به گزارش افرنگ خبر /

در اتاق مصاحبه که توسط فدراسیون فوتبال اسپانیا طراحی شده باز می‌شود و لامین یامال که یکی از بهترین بازیکنان حاضر در جام ملت‌های اروپای ۲۰۲۴ است بیرون می‌آید و یکی از اعضای تیم رسانه‌ای اسپانیا هم همراه او است تا پروتکل‌ها به صورت کامل رعایت شود.

این پدیده یورو کمی خجالتی به نظر می‌رسد که برای پسری ۱۷ ساله که دنیا را محو درخشش خودش و توانایی‌هایش در زمین کرده طبیعی است. خجالت او برابر رسانه‌ها در زمین کمتر و کمتر می‌شود و مشخص است که او از اعتماد به نفس بیشتری در زمین برخوردار است که با جسارت و پختگی همراه شده و همین او را در کنار ستاره‌های بزرگی مانند هری کین و رودری قرار داده است.

یامال در ماه مارس برای اولین بار مصاحبه‌ای را با روزنامه اسپانیایی مارکا انجام داد و حالا آماده است تا در آستانه برگزاری فینال یورو ۲۰۲۴ و تبدیل شدن به جوان‌ترین قهرمان تاریخ این مسابقات از زمان آغاز آن در سال ۱۹۶۰ بار دیگر به سوالات این روزنامه جواب دهد.

- در ماه مارس و پیش از بازی دوستانه برابر برزیل و کلمبیا، صحبت‌هایی را درباره یورو و اتفاقاتش با ما مطرح کردی.

یامال: بله چون همیشه همین نظر را دارم. فقط به بازی بعدی فکر می‌کنم. ما می‌دانستیم که اعتماد به نفس کافی برای خوب بازی کردن را داریم و حالا از شرایطی که پیش آمده است بسیار خوشحال هستیم.

- و از نظر شخصی؟

یامال: من بسیار تغییر کرده‌ام، چه از نظر شخصی و چه سبک بازی. اعتماد به نفس بیشتری دارم و از نظر فیزیکی هم بهتر شده‌ام. از این تغییرات بسیار راضی و خوشحال هستم.

-چقدر تمجید پس از گل به فرانسه دریافت کردی؟

یامال: خیلی. شاید بعضی از آنها را نخواندم یا ندیدم! پیام‌های محبت آمیز بسیاری دریافت کردم که خوشحالم کرد.

-قبل از این که وارد دروازه شود حدس می‌زدی که گل باشد؟

یامال: بله. عکسی از من هست که پس از شوت زدن شروع به دویدن می‌کنم. وقتی که چنین شوتی می‌زنید می‌دانید که گل است یا حداقل قرار است با فاصله بسیار کمی از کنار دروازه بیرون برود.

-چه شد که تصمیم گرفتی شوت کنی و انتخاب دیگری نکردی؟

یامال: لحظه‌ای هست که متوجه می‌شوید فضای زیادی وجود دارد و سرتان را بالا می‌آورید و دروازه را می‌بینید. می‌دانید که می‌توانید این کار را انجام دهید و من خوش شانس بودم گه گل شد.

-آدرین رابیو هم جلوی تو بود، بازیکنی که درباره تو گفته بود برای رسیدن به فینال باید چیزهای بیشتری نشان دهی.

یامال: شما به این چیزها فکر نمی‌کنید یا به اینکه چه کسی جلوی شما ایستاده است توجهی ندارید. چیزی که مهم است این است که ما صعود کردیم و من توانستم به تیم کمک کنم. نه هیچ چیز دیگر. چنین مسائلی برای من اهمیت ندارد.

-پیام رابیو چطور به تو رسید؟

یامال: دیدم که این حرف را در نشست خبری زد. سعی کردم تمرکزم روی بازی و صعود به فینال باشد و این اتفاق رخ داد.

-نظرت درباره فینال چیست؟

یامال: فینالی رویایی است، خصوصا با انگلیس. همه می‌خواهند در چنین دیدارهایی حضور داشته باشند. حالا کاری که ما دوست داریم انجام دهیم این است که جام را به اسپانیا ببریم.

-در چند ساعت پیش از فینال بیشتر از همه چه کسانی را به خاطر داری؟

یامال: به صورت خاص پدر و مادرم. آنها در کنار من زجر زیادی کشیدند و همیشه حمایتم کردند. آنها بودند که وقتی کوچک بودم مرا برای مسابقات بردند. وقتی فرانسه را شکست دادیم، دوست داشتم تصور کنم که چقدر خوشحال هستند چون ما با گل من برنده شدیم.

- این جادو و خوشحالی و اعتماد به نفس در زمین از کجا می‌آید؟

یامال: از خیابان و از بازی با دوستانم. ایده نگاه کردن به یک سمت و رفتن به سمت دیگر از اینجا آمد. اینجا جایی است که یاد می‌گیرید.

-دوستانت در فینال حاضر هستند؟

یامال: بعضی از آنها بله اما بعضی دیگر نخواهند توانست. من سعی می‌کنم بعضی از آنها را بیاورم.

-می‌دانی که آنها و تمام اسپانیا شگفت‌زده هستند؟

یامال: نه خیلی چون ما تقریبا در قرنطینه هستیم و فکر می‌کنم که این بهتر است.

-معنای بوسه کارواخال به تو پس از پاس گلی که مقابل تیم ملی کرواسی ارسال کردی چه بود؟

یامال: رابطه بسیار خوبی داریم. اینجا روی این که چه کسی برای اتلتیکو مادرید یا رئال مادرید یا ویارئال بازی می‌کند تمرکز نداریم. ما یک تیم هستیم، تیم ملی و به دنبال کمک به هم تیمی‌هایمان هستیم.

-کارواخال مدام به رودری می‌گوید که به رئال بیاید، به تو هم چنین چیزی می‌گوید؟

یامال: نه، نه. من همیشه در بارسلونا هستم.

-در ۱۶ سالگی، چه کسی پیراهنت را در یورو خواست؟

یامال: امباپه خواست. البته که یک تدارکاتی در رختکن هم درخواست کرد و کیه‌زا هم در روز بازی با ایتالیا چنین درخواستی داشت. تدارکات تیم به من می‌گوید چه کسی پیراهن من را خواسته است. اگر امباپه خودش از من می‌خواست هم من پیراهنم را به او می‌دادم و مشکلی نبود (می‌خندد). وقتی فرانسه را شکست دادیم فقط به فینال فکر می‌کردم و به حدی هیجان زده بودم که خاطره خاصی ندارم.

-چه هدیه تولدی می‌خواهی؟

یامال: به مادرم گفتم که اگر قهرمان نشدیم هیچ چیزی به عنوان هدیه نمی‌خواهم. فقط دوست دارم که با هم تیمی‌هایم در مادرید جشن بگیرم. این اتفاق با حضور هواداران دیوانه کننده خواهد بود. همه از جلوی فرودگاه با خوشحالی حضور دارند. ما با جوی فوق العاده به مادرید خواهیم رسید. قهرمانی در یورو اتفاقی جنون آمیز است که از سال ۲۰۱۲ رخ نداده است.

-رقص تو و نیکو ویلیامز جنجال زیادی را به همراه داشته است. چیزی آماده کرده‌اید؟

یامال: هنوز برای حرف زدن در این باره خیلی زود است. باید ببینیم که قهرمان خواهیم شد یا نه.

-درباره چیزهای بسیاری صحبت کردیم اما درباره نحوه پیروزی برابر انگلیس حرف نزدیم.

یامال: کافی است که شبیه خودمان بازی کنیم، مانند بازی برابر آلمان یا فرانسه. باید خودمان باشیم و توپ را در اختیار بگیریم و بازی را در تمام مدت کنترل کنیم. فکر می‌کنم که ما در این کار بهترین هستیم و هیچکس نمی‌تواند ما را متوقف کند. واضح است که هیچ تیمی مانند اسپانیا نیست. در نهایت باید فشار را هم به این ویژگی‌ها اضافه کنیم که اهمیت بسیاری دارد. در غیر این صورت نمی‌توان قهرمان یورو شد.

-صحبت زیادی درباره تو و ویلیامز مطرح شده است اما حرف زیادی درباره رودری زده نمی‌شود. این کمی بی انصافی نیست؟

یامال: همان طور که همه می‌دانند او در پست خودش بهترین است و یکی از بهترین بازیکنان دنیاست. او بازیکن بسیار مهمی برای ماست و بدون او در هر بازی به مشکل زیادی می‌خوردیم و کنترلی روی بازی نداشتیم. او بازیکنی است که همیشه در زمین است و مراقب توپ‌ها هست و جریان بازی را به راه می‌اندازد.

-افراد بسیاری تو را با مسی مقایسه می‌کنند، نظرت در این باره چیست؟

یامال: من سعی دارم لامین باشم. سعی می‌کنم کاری کنم که مردم، من را به خاطر خودم بشناسند. در نهایت این که خودتان را با بهترین بازیکن تاریخ مقایسه کنید به شما کمکی نخواهد کرد چون من هرگز شبیه او نخواهم شد. من سعی دارم خودم باشم و کاری کنم که مردم من را به خاطر لامین یامال بودن بشناسند.

-ژاوی نقش مهمی در کمک به تو داشت.

یامال: او کسی بود که این شانس را به من داد که در تیم بزرگسالان باشم. من اولین بازی را برابر بتیس انجام دادم، در حالی که فقط ۱۵ سال داشتم...

-کسی به تو یادآوری می‌کند که هنوز بچه‌ای؟

یامال: وقتی به خانه مادرم می‎‌روم، مدام به من تذکر می‌دهد که پا برهنه نباشم، این کار را کنم و آن کار را نکنم... آنجاست که به یادم می‌آید هنوز بچه هستم.

-چه پیامی برای برادر ۱.۵ ساله‌ات داری که در طول مسابقات یورو خوابش می‌برد؟

یامال: او حسرت خواهد خورد که نمی‌داند و متوجه نیست که در حال تجربه چه چیزی است چون واقعا باورنکردنی است. امیدوارم که او هم با آرامش بزرگ شود و در آرامش زندگی کند. به هیچ چیزی فکر نکند و بتواند درس بخواند.

-بهترین و بدترین ویژگی دانش‌آموز بودن چیست؟

یامال: تاریخ چون من واقعا در درس خواندن تنبل هستم اما باید انجامش دهم.