ یکی یا لیگ برتری به عنوان مربی و دستیار فعالیت نداشته است. در کنار او ایمان مبعلی که چند سال در تیم‌هایی چون فولاد، نساجی و بادران به عنوان دستیار کار کرده، به عنوان دستیار بعدی کار خواهد کرد.
عجیب و تاسف‌برانگیزتر این است که مهدی توتونچی، مجری ورزشی که پارسال با تیم سایپا قهرمان امیدهای تهران شده است هم قرار است به عنوان مشاور فنی سرمربی فعالیت کند. مشاور فنی سرمربی باید کسی باشد که با کوله باری از تجربه و کارنامه‌ای پر بار بتواند تجارب خود را به سرمربی انتقال دهد اما به نظر می‌رسد این قاعده در ذهن کسانی که در این زمینه تصمیم‌گیر هستند صدق نمی‌کند و شاید صرفا با اتکا به مسائل دیگر دست به انتخاب زده‌اند.
تیم ملی فوتبال امید با کادر فنی فعلی که از تجارب خوبی برخوار نیست، مراحل آماده سازی خود را پشت سر می‌گذارد و آرزوی همه فوتبال دوستان ایرانی این است که این تیم در نهایت بعد از ۵۰ سال راهی المپیک شود. در آن صورت قطعا همه ما قدردان درایت فدراسیون فوتبال در انتخاب‌های انجام شده خواهیم بود و از آنها و کادر فعلی تشکر خواهیم کرد اما اگر نتایج آن طور که انتظار می‌رود نباشد - چنان که ظاهر امر اینگونه نشان می‌دهد - نباید گله‌ای از کادر فعلی داشت و باید منتظر پاسخ کسانی باشیم که آنها را انتخاب کرده‌اند.
انتهای پیام
