به گزارش افرنگ خبر / زنان جهت حضور فعال و برقراری تعاملات اجتماعی در جامعه ایرانی-اسلامی با عوامل و محدودیت هایی روبه رو هستند. عدم امکان براورده شدن نیاز هایی همچون، نیاز به آزادی در پوشش، نیاز به آزادانه صحبت کردن در مورد مسائل گوناگون، نیاز به تخلیه انرژی با حرکات موزون، نیاز به امنیت با در امان بودن از نگاه مردان، نیاز به آزادانه ورزش کردن و تفریح پرداختن و دیگر نیاز ها موجب شده تا بانوان حضور فعال و تعاملات اجتماعی قوی در جامعه نداشته باشند. لذا این اهمیت حس میشود که با ایجاد فضاهایی همچون پارکهای موضوعی بانوان زمینه ساز افزایش تعاملات اجتماعی زنان در جامعه شویم. امروزه در کشور ما بر اساس نیاز زنان در پایتخت و بسیاری از شهرهای بزرگ، اقدام به احداث پارکهای موضوعی ویژهآنانشده است. در بررسی کلی مشاهده شده است که اکثر این طرح ها فاقد برنامه راهبردی مختص پارک بانوان می باشد.به طوریکه صرفا با محصور نمودن برخی از باغ ها و پارکهای قدیمی، نام پارک بانوان بر آنها نهاده اند و حتی تلاشی برای استانداردسازی آنها به صورت پارک متعارف به عمل نیامده است. آیا اینگونه پارکها یک راه حل مناسب برای آزادی و راحتی زنان میباشند یا نوعی محبوس نمودن زنان در میان دیوارهای بلند و جدایی گزینی جنسیتی محسوب میشود این موضوع بهعنوان جریانی نو در ده هاخیردرایران، بادیدگاه های متفاوتی مطرح شده است و فقدان مطالعات علوم اجتماعی در آن مشهود می باشد که لازمه آن، بررسی طراحان وبرنامه ریزان به صورت چندجانبه نگرمی باشد. از این رو شایسته است موضوع را با اهداف کلی اجتماعی، فرهنگی، تفریحی، بهداشتی و اقتصادی به صورت جامع مورد مطالعه قرار داد.از آنجایی که تمامی این اهداف، در آسایش زندگی اجتماعی بانوان موثر بوده و کمبود هریک از آنها نیازهای روحی، روانی و جسمی به دنبال خواهد داشت، لذا این مقاله، بررسی اهداف و مولفه های مربوطه را به روش نیازسنجی و مطالعات تحلیلی ارائه مینماید.از بررسی نتایج مصاحبه های شفاهی با بهره برداران این پارک و براساس نمودارهای شاخص، جمع بندی ادارک بانوان از یک پارک اختصاصی و خواست های آنان استخراج شد و بدین شکل برنامه ریزی و طراحی در پارک بانوان براساس دیدگاه های فرهنگی، اجتماعی- مشارکتی، فراغتی - تفریحی، بهداشتی و اقتصادی به عنوان یک بسترمناسب، جهت ارتقاء سطح کیفی زندگی اجتماعی بانوان، مناسب دیده شد.پارک بانوان عرصه ای برای فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی- مشارکتی، فراغتی- تفریحی، بهداشتی و اقتصادی، مبتنی بر ارزش های اجتماعی - فرهنگی بانوان در هر جامعه ای میباشد. لذا، برنامه ریزی و طراحی در این پارکها میبایست زمینه ساز شکوفایی، بالندگی، ایجاد حس اعتماد به نفس و مشارکت و نیز اشتغال برای بانوان باشد.