به گزارش افرنگ خبر / ، دانشمندان در جستجو برای یافتن یک شهاب میان‌ستاره‌ای هستند که در سال ۲۰۱۴ توسط "امیر سراج" دانشمند ایرانی دانشگاه هاروارد شناسایی شد و سپس به زمین برخورد کرد. این در حالی است که احتمالا بقایای آن در اعماق اقیانوس جا گرفته است.

بر اساس این گزارش، ما عاشق مطالعه شهاب‌ها در آسمان هستیم، اما اگر شهاب‌ها را همین جا روی زمین در اختیار داشته باشیم فوق‌العاده خواهد بود و می‌توانیم اکتشافاتی را انجام دهیم که قابل تصور نیست.

به نظر می‌رسد ممکن است چنین جرم آسمانی در اعماق اقیانوس در نزدیکی سواحل پاپوآ گینه نو مدفون باشد. طبق یک گزارش جدید، این جرم میان‌ستاره‌ای در سال ۲۰۱۴ روی زمین سقوط کرد و اکنون برخی از دانشمندان به دنبال یافتن آن هستند.

این شهاب‌سنگ اولین مورد در نوع خود است که روی زمین وجود دارد. البته، انجام یک اکتشاف زیردریایی برای یافتن آن، انرژی و هزینه زیادی خواهد برد، اما بازده علمی آن، چنان قابل توجه است که ارزش خطر کردن را دارد.

در حال حاضر، دانشمندان این شهاب‌سنگ را "CNEOS ۲۰۱۴-۰۱-۰۸" می‌نامند و معتقدند عرض آن حدود نیم متر است.

این شهاب ابتدا توسط "امیر سراج" و "آوی لوب" استاد دانشگاه هاروارد شناسایی شد که از داده‌های مربوط به مسیر حرکت آن استفاده کردند و به این نتیجه رسیدند که ممکن است از فراتر از منظومه شمسی ما آمده باشد.

شاید آنچه در مورد این پروژه بسیار تاثیرگذار است این است که داده‌های مورد استفاده برای اندازه‌گیری تاثیر آن از یک ماهواره جاسوسی متعلق به وزارت دفاع ایالات متحده که برای نظارت بر فعالیت‌های نظامی در سراسر جهان طراحی شده است، به دست آمده است. با این حال، این همچنین به این معنی است که مقادیر دقیق خطای اندازه‌گیری محققان را نمی‌توان حدس زد، چرا که به دلیل محرمانه بودن اطلاعات آن نمی‌توان آن را فاش کرد.

این موضوعی است که کار را دشوار می‌کند، چرا که بدون انتشار جزئیات دقیق، جامعه علمی از تایید اینکه شهاب‌سنگ "CNEOS ۲۰۱۴-۰۱-۰۸" می‌تواند یک جرم میان‌ستاره‌ای باشد، خودداری می‌کند. به همین ترتیب، مقاله "سراج" و "لوب" در مورد این موضوع هنوز منتشر نشده و هنوز مورد بررسی همتا قرار نگرفته است.

به همین دلیل است که محققان اکنون در تلاش هستند تا خود این شهاب‌سنگ را بیابند و آن را از نزدیک مطالعه کنند.

از آنجایی که قسمت اعظمی ازا ین شهاب‌سنگ احتمالاً پس از ورود به جو زمین سوخته است، یافتن قطعات باقی‌مانده آن بسیار دشوار خواهد بود. با این حال، محققان استدلال می‌کنند که این ذرات، مغناطیسی هستند، به این معنی که یک کشتی با یک آهن ربای غول پیکر ممکن است بتواند آن‌ها را جذب کند.

اما آن‌ها قصد دارند در کجا به جستجوی این قطعات بپردازند؟ از این گذشته، اقیانوس‌ها بسیار بزرگ هستند و بخش زیادی از کره زمین را پوشانده‌اند. البته خوشبختانه ردیابی داده‌های ماهواره، همراه با داده‌های جریان باد و اقیانوس می‌تواند محققان را به یک منطقه مشخص با وسعت ۱۰ کیلومتر در ۱۰ کیلومتر برای جستجو برساند.

"امیر سراج" و "آوی لوب" در حال حاضر در حال مذاکره با یک شرکت فناوری اقیانوسی هستند تا ببینند برنامه‌های آن‌ها چقدر قابل اجرا است.

"لوب" می‌گوید چنین جستجویی می‌تواند به دانشمندان این فرصت را بدهد که واقعاً با یک شهاب‌سنگ که از فضای میان‌ستاره‌ای آمده است، روبرو شوند.