نوید مظفری، کارشناس داوری درباره مشکلات داوری اظهار کرد: برای پایان هر سال همیشه یک سری حرف تکراری باید بزنم که این اصلا خوب نیست زیرا نشان می‌دهد که پیشرفتی در داوری وجود نداشته و همان مشکلات سال‌های قبل، امسال هم ادامه دارد. انگار نه انگار که فدراسیون یا کمیته داورانی تغییر کرده است و جنس مشکلاتی که سال‌های قبل وجود داشت، هنوز هم هست.

او ادامه داد: نمی‌دانم چرا در راس کار، مدام دست به تغییر می‌زنند. مگر مشکلی حل می‌شود؟ مثلا الآن دوره ریاست اصفهانیان با افشاریان در کمیته داوران چه فرقی داشت؟ اتفاقات یک نوع است و فقط یک سری برای اختیار قدرت می‌آیند و می‌روند. در دوره‌های قبلی مشکلات همیشه بین کمیته داوران و دپارتمان وجود داشت و در دوره افشاریان هم این اتفاق افتاد. اوضاع فرقی نکرده و فکر هم نمی‌کنم فرقی کند. فقط فشار روی داوران افزایش پیدا کرده است. من از داوران دفاع نمی‌کنم که بگویم آن‌ها مقصر نیستند اما وقتی اشتباه می‌کنند و آموزش و تنبیهی در کار نیست، داور فکر می‌کند کار غلطی که انجام داده، درست بوده و به همان ادامه می‌دهد. به جای این که بعد از اشتباه‌های داور، ضمن تنبیه کردن او را آموزش دهند، با مصاحبه در برنامه‌ها و سایت‌های مختلف، غلط‌های داوران را توجیه می‌کنند و داور هم دیگر چیزی یاد نمی‌گیرد و فکر می‌کند کاری که کرده درست بوده است.

این پیشکسوت داوری افزود: رییس کمیته داوران، چه اکنون که افشاریان است و چه قبلا که اشخاص دیگر بوده‌اند، کاری برای داوری انجام نداده‌اند. آن‌ها فقط یاد گرفته‌اند یک کلاس در ابتدای فصل و یک کلاس هم در نیم‌فصل بگذارند. تعداد داوران هم طوری است که بهترین داور لیگ امسال ۱۰ بازی سوت زده است؛ یعنی هر ۳ بازی، یک سوت. این آمار برای کشورهای مطرح اروپایی که بالاترین سطح فوتبال در آن‌ها برگزار می‌شود، حداقل ۲۰ بازی است. دلیل این هم افزایش تعداد داوران به خاطر باقی ماندن در قدرت است. آن‌ها مجبورند برای این که در راس کار بمانند، مدام به هیات‌های استان امتیاز بدهند و داور دعوت کنند. همین کارها سبب شده که تا هم در سطح‌های پایین‌تر شاهد اتفاقات ناسالم باشیم و هم در لیگ برتر شاهد قضاوت‌های ضعیف باشیم. این‌ها همان اتفاقاتی است که جلوی حرکت داوری را گرفته و با این روند، فکر هم نمی‌کنم حالا حالاها درست شود.

مظفری درباره مثبت یا منفی بودن دوره حضور افشاریان در راس کمیته داوران توضیح داد: شاید ایشان کار مثبتی انجام داده باشند اما کار مثبت تاثیرگذاری نبوده است. در تعداد داوران که تغییر آن چنانی ایجاد نشده و هنوز زیاد است. خبری هم که فعلا از تکنولوژی‌های روز دنیا نیست و فکر نمی‌کنم در لیگ بیست و دوم هم VAR و تکنولوژی خط دروازه را ببینیم. در فصلی که گذشت، آموزش ویژه‌ای به جز همان دو کلاس اول فصل و نیم‌فصل شاهد نبودیم پس با این اوصاف نمی‌توانم بگویم که او کار خاصی برای داوری کرده است. من با این عزیزان نه دشمنی دارم و نه رفیق صمیمی هستم که بخواهم در تمجید از آن‌ها حرف بزنم. من به آن‌ها احترام می‌گذارم اما حقیقت این است که داوری ما در حال درجا زدن است و با این روند درست هم نمی‌شود.

وی در پایان گفت: قبلا این قانون وجود داشت که رییس کمیته داوران حتما باید از دل هیات رییسه باشد که اکنون یک سالی است که آن را برداشته‌اند؛ یعنی دیگر آقایانی که می‌خواهند در کمیته قرار بگیرند، نباید ترس رای نیاوردن و امتیاز دادن به هیات‌ها را داشته باشند. رییسان فدراسیون می‌توانند از اشخاصی استفاده کنند که کار انجام دهند و پیشرفتی را در داوری رقم بزنند. یک سری از ناظران فعلی کمیته داوران زمانی که من هم قضاوت می‌کردم، ناظر بودند و تغییری نکرده‌اند. همین‌ها یک چیزی را در تلوزیزون یا فلان سایت می‌گویند و چون داور وقت نمی‌کند که کتاب قانون را بخواند، از همین‌ها یاد می‌گیرد و اشتباه می‌کند. خیلی‌ها هنوز فکر می‌کنند که چون توپ اول به سینه و سپس به دست می‌خورد، هند نیست در حالی که متن صریح قانون مدت‌ها است که درباره این موضوع تغییر کرده است. تا زمانی که روال همین باشد، ما بعد از پایان هر فصل باید حرف‌های تکراری بزنیم و انتقادهای تکراری بکنیم. امیدوارم یک روزی همه این مسائل درست شود.