متهم دوخته‌چی پس از تفهیم اتهامات مدعی شد: اتهامات وارده به خود را تکذیب می‌کنم زیرا اصلاً چنین مواردی که گفته شده است وجود نداشته، بنده سال 80 زمینی را خریداری کردم و سال 95 این زمین را ساختم.

وی ادامه داد: در حین ساخت زمین با طراحی آشنا شدم و از آنجایی که با لواسان آشنایی نداشتم تمامی اقدامات را به آقای جعفر سپردم تا او کارهای اداری ساخت و ساز را انجام دهد.

متهم ادامه داد: بعد از مدتی آقای جعفر به من گفت؛ باید برای عمران شهر به شهرداری کمک کنم و در همین راستا طی دو مرتبه خطاب به شهردار وقت نامه نوشتم و مبلغ 35 میلیون تومان و 70 میلیون تومان به شهرداری هبه کردم.

این متهم با بیان اینکه بعد از مدتی مأموران مقابل ساخت ملک بنده ایستادند و جریمه 300 درصدی دریافت کردند، گفت: حدود 430 میلیون تومان برای کارهای ساخت و ساز به مرتضی جعفر دادم که 180 میلیون آن حقوق وی و 105 میلیون تومان پولی بود که به شهرداری داده بودم.

قاضی رضایی درباره ارتباط جعفر با شیخی پرسید و متهم پاسخ داد: جعفر کارمند من بوده و کارهای ساختمانی را انجام می‌داده است. من هرچه داشتم و نداشتم را فروختم و به شهرداری پول پرداخت کردم.

سپس در ادامه جلسه مرتضی وطن‌خواه، وکیل متهم در جایگاه قرار گرفت و گفت: موکل بنده هنگام ساخت و ساز ملکش جواز اولیه را داشته و برای انجام فعالیت‌های اداره ساخت و ساز با آقای جعفر قراردادی 18 ماه و در ازای پرداخت حقوق ماهیانه 10 میلیون تومان امضا کرده است.

وی ادامه داد: مقدار پولی که موکل بنده پرداخت کرده حدود 430 میلیون تومان بوده است.

قاضی رضایی در واکنش به صحبت‌های وکیل متهم و خطاب به دوخته‌چی پرسید: خانه شما چند متر بوده و چقدر برای ساخت آن هزینه کرده‌اید؟

متهم دوخته‌چی پاسخ داد: 1036 متر متراژ خانه است و به صورت کلی 9 میلیارد تومان برای ساخت این خانه خرج کرده‌ام و به آقای جعفر هم 430 میلیون تومان پول داده‌ام.

در ادامه قاضی از متهم ردیف سی و هشتم درخواست کرد تا برای دفاع از خود در جایگاه قرار گیرد.

علی امیرصالحی اظهار کرد: من طراح ساختمان و معمار هستم و در سال 95 با آقای دوخته‌چی آشنا شدم و تنها ساختمانی را برای او طراحی کردم.

وی ادامه داد: جعفر، پیگیر کارهای ساختمان دوخته‌چی بود و بنده فقط مسئول مسائل مربوط به طراحی و نظارت بر ساخت بودم.

قاضی از متهم پرسید که این ساختمان چند طبقه بوده است و آیا به مالک آن گفته بودید که اگر اضافه بنا داشته باشند باید جریمه آن را بپردازد؟

متهم در پاسخ به این سؤال قاضی گفت: در زمان آقای مرادی، شهردار سابق لواسان، کمیسیون توافقاتی وجود داشت که در آن کمیسیون مباحث مربوطه به اضافه بنا مطرح می‌شد اما در زمان آقای حیدریان و شورای شهر جدید این کمیسیون از بین رفت.

قاضی خطاب به متهم از وی پرسید که از متهم دوخته‌چی چقدر پول دریافت کرده‌ است؟

متهم پاسخ داد: بابت طراحی ساختمان حدود 180 میلیون تومان دستمزد دریافت کردم.

قاضی در واکنش به پاسخ متهم از او پرسید که آیا در شهرداری هم پولی پرداخت کرده است یا خیر؟

متهم پاسخ داد: خیر پولی به شهرداری پرداخت نکرده‌ام.

در ادامه حامد خسروی، متهم ردیف سی‌ و نهم پس از تفهیم اتهام در جایگاه قرار گرفت و مدعی شد: به هیچ عنوان اتهامات وارده به خود را قبول ندارم زیرا تمامی مراودات مالی بنده با آقای حسنی برای خرید مصالح بوده که سند و رسید این خریدها همگی موجود است.

رئیس دادگاه از متهم پرسید: چند مورد ساخت و ساز در لواسان داشته‌اید؟

متهم پاسخ داد: دو مورد ملک ساخته بودم.

متهم ادامه داد: مصالح‌فروشی آقای حسنی نزدیک خانه ما بود و از آنجایی که ماشین‌آلات پیشرفته داشت و چک‌های بلندمدت دریافت می‌کرد با او همکاری داشتیم. حدود 500 میلیون تومان برای مصالح و گودبرداری به مصالح فروشی امیر پرداخت کردم.

قاضی از متهم پرسید که این مراودات در چند مرحله و طی چه مدت زمانی بوده است؟

متهم پاسخ داد: در مدت دو سال پرداخت شده است.

قاضی رضایی درباره جریمه ملک متهم پرسید و متهم پاسخ داد: بابت اضافه بنا با ضریب سه جریمه شدیم و پول آن را پرداخت کردیم البته ما مجبور بودیم برای نپرداختن پول و جریمه شب‌ها کار کنیم.

سپس در ادامه جلسه دادگاه امین عادل احمدیان، وکیل متهم در جایگاه قرار گرفت و به دفاع از موکل خود پرداخت.

در ادامه رئیس دادگاه از متهم ردیف چهلم درخواست کرد تا در جایگاه قرار گیرد.

امیرحسین فلاحی، ضمن رد اتهامات وارده و در پاسخ به سؤال قاضی مبنی بر اینکه آیا رشوه‌ای پرداخت کرده است یا خیر، گفت: هیچ رشوه‌ای پرداخت نکرده‌ام.

وی ادامه داد: ملک بنده توسط آقای شبانکاره ساخته شد و او پیمانکار بنده بوده است و اطلاعی درباره روند کار نداشته‌ام.

متهم گفت: من در جلسه بازپرسی گفتم که اطلاعی در رابطه با رشوه ندارم و خود آقای شبانکاره اقرار کرده است که پول پرداخت کرده.

قاضی پرسید: آیا ریال و دلار به شبانکاره داده بودید؟

متهم پاسخ داد: خیر من حتی درباره خلافی و ماده 100 ام صحبتی نکرده بودم و به آقای شبانکاره وکالت داده بودم و او همه کارها را انجام می‌داد.

در ادامه جلسه دادگاه وکیل متهم در جایگاه حاضر شد و به دفاع از موکل خود پرداخت.

امیرحسین عقیقی با بیان اینکه موکل بنده سازنده نبوده است و ملک را برای خودش ساخته، اظهار کرد: موکل من به دنبال این بود تا ملک خود را توسط آقای شبانکاره بسازد و تنها اطلاع داشته که ملک چند بار توقیف شده است.

وی ادامه داد: طرف مقابل خود اقرار کرده که مبالغ دلاری توسط شبانکاره به او پرداخت شده است.

در ادامه رئیس دادگاه از علی مینایی، متهم ردیف چهل و یکم درخواست کرد تا برای دفاع از خود در جایگاه قرار گیرد.

وی گفت: بنده هیچ یک از اتهامات وارده را قبول ندارم زیرا ساختمان ما در لواسان مشکلی نداشت تا بخواهد جریمه شود و حکم تخریب ملک هم توسط وکیل بنده به جریمه تبدیل شد.

متهم ادامه داد: چندین مرتبه پلیس ساختمان به ملکمان مراجعه می‌کرد تا مقابل ساخت ملک بایستند که در هر مرتبه کارگر ما به آنها پول پرداخت می‌کرد.

رستم‌زاده، وکیل متهم در دفاع از اتهامات موکلش گفت: این ملک متعلق به پدر موکل بنده بوده و او نقشی در ملک نداشته است.

قاضی گفت: از سمت پدرش نماینده ساخت و ساز بوده است.

وکیل متهم گفت:‌ موکل بنده و برادرش کارها را انجام می‌دادند اما پروانه ساختمان به نام پدر آنها بوده است.

در ادامه جلسه دادگاه متهم ردیف چهل و دوم در جایگاه قرار گرفت.

مهراب رضوی اظهار کرد: بنده به مدت 10 سال در لواسان مشاور املاک بودم و کیفرخواست صادره را قبول ندارم، ابتدا به بنده گفته شد که 50 میلیون رشوه‌ داده‌ام اما سپس مبلغ آن را 100 میلیون تومان اعلام کردند.

قاضی رضایی گفت: 100 میلیون تومان اشتباه تایپی بوده است و مبلغ رشوه همان 50 میلیون تومان است.

در ادامه علیرضا محمدی، متهم ردیف چهل و سوم برای دفاع از خود به جایگاه فراخوانده شد که  کیومرث نهاردانی وکیل متهم در جایگاه حاضر شد.

وی گفت: موکل بنده هیچ یک از اتهامات را قبول ندارد و هیچ یک از افراد را هم نمی‌شناسد.

قاضی از متهم خواست تا  بایستد و از او پرسید؛ آیا مبالغ رشوه را به صورت یکجا پرداخت کرده یا طی چند مرحله بوده است؟

متهم پاسخ داد: طی چند مرحله و اغلب چک کشیده‌ام.

سپس قاضی از محمدرضا شیخی نارانی متهم ردیف چهل و چهارم درخواست کرد تا در جایگاه بایستد و خطاب به وی پرسید: آقای کفشینه‌پور چند ملک برای فروش داشته است؟

متهم پاسخ داد: سه ملک داشت و البته کارهای او را خانم رحمی‌پور انجام می‌داد.

قاضی رضایی از متهم پرسید: یعنی شما اطلاعی از روند کار نداشته‌اید؟

متهم پاسخ داد: من واسطه کار بودم و خانم رحمی بخشی از کارهای رهن و اجاره را انجام می‌داد.

در ادامه قاضی از هنگامه رحمی‌پور، متهم ردیف چهل و پنجم خواست تا در جایگاه بایستد که به دلیل عدم حضور وی وکیلش در جایگاه حاضر شد.

فرهاد هوشیار، وکیل متهمان شیخی و رحمی‌پور برای دفاع از موکلان خود در جایگاه حاضر شد و گفت: جرم ارتشاء برای موکلان بنده رخ نداده است بلکه به صورت عرف پیشنهادی به پایان کار مبلغی پرداخت شده است.

وی ادامه داد: رحمی‌پور پیگیر امور شهرداری بوده است و پس از آنکه اعضای شورای شهر دستگیر می‌شوند خانم رحمی‌پور به دنبال این برمی‌آید تا پول را پس دهد اما به دلیل آنکه افراد دستگیر شده بودند پول را به صندوق دادگستری واریز می‌کند.

قاضی رضایی پرسید: آیا خانم رحمی‌پور از طرف کفشینه‌پور با شیرخوانی و افراسیابی تماس گرفته است؟

این وکیل پاسخ داد: خیر تماسی گرفته نشده است.

در ادامه این جلسه دادگاه قاضی از امیر کفشینه‌پور متهم ردیف چهل و شش و علیرضا فلسفی متهم ردیف چهل و هفت درخواست کرد تا در جایگاه قرار گیرند اما به دلیل عدم حضور متهمان و وکلای آنها ابوالفضل مداح ممقانی، متهم ردیف چهل و هشتم برای دفاع از خود در جایگاه قرار گرفت.

وی گفت: بنده پول پرداخت کرده‌ام اما رشوه نداده‌ام.

این متهم با بیان اینکه ملک بنده دارای جواز ساخت بود و بنده آن را در سال 90 ساختم اظهار کرد: پس از آنکه ملک بنده ساخته شده و در ‌آن مستقر شدیم یک روز صبح از طرف شهرداری مأموران آمدند و اظهار کردند که به دلیل تخلف ملک باید تخریب شود اما هیچ یک از ابلاغیه‌ها برای بنده ارسال نشده بود.

وی گفت: به بنده گفتند که ملک صبح روز فردا تخریب می‌شود و بنده تقاضای مهلت کردم تا به دیوان بروم و در این میان هم پولی را به عنوان قرض پرداخت کردم.

قاضی از متهم پرسید؛ آیا پولی که قرض داده را پس گرفته است یا خیر؟

متهم پاسخ داد: بله بعد از 9 ماه پولی که قرض داده بودم را پس گرفتم.

در ادامه نگار فریار، وکیل متهم در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از موکل خود گفت: صحبت‌های موکل بنده کاملاً منطبق با واقعیت است و به دلیل شرایط اضطرار مجبور شده پولی را به عنوان قرض پرداخت کند.

وی ادامه داد: موکل بنده بعد از یک ماه و نیم وقتی که گرفته بود به دیوان می‌رود و حکم تخریب خود را ملغی می‌کند و در این میان هیچ رشوه‌ای پرداخت نکرده است.

سپس در ادامه متهم ردیف چهل و نهم با دستور قاضی در جایگاه قرار گرفت.

ناصر زرین‌قلم اظهار کرد: اتهامات وارده را به هیچ وجه قبول ندارم و در روند بازپرسی هم موضوعی در رابطه با بنده مطرح نشده است.

وی ادامه داد: ساخت ملک بنده تا قبل از سال 96 پایان یافت اما اعضا و شورای شهر جدید سال 96 بر سر کار آمدند.

سعید حیدریان، متهم ردیف پنجاه نیز در دفاع از خود گفت: اتهام پولشویی را قبول ندارم و هیچگاه وارد شورای شهر و شهرداری لواسان نشده‌ام.

قاضی از متهم پرسید؛ آیا از علی حیدریان شهردار سابق لواسان و پسرعموی خود برای خرید آپارتمان پولی دریافت کرده است یا خیر؟

متهم پاسخ داد: هیچ ارتباطی بین ما نبوده است و پولی دریافت نکرده‌ام.

سپس در ادامه رئیس دادگاه از محمود حیدریان متهم ردیف پنجاه و یک درخواست کرد تا در جایگاه قرار گیرد که به دلیل عدم حضور او وکیل متهمان ردیف پنجاه و پنجاه و یک با قرار گرفتن در جایگاه به دفاع از موکلان خود پرداخت.

وی گفت: اتهام موکلان بنده پولشویی است و این اتهام را قبول ندارند.

جمال خندان اظهار کرد: هیچ سکه‌ای از سوی علی حیدریان به موکلان بنده پرداخت نشده است و آنها پول‌هایی با منشأ مجرمانه دریافت نکرده‌اند.

این وکیل گفت: سکه‌ها متعلق به ارث موکلان بنده و ثروت‌های قبلی آنها بوده است.

در ادامه رئیس دادگاه گفت: از آنجایی که تفهیم اتهام به متهمان به پایان رسیده است و بعضی از متهمان و وکلای آنها تقاضاهایی داشته‌اند یا اسنادی را ارائه کرده‌اند که باید مورد بررسی قرار گیرد جلسه بعدی دادگاه متعاقباً اعلام خواهد شد.