به گزارش افرنگ خبر / نکاتی که باید ز حضرت زهرا سلام الله علیها بیاموزیم!

 حضرت زهرا سلام الله علهیا دارای شخصیتی والا و عظیم هستند که در شناخت ابعاد شخصیتی ایشان چه بسیار کتاب ها که نوشته اند و هنوز اقیانوس بی انتهای کرامات و فضایل ایشان برای جستجوگران حقیقت برکات نهفته زیادی دارد.

ایشان تربیت یافته بهترین و کاملترین انسان زیسته بر این کره خاکی است و تآمل و تفکر در روش و منش بانوی دو عالم حضرت زهرا سلام الله علیها بی شک برای همه ما لازم است و مایه رشد و بالندگی خواهد بود .

شخصیت والای حضرت زهرا سلام الله علیها

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در باب مقام والای دخترشان فرمودند : «مریم سرور زنان زمانه خویش بود، امّا دخترم فاطمه(س)، سرور همۀ زنان جهان، از آغاز و پایان آن است» (بحارالانوار، ج 43، ص 24)

رضایت خداوند در گروه رضایت حضرت زهرا (سلام الله علیها)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند :  «فاطمه(س)، پارۀ تن من است، هر کس او را مسرور گرداند مرا مسرور کرده است و هر کس مرا مسرور گرداند خدا را مسرور کرده است و هر کس او را اذیّت کند مرا اذیّت کرده است و هر کس مرا اذیّت کند خدا را اذیت کرده است، و فاطمه(س)، عزیزترین مردم در نزد من است» (شیخ طوسى، محمد بن حسن، أمالی، ص24 )

ساده زیستی و قناعت حضرت زهرا (سلام الله علیها)

حضرت زهرا (س) می توانست از بهترین امکانات زمان خود بهره ببرد چرا که در اوج شکوفایی اسلام ثروت زیادی به دست مسلمانان رسید و اختیار آن به طور مستقیم به دست پیامبر (ص) بود و ایشان در حق تنها دختر خود کوتاهی نمی کردند همانطور که مزرعه فدک را به ایشان بخشیدند که درآمد خوبی داشت . اما حضرت زهرا (س)با قناعت و ساده زیستی زندگی خود را می گذراندند حضرت علی(علیه السلام) از محل کار و تلاش خود درآمد قابل توجّهی داشت و حضرت می‌توانست زندگی مرفّهی برای خود و همسر و فرزندان خود فراهم آورد، امّا همۀ درآمد خود را صرف نیازمندان می‌کرد و خود به یک زندگی بسیار سخت و پر مشقّت اکتفا می‌نمود.

داستان بخشیدن غذا و طعام خود در عین نیازمندی به مسکین و یتیم و اسیر در مدت سه شب پی در پی، در سورۀ دهر(انسان) آمده است.

عبادات حضرت زهرا سلام الله علیها

ایشان علی رغم وظایف همسری و مادری که بر دوش داشتند لحظه ای از یاد خدا غفلت نمی کردند رفتار او، گفتار او، نگاه او، تلاش او، نفس کشیدن او در هر لحظه شب و روز، عبادت بود. امام حسن مجتبی(علیه السلام) در این باره می‌فرماید: «مادرم فاطمه(س) را دیدم که در شب جمعه از بستر خویش جدا شد تا طلوع خورشید مشغول عبادت، و راز و نیاز با پروردگار بود و لحظه‌‏اى از رکوع و سجود دست برنمی‌داشت» (شیخ حرّ عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج 7، ص 113)

حق طلبی حضرت زهرا (س)

حالی که پیامبر در بستر بیماری بودند و چیزی از عمر مبارکشان باقی نمانده بود، فدک غصب می‌شود. فدک به عنوان یک ثروت برای زهرا ارزشی ندارد، ولی به عنوان یک حق ربوده شده و اینکه حق را باید احیاء کرد، برای زهرای مرضیه (س) آنقدر ارزش دارد که با یک عده از زنان بنی‏هاشم و زنان علاقه‏مند به‏ ایشان، به مسجد مدینه می‌رود و در حضور خلیفه وقت، خطبه‏ای به آن غرایی را در آنجا انشاء می‏کند و در کمال شجاعت حق خود را می‌طلبد.

قسمتی از خطبه فدکیه «.... ... و چون خداوند پیامبرش را به خانه انبیا فراخواند، جایی که برگزیدگانش زندگی می‏کنند، خارهای نفاقتان سر برون آورد و پوشش دینتان رنگ باخت و صدای سرکرده گمراهان درآمد و پست‏ مهره‏ای ذلیل و ناشناخته ظهور کرد و نازپرورده جاهلان مفسد زمزمه سر داد. پس بر دل‏ها و زندگـی‏تـان سوار شد ... و شما بر حق غضب کردید....»( آوای کوثر، 1376: ص56-57))

سیاستمداری حضرت زهرا (سلام الله علهیا)

حضرت فاطمه علیهاالسلام همچون سیاست‏مداری قهرمان در جهت فشار بر افکار عمومی مسلمانان به منظور آگاه ساختن آنان از راه خطایی که پیموده‌اند، به تکلیف و رسالت الهی خویش عمل می‏کرد و برای روشن‏ساختن افکار عمومی از انحراف مسیر امامت، چهل شبانه‏روز دست حسن و حسین علیهماالسلام را می‏گرفت و سوار بر مرکبی می‏شد و همراه با حضرت علی علیه‏السلام به درِ خانه مهاجر و انصار می‏رفت تا آن‏ها را نسبت به غفلتی که دچار آن شده‏اند و انحراف موجود، بیدار سازد و غافلان و راحت‏طلبان را هوشیار سازد (دینوری، 1380: ج1، ص12؛ ابن ابی الحدید، 1385ق: ج2، ص5).

فاطمه زهرا علیهاالسلام در حقیقت، با رایزنی سیاسی خود، با یاران رسول صلی‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله اتمام حجت می‏کرد و همچون دیپلماتی آگاه با حضور خویش سعی می‏نمود مسیر انحراف امّت و مسیر واقعی را که امامت علی علیه‏السلام است روشن سازد و نیز حریم ولایت را بی‏پیرایه ارائه دهد تا در فردای قیامت، برای صاحبان زر و زور و تزویر و عافیت‏طلبانی که فریب خورده‏اند، بهانه ‏ای وجود نداشته باشد

ایشان تا آخرین لحظات عمر با برکت خود مدافع  ولایت بر حق امیر المؤمنین علیه السلام بودند حتی در وصیت نامه خود از خواستار این شدند که احدی از اهل" سقیفه " حق حضور در تشییع جنازه ایشان را ندارند که با ابراز ارادت و عزاداری برای  ایشان بخواهند بر خیانت های خود به وصیت حضرت رسول صلی الله علیه و آله سرپوش بگذارند و به همین خاطر امام علی علیه السلام ایشان را شبانه به خاک سپردند .

فاطمه محمدی