1401/2/12 23:29
مجید اسماعیلی در کمال ناباوری امتیاز خود را از این اجرا سلب کرد...
به گزارش افرنگ خبر / در آخرین قسمت دور اول از سری سوم مسابقه عصر جدید جوانی مستعد و توانا بر روی صحنه عصر جدید نمایش کمدی صامت کلاسیکی را اجرا کرد که مورد تحسین حضار و داوران برنامه قرار گرفت...
🔺 ولی مجید اسماعیلی یکی از داوران، در کمال ناباوری امتیاز خود را از این اجرا سلب کرد...
🔺به گمان احسان علیخانی و سایر داوران و اشاره ای که آقای اسماعیلی کرد، رای ایشان به خاطر ایرانی نبودن این اجرا بود؛ علیخانی این اجرا را کلاسیک و بین المللی دانست و در مقام دفاع از شرکت کننده برآمد...
🔺ای کاش مجال بیشتری برای توضیح آقای اسماعیلی برای نظرشان بود؛ بنیانگذاران اینگونه سبک ها که در هنر نمایش به سبک کلاسیک معروف است بزرگانی همچون چالی چاپلین هستند که به حق مستحق تعظیم و تکریم است ولی آیا قالب و فرم کار بزرگمردی همچون چالی چاپلین باعث تقدس این فرم و قالب می شود؟ مسلما جواب معقول به این سوال منفی است...
🔺سوال دوم این است که منظور تقدس فرم و قالب نیست منظور جهانی بودن، بین المللی بودن و قابل فهم بودن برای اکثر شهروندان جهان است (که آقای علیخانی نیز به این مطلب اشاره نمود), ولی چه شد که این سبک و ژانر هنری (و حتی خود نمادهای استفاده شده در این نمایش _ استفاده از ماشین لباسشویی های عمومی _ که فقط در غرب مرسوم است) جهانی و قابل فهم برای جهان شد؟
🔺شاید علت، پیشگام بودن غربیان در این هنر است، ولی آیا غربیان در این هنر (نمایش و تئاتر) فقط پیشگام هستند؟
اصل این بحث بسیار مبسوط و نیاز به تحقیقات تخصصی و گرانسنگی است ولی آنچه مسلم است اینست که طبق اطلاعات عمومی که اکثر ما داریم قدمت هنر نمایش در ایران به دوران باستان باز می گردد و معروفترین آن نمایش سوگ سیاوش است...
🔺ولی چه شد که هنر نمایش به نام غرب ثبت شد و وقتی در مورد تاریخ نمایش صحبت می کنیم اذهان عمومی به یاد اروپا و غرب می افتد (همان چیزی که در این صحنه اتفاق افتاد) ، اگر این مسئله مربوط به پیشتاز بودن اروپا و غرب در این زمینه نیست پس برای چیست؟
🔺 مسلماً کسی منکر قدمت روم باستان در زمینه هنر تئاتر نیست (البته میان نمایش و تئاتر تفاوت است) ولی این امر باعث نادیده گرفتن ذخایر فرهنگی سایر جوامع و تمدن های کهن همچون ایران و غیره نمی شود.
آنچه باعث این مسئله شده همان عاملی است که در سایر مسائل تاریخی، مشابه بسیار دارد، مانند تاریخ فلسفه که آن را فقط با تاریخ فلسفه در اروپا تطبیق داده می شود؛ بله، این مسئله نیز متاثر از هژمونی استکباری غرب است...
🔺ولی در این ایام که در سوگ و بزرگداشت عزیز سفر کردهمان #نادر_طالب_زاده به سر می بریم باید به این نکته دقت کنیم که ما با بزرگان هنر هفتم همچون چالی چاپلین مشکل نداریم چه بسا چاپلین اگر هم ردیف و همنشین شهید آوینی و #نادر_طالب_زاده نباشد در سلک آنان می باشد چرا که ساخت آثاری همچون پسر بچه و دیکتاتور بزرگ در انگلیس و آمریکا الحق ضمیری روشن و روحیهای انقلابی می خواهد و حتی هستند معاصرینی که در غرب به این طریق متعهد و مجاهد هستند...
🔺و اینکه مشکل حتی قالب و فرم هم نیست، مشکل آنجاست که واقعیت های تاریخی این هنر در ذهن مخاطب به نفع نظام استکباری غرب ثبت و ضبط شود و با استفاده از این پیش زمینه، بهره ها فرهنگی دیگر را برای خود از این مخاطب برداشت کنند، همان چیزی که امروز در هالیوود با آن شاهد هستیم...
🔺البته نباید انتقام این همه اجهاف در حق فرهنگ هنر _ نه ایران بلکه جهان را _ از یک جوان مستعد و زحمت کش شرکت کننده در این مسابقه کشید، غرض از این نوشتار بازخوانی و آسیب شناسی از یکی از شاخه مهم علوم انسانی است ...
🔺همگی این صحبت ها نشان از نیاز به یک اقدام عاجل، دقیق و فراگیر در علوم انسانی و شناساندن ذخایر فرهنگی و هنری و تمدنی اصیل ایرانی و اسلامی را دارد ...
کلید واژه
ارسال نظرات