پریروز علیه حضور مدافعان حرم در سوریه فضاسازی میکردند. دیروز طلبکار بودند چرا نمیگذارید ورزشکاران ما با اسراییلیها مسابقه دهند و در آغوششان بگیرند.امروز عربده میزنند چرا از فرماندهان ما در سوریه مقابل ترور اسراییل حفاظت نکردید. میبینید؟ جهت حمله‌شان همیشه سوی ایران است نه دشمن.

 

🔹 دو سال پیش چنین روزهایی تک تک ما را با ارتش سایبری‌شان زیر منگنه قرار داده بودند تا اعدام نوید افکاری که درست یا غلط به قتل عمد متهم بود را محکوم کنیم. حالا باید رفت سراغ تک تک شان و گفت یک ترور کثیف جنایتکارانه وسط تهران اتفاق افتاده و یک قهرمان ملی کشته شده. محکوم میکنید یا نه؟»

 

🔹 علیزاده رفتار متناقض و دوگانه این گروه ها و متهم کردن ساختارهای امنیتی داخلی را به سئوال گذاشته و می نویسد «بعد از ترور شارلی ابدو مقابل سفارت فرانسه شمع روشن کردند. اما درباره ترور یک قهرمان ملی وسط تهران هیچ نگفته‌اند. یعنی برایشان جان فرانسوی‌هایی که به مقدسات ایرانیان توهین کردند عزیزتر از جان فرماندهی بود که سالها برای امنیت ایرانیان جنگید.

 

🔹 گول تحلیلهای آبکی درباره ضعف امنیتی و حفره امنیتی ایران را نخورید. کسانی این تحلیلها را برجسته میکنند که میخواهند از زیر محکوم کردن جنایتی اینقدر کثیف آنهم در وسط روز روشن در وسط یک شهر شانه خالی کنند. نگذارید تروریسم را با این کارها عادی کنند. تروریسم اول باید محکوم شود نه تحلیل.