زمانی که به آمار نگاهی می‌اندازیم، متوجه این مسئله خواهیم شد که میزان مصرف خانواده‌ها به ویژه در شهرهای کشور به هیچ عنوان از یک کشور قرار گرفته در ناحیه خشک و نیمه خشک خبر نمی‌دهد و سرانه مصرف آب در ایران بعضا چندین برابر کشورهایی است که مشکلی در زمینه بارش و تامین منابع آب ندارند و حتی آب زیاد هم دارند.
*مصرف آب هر شهروند تهرانی در 2 ماه آخر سال 100 رشد می‌کند
بر اساس آمار ارائه شده از سوی شرکت آب و فاضلاب استان تهران، مصرف روزانه هر پایتخت نشین در 2 ماه پایانی سال به 400 لیتر می‌رسد. این درحالیست که یک شهروند هلندی با وجود اینکه کشورش سرشار از منابع آبی است، روزانه کمتر از 143 لیتر آب استفاده می‌کند.
مصرف قابل توجه آب در کشور ایران آن هم در 2 ماهه منتهی به سال جدید هیچ تطبیقی با شرایط بارشی کشور و منابع آب موجود ندارد. این مسئله در شرایطی رخ می‌دهد که گزارش‌های اداره کل هواشناسی استان تهران حاکی از آن است که متوسط دما طی سه ماه آینده حدود ۰.۵ تا یک درجه بیشتر از نرمال برآورد شده و این شرایط سبب می شود تا با توجه به حجم کاهش بارش از پاییز و پیش بینی افزایش نسبی دما طی سه ماه آینده، لزوم مدیریت منابع آب و مدیریت مصرف آب بیش از پیش احساس شود.
از طرفی در بازه زمانی کنونی با کاهش 45درصدی منابع و 46درصدی بارش‌ها در استان تهران روبرو هستیم، اما در همین شرایط دشوار مصرف یک شهروند تهرانی 3 برابر یک هلندی است.
*آب مصرفی یک خانواده 4 نفره تهرانی معادل 16 میلیون تومان هزینه در نروژ
کنار هم قرار دادن 2 آمار ذکر شد و عدم تطبیق مصرف مردم با شرایط منابع آب بیانگر آن است که شهرنشینان کشور به خصوص در پایتخت هیچ حسی از مسئله خشکسالی ندارند. همچنین به واسطه نظام اقتصادی حاکم بر بخش آب، مردم تصویری از ارزش منابع آبی که با آن فرش و ماشین می‌شویند و خیابان جلوی در خانه خود را تمیز می‌کنند، هم در ذهن تداعی نمی‌کنند.
برای درک ارزش آبی که در 2 ماهه پایانی سال توسط یک خانواده 4 نفره تهرانی مصرف می‌شود، می‌توانیم تصور کنیم، شرایط برای فروش این آب به کشورهای خارجی مهیا شده است. به عبارت دیگر اگر یک خانواده چهارنفری ایرانی می‌توانست، آب متناسب با عدد سرانه در 2 ماهه پایانی سال را ذخیره کرده و آن را به کشورهای خارجی آن هم به قیمت آب همان کشورها بفروشد، چه سودی کسب می‌کرد.
بر این اساس بهتر است بدانیم، هر هزار لیتر آب در شهری مثل اسلو در نروژ 5.51 یورو قیمت دارد. بر این اساس اگر نرخ هر یورو را 30 هزار تومان تصور کنیم، یک خانواده چهار نفره تهرانی در طول 2 ماه پایانی سال با مصرف نکردن آب می‌توانست، این آب را به شهر اسلو فرستاده و سود 15 میلیون و 868 هزار تومانی را به جیب بزند.
*ارزش آب در نروژ 184 برابر ایران است
حال فرض کنید همین خانواده 4 نفره آب تامین شده برای 2 ماه پایانی سال خود را به شهر اشتوتگارت آلمان می‌فرستاد. بر این اساس با توجه به ارزش 4.67 یورویی هر هزار لیتر آب، این خانواده می‌توانست زمینه سود 13 میلیون 450 هزار تومانی را برای خود ایجاد کند.
لازم به تاکید است، این خانواده در ایران با مصرف مقدار مشابه همان آب تنها رقم 86 هزار 400 تومان را به عنوان آب بها برای 2 ماه می‌پردازد.
به عبارت دیگر، ارزش آب در اسلو نروژ با سطح قابل توجهی از منابع آبی و کیفیت به مراتب کمتر از کشور ما 184 برابر ایران است.
با در نظر گرفتن ارزش واقعی آب در کشورهای توسعه یافته، هر خانواده تهرانی ماهانه آبی به ارزش نزدیک به 8 میلیون تومان را برای شستشوی فرش و ماشین و حیاط خرج می‌کند، غافل از اینکه کمبود این آب شرب آشامیدنی با کیفیت قابل توجه تنها برای یک روز می‌تواند چه مصائب بزرگی را به همراه داشته باشد.
