به گزارش افرنگ خبر /در حال حاضر کارآفرینی به عنوان یک راهکار موثر و مورد اقبال عمومی در جهت بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی جامعه به شمار می رود.واژه کارآفرینی طی سالهای اخیر از سوی اقشار، گروهها و صنوف مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.

کارآفرینی نه تنها یک نیروی محرک و سازنده اقتصاد بلکه در ابعاد گسترده‌تر، عامل پویایی اجتماعی و یکی از ابزارهای تحقق اقتصاد مقاومتی در شهرها تلقلی می شود.

در سالهای گذشته، مفاهیمی همچون شهرهای خلاق و شهرهای کارآفرین به‌ عنوان راهکار حل معضلاتی همچون بیکاری، بزهکاری، مهاجرت و ... معرفی و شناخته شده اند.

در همین راستا ایجاد یک اکوسیستم کارآفرینی موفق در محیط شهری با توجه به فرصت‌ها و تهدیدهای حاضر، تا حد زیادی می‌تواند فرآیند خلق ثروت را در یک شهر دائمی کند.

کارشناسان بر این باورند که شهرهای کارآفرین عمدتا با هدف پشتیبانی از اکوسیستم فعالیتهای کارآفرینی برای تقویت روند تحول اقتصادی و اجتماعی شهرها ایجاد می شوند و دولتها به عنوان ناظر و هماهنگ کننده نقش اصلی را در این زمینه ایفا می‌کنند.

حجت الله عبدالملکی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از نام گذاری میادین کارآفرینی در کشور با هدف ایجاد فضای فروش خبر داده و می گوید: به تمام مدیران کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی بخشنامه ارسال شده تا بر اساس مصوبه ابلاغی وزارت کشور در تعامل با شهرداران، یکی از میادین شهر به نام میدان کارآفرینی تغییر نام دهد.

وی با بیان اینکه در ایجاد اشتغال، فضای فروش از اهمیت ویژه ای برخوردار است، می گوید: بر اساس قانون، شهرداری‌ها موظفند این فضا را در اختیار قرار دهند لذا پیشنهادی درکارگروه زیرساخت مطرح شده تا در هر شهری، میدانی به نام کارآفرینی نام گذاری شود که یکی از کارکردهای آن ایجاد بازار موقت در آن میدان باشد.

وزیر کار با بیان اینکه این موضوع از سوی وزارت کشور به تمام استانداری‌ها و شهرداری‌ها ابلاغ شده است، ایجاد کارگاههای آموزشی و مهارتی را از دیگر کارکردهای این میادین عنوان کرده و می گوید: مردم هم می توانند برای بهتر شدن محیط کسب و کار در این میادین، ایده پردازی کنند.

بسیاری از کارآفرینان، کسب و کار خود را از میدان‌های تره بار آغاز کرده و در تمام کشور نمایندگی های فعال دارند.

امروزه میادین کارآفرینی و شهرهای کارآفرین در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله هند، مالزی و چین ایجاد شده اند که هنگ کنگ، نمونه مناسبی در این زمینه است.

هنگ کنگ، جزیره‌ای در جنوب چین و منطقه ای خود مختار است و از هر لحاظ به ویژه در زمینه فعالیتهای اقتصادی شهری پویا و فعال است.این شهر از مهمترین بازارهای مالی و تجاری آسیا و جهان به شمار می رود که ترکیبی از سنت های چینی و مدرنیته با تکنولوژی بالا است و طی سالهای متوالی کارآفرینان اروپایی بسیاری را به سمت خود جذب کرده است.

مزایای مالی،‌ تجاری و قانونی هنگ کنگ و نزدیکی آن به بزرگترین و قوی ترین اقتصادهای دنیا، این شهر را به عنوان یکی از بهترین پایگاهها برای کسب و کار در آسیا معرفی کرده است.

در حال حاضر برخی از شهرهای جهان نیز از موقعیت توریستی خود برای رونق کسب و کار و خلق فرصتهای شغلی بهره برداری کرده اند.

علی حیدری ـ کارشناس بازار کار ، از ترکیه به عنوان یکی از کشورهایی نام می برد که از مزایای کارآفرینی شهری بهره جسته و توانسته در اقتصاد شهرهای تحت مدیریت خود نقش آفرینی کند.

او می گوید: استانبول ترکیه، به عنوان شهری توریستی پذیرفته شده و برهمین اساس، دولت در این شهر و بسیاری از میدان‌های منتهی به آن، کارگاهها و بنگاههای کوچک و بزرگی در حوزه گردشگری و فروش صنایع دستی ایجاد کرده و کانون‌های گردشگری را گسترش داده است.

به گفته حیدری، با وجود آنکه در بسیاری از کشورها، مقوله کارآفرینی اجتماعی و شهری با نگاه ویژه ای رو به گسترش است، این مساله در کشور ما هنوز آنطور که باید جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده و به طور منسجم و سازمان یافته ظاهر نشده است.

در سالهای اخیر مدیریت شهری، کارآفرینی شهری را به عنوان یکی از الزامات توسعه شهری در دستور کار قرار داده و از توانمندسازی شهروندان برای استفاده از ظرفیتهای خالی مانده اقتصادی بهره برده است.مراکز توانمند سازی زنان بی سرپرست در محدوه شهرها در قالب برگزاری غرفه ها و فن بازارها از جمله مصادیق پیوند شهری با کارآفرینی است.

امروزه یکی از مشکلات بزرگ کارآفرینان، اتصال به شبکه‌های فروش و عرضه محصول است.برندسازی و طراحی نشان مشخص برای محصولات تولیدی و ورود به شبکه فروش زنجیره‌ای نیز از دیگر موضوعاتی است که کسب و کارهای کوچک مقیاس برای آن نیازمند حمایت هستند.

بر اساس ماده ۱۶ قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار، شهرداری ها موظفند به منظور بالا بردن امکان دسترسی تولیدکنندگان کوچک و متوسط ایرانی به بازار مصرف و ایجاد امنیت برای فروشندگان کم سرمایه با استفاده از زمینهای متعلق به خود و یا وزارت راه و شهرسازی، مکانهای مناسبی برای عرضه کالاهای تولید داخل آماده نمایند و بر مبناء قیمت تمام شده به صورت روزانه، هفتگی و ماهانه به متقاضیان عرضه کالاهای ایرانی اجاره دهند.