وی اضافه کرد: وضع کنونی نگران‌کننده است؛ نه تنها از منظر اقتصاد که حتی از زاویه دید سیاسی- اجتماعی هم شرایط کشور را باید جدی پنداشت. امروز شاهدیم که نماد‌های نارضایتی اقتصادی در رفتار‌های عمومی مردم آشکار شده و هر روز بیشتر می‌شود. در واقع آستانه تاب‌آوری و واکنش‌پذیری جامعه به شدت کاهش یافته است. 

 

با نگاه به این وضع و تایید آن، تقریبا همه مدیران و مسئولان تصمیم‌گیر کشور تاکید دارند که مسئله نخست امروز ایران بازسازی اقتصاد، برمبنای عمل به مولفه‌های حکمرانی مطلوب، فاصله گرفتن از رفتار‌های غیرکارشناسی و بخشی‌نگری است. 

 

خوانساری با بیان اینکه حاصل رفتار‌های چند دهه گذشته ریزش سرمایه اجتماعی است که باید با تغییر ریل رفتارها، مانع از ادامه این وضع شد گفت: اشاره به این موارد، سیاه‌نمایی نیست و از زبان بیگانه هم بیان نمی‌شود بلکه درددل کسانی است که با وجود همه ناملایمات، پای این کشور ایستاده‌اند، کسب‌وکارشان را رها نکرده و همچنان به تولید ادامه می‌دهند. آنان امروز یک تقاضای آشکار دارند و آن بازگشت به منطق حکمرانی صحیح و در تراز کشور‌های توسعه‌یافته است. 

 

وی افزود: فارغ از جلوه‌های سیاسی، سوال این است که چطور سنگاپور، مالزی، چین، ترکیه و بسیاری دیگر کشور‌ها از مهلکه فقر و تباهی نجات یافتند و به دل توسعه قدم گذاشتند؟ چه کیمیایی در رفتار آنها، پنهان است که برای‌شان راه را هموار می‌سازد؟ آیا دسترسی به آن با وضع امروز برای کشور ما ناممکن به نظر می‌رسد؟ با اطمینان باید بیان داشت که راه چاره برای گذر از این شرایط، برنامه ریزی دقیق و عمل به حکمرانی صحیح است. 

 

رئیس اتاق تهران گفت: امروز فعالان اقتصادی در مرکز طوفان‌هایی ایستاده‌اند که هر وزش بادی، شرایط آن‌ها را بیش از بیش متلاطم می‌سازد. دستیابی به توافق یا عدم آن، برخورد‌های سلیقه‌ای در وزارت‌خانه‌ها، فقدان عزم جدی برای حل مسائل جاری، ناسازگار‌های سازمانی بخصوص در نهاد‌هایی مانند گمرک، تامین اجتماعی، سازمان مالیاتی، بانک‌ها و چندین دستگاه دیگر، همچنین قیمتگذاری‌های دستوری و پافشاری بر اقتصاد دولتی و عدم واگذاری کار‌ها به بخش خصوصی همگی نمونه‌های آشکاری از مسائلی است که یک کارآفرین ایرانی باید روزانه به جنگ آن‌ها برود. 

 

خوانساری افزود: متاسفانه در یک سال گذشته در کنار مهاجرت نخبگان دانشگاهی و علمی؛ بسیاری از کارآفرینان و سرمایه‌گذاران هم که خسته و ناامید از چشم‌انداز اصلاح شرایط شده‌اند، در حال خروج از کشورند و نگران‌کننده‌تر اینکه این اتفاق در نسل جوان کارآفرین استارت‌آپی به سرعت رو به افزایش است. تنها کافی است از مدیران استارت‌آپ‌های برتر ایرانی سوال کنید که چند نفر از نیروهای‌شان را در ماه‌های گذشته به دلیل مهاجرت از دست داده‌اند تا به عمق تاسف بار این موضوع پی ببرید. 

 

وی ادامه داد: کوچ جوانان و سرمایه‌گذاران کارآفرین به کشور‌های دیگر باید یک تلنگر جدی برای سیاستگذاران و دولتمردان محسوب شود و به جای تلاش برای ساده‌انگاری آن یا پوشاندنش در پستو و انکار باید با پذیرش این واقعیت تلخ به دنبال ریشه یابی و برطرف کردن موانع باشند.

 

رئیس اتاق تهران گفت: امروز در ایران به جای مانع‌زدایی، هر روز شاهد مانع‌تراشی‌های تازه هستیم و متاسفانه سیاستگذاران به جای بهبود فضای کسب‌وکار با تدوین، صدور و تصویب برخی بخشنامه‌ها و قوانین مسیر کار و کارآفرینی را پچیده‌تر از قبل می‌کنند و در این شرایط است که جوان کارآفرین یا سرمایه‌گذار وقتی با ویزای استارت‌آپی یا سرمایه‌گذاری کشوری دیگر و مشوق های‌شان مواجه می‌شود؛ نه برای ماندن در کشور بلکه برای ساخت آینده خود در کشوری دیگر برنامه‌ریزی می‌کند. 

 

خوانساری افزود: یک نظرسنجی که اخیراً توسط مرکز پژوهش‌های مجلس صورت گرفته نشان می‌دهد، مهم‌ترین نارضایتی سرمایه‌گذاران «عمل نکردن مسئولان به وعده‌های‌شان» است، صد‌ها وعده‌ای که برای بهبود شرایط در سال‌های گذشته داده شده، اما در انتها نه تنها به بهبود وضع منتهی نشده بلکه متاسفانه در بسیاری از مواقع بر خلاف آن عمل شده و شرایط کار را پیچیده‌تر از گذشته کرده‌است. 

 

وی افزود: کارآفرین متعهد ایرانی، اگرچه در سکوت است، اما بی‌اعتنا به موضوعات پیرامون خود نیست. به شما قول می‌دهم که این کارآفرینان اگر در کشور دیگری زیست می‌کردند و اگر موقعیت افرادی مانند بیل گیتس، وارن بافت و دیگران را داشتند، قطعا می‌توانستند از آنان سرآمدتر شوند. 

 

خوانساری با بیان اینکه امروز مسئله ما نه تنها کسب‌وکار و کارآفرینی بلکه آینده ایران است اصافه کرد: کارآفرینان مانده‌اند که فردای ایران را بسازند. جامعه کارآفرینی متعهد ایران تاکنون؛ قحطی، کودتا، جنگ و تحریم‌دیده، اما هیچ‌گاه پا پس نکشیده‌است. کارآفرین وفادار به این سرزمین، حاضر نیست، سرخوشی زندگی در سویی دیگر از این کره خاکی را به قیمت تنهایی ایران واگذارد. 

 

وی گفت: اگر دولت‌ها اسیر بوروکراسی پیچیده شده اند و اگر توان همراهی ندارند، حداقل مانع نشوند و اجازه دهند، بازسازی اقتصاد ایران به دست کارآفرینان وطن‌دوست به انجام برسد. هنوز امید‌های بسیاری باقی است و نباید آن‌ها را نقش برآب کرد. هنوز امیدواریم که با اصلاح روند حکمرانی در کشور، امید به مردم بازگردد و سرمایه اجتماعی، دوباره زنده شود.