به گزارش افرنگ خبر /

کارشناس داوری فوتبال کشورمان تصمیمات داوری در نیم‌فصل اول بیست‌وسومین دوره لیگ برتر را چیزی در حد فاجعه دانست.

حیدر سلیمانی در مورد اشتباهات داوری در نیم‌فصل اول بیست‌وسومین دوره لیگ برتر اظهار داشت: اشتباهات داوری در نیم‌فصل اول تقریباً به اندازه تمام فصل گذشته بود و اگر این آمار کمی اضافه‌تر می‌شد، شاید با یک فصل برابری می‌کرد.

وی در ادامه افزود: در بررسی‌های آماری به عمل آمده، مشخصاً 95 صحنه از بازی‌ها نیازمند VAR بوده است که فدراسیون فوتبال باید این ضرورت را برطرف کند تا امنیت و آرامش به جامعه فوتبال بازگردد و تیم‌ها دنبال بازی زیبا باشند. در صورتی که در فصل گذشته در 117 مورد نیازمند این تکنولوژی بودیم.

کارشناس داوری فوتبال کشورمان خاطر نشان کرد: در این بین پرسپولیس در 12 مورد، استقلال در 11 مورد و آلومینیوم در 10 مورد بیشترین زیان‌ها را دیده‌اند. شامل؛ اخراج، پنالتی، موقعیت آشکار گل، عبور توپ از خط دروازه و آفسایدهای اشتباه.

سلیمانی تصریح کرد: 28 پنالتی صحیح توسط داوران اعلام شد، اما در مقابل 33 پنالتی یا دیده نشده و یا به اشتباه به سود و زیان تیم‌ها اعلام شده است، که آمار بالایی به شمار می‌آید و ضرورت استفاده از تکنولوژی را ایجاب می‌کند. در این میان استقلال، پرسپولیس، ذوب‌آهن و گل‌گهر هر کدام با سه پنالتی که برای این تیم‌ها گرفته نشده است، بیشترین ضرر را متحمل شدند.

وی به دیگر اشتباهات داوری هم اشاره کرد و گفت: پنج گل سالم به اشتباه مردود شد و 15 گل ناسالم هم مورد پذیرش قرار گرفته است که می‌تواند تأثیر مستقیم در امتیاز تیمی داشته باشد و 28 موقعیت عالی هم با اشتباه کمک داوران از بین رفت. تعداد 12 بازی وجود داشت که تصمیمات داوری به‌طور مستقیم در آن اثرگذار بود و حتی امتیاز تیمی را به سود و یا زیان جابه‌جا کرد. در 9 بازی هم اگر پنالتی‌ها توسط داوران دیده می‌شد احتمالاً می‌توانست در نتیجه تیمی اثرگذار باشد.

این کارشناس داوری همچنین یادآور شد: این آمارها نشان می‌دهد داوران و کمک داوران یا انگیزه لازم را برای قضاوت ندارند که در این‌صورت کار کمیته داوران بسیار سخت خواهد بود و باید از لحاظ روانشناسی و اقتصادی حرکت انگیزشی ایجاد کند و یا آموزش کمیته داوران اشتباه است که حتماً باید تغییر روش صورت بگیرد.

وی در خاتمه تأکید کرد: البته ورود VAR می‌تواند بخش بزرگی از مشکلات را حل کند، اما نباید از مسئله اصلی که همان آموزش هست غافل شویم. مشکلات مدیریتی در مرحله بعدی قرار دارد که به نظر می‌رسد باید انقلابی در کمیته داوران صورت پذیرد تا شوک به جامعه داوری وارد شود.