وی افزود: معمولا شهرنشینان در یک دوره زمانی خاص اقدام به غذا دادن به سگ، گربه و سایر حیوانات شهری رها شده در کوی و برزن می‌کنند. به تصور خودشان این کار خیلی درست است اما این کار باعث تغییر ذائقه غذایی حیوانات می‌شود.
این متخصص مدیریت حیات وحش در ادامه اظهار کرد:غذادهی به حیوانات شهری مهم‌ترین ضربه‌ای است که انسان‌ها به آن‌ها وارد می‌کنند چراکه با این کار دسترسی این گونه‌ها را به غذا راحت می‌کنند و آن‌ها دغدغه‌ای برای غذا دادن به توله‌های خود ندارند، به همین دلیل اقدام به افزایش تولید مثل می‌کنند.
سالاری در ادامه تصریح کرد: انسان‌ها توانایی بالایی ندارند تا هم غذای خود را تامین و هم با رشد افسارگسیخته جمعیت حیوانات غذای کامل آن‌ها را فراهم کنند، در نتیجه این امر معضلاتی زیادی را در پی دارد.
وی اضافه کرد: از مهم‌ترین معضلات رشد افسار گسیخته حیوانات در مناطق شهری می‌توان به گازگرفتن انسان‌ها به دلیل گرسنه بودن و رشد حیوانات وحشی در شهرها همچون روباه‌ها در مناطق حاشیه‌ای اشاره کرد.
این متخصص اکولوژی و مدیریت حیات وحش در بخش دیگری از صحبت خود با اشاره به یکی از پژوهش‌های انجام شده در آمریکا در زمینه وجود حیوانات در مناطق شهری اظهارکرد: بسیاری از گربه‌ها در این کشور پرندگان آوازه‌خوان در پارک‌ها و مناطق سرسبز را از بین برده بودند چون ذات گربه‌ها شکارچی است و دوست دارند برای غذا و ... این پرنده‌ها را شکار کنند.
سالاری افزود: وجود پارک‌ها، فضای سبز محدود در شهرها از طرفی و رشد آسمانخراش‌ها از طرف دیگر تعداد پرندگان آوازه‌خوان شهری را کاهش داده و یا ثابت نگه داشته است. با این حال در هر منطقه‌ای گربه‌ها چند برابر شده‌اند و این پرندگان را شکار می‌کنند و این معضل از غذادادن به گربه‌ها و سگ‌ها در مناطق شهری نشات می‌گیرد.
وی در ادامه اظهار کرد: وجود بیماری‌های مشترک بین سگ و گربه و انسان‌ها با گازگرفتگی این دو حیوان سبب ایجاد مشکلاتی برای انسان می‌شود و عده زیادی از انسان‌ها به بیماری‌هایی از جمله هاری مبتلا می‌شوند.
این متخصص اکولوژی و مدیریت حیات وحش در خصوص غذا دادن به حیوانات در حیات وحش نیز گفت: هفته گذشته در یکی از مناطق حفاظت شده لواسانات که از زیستگاه‌های ارزشمند گونه قوچ و میش البرز مرکزی است و بین محیط شهری لواسانات و منطقه حفاظت شده قرار گرفته، قوچ‌ها و میش‌هایی مشاهده شده‌اند که با ورود به مناطق شهری از نان خشکی که اهالی به آن‌ها می‌دادند، تغذیه می‌کردند.
وی تصریح کرد: این نکته را باید گوشزد کرد که غذای این گونه‌ها علوفه موجود در مراتع است نه نان خشک بنابراین غذادهی به آن‌ها موجب ابتلای این گونه‌ها به اختلالات گوارشی و مرگ و میر می‌شود.
سالاری افزود: از طرف دیگر این امر باعث می‌شود که این حیوانات جذب مناطق شهری شوند و از این طریق شکارچیان به‌راحتی به آن‌ها دسترسی داشته باشند یا حتی با ماشین‌ها تصادف کنند بنابراین انسان‌ها نباید در غذادادن به حیوانات خودسرانه عمل و فکر کنند کار مثبتی انجام می‌دهند.
این متخصص اکولوژی و مدیریت حیات وحش تاکید کرد: کشورهای خارجی چون این امر را دخالت در حیات گونه‌های جانوری و حیات وحش تلقی می‌کنند، غذا دادن به حیوانات را جرم انگاشته و افراد را جریمه می‌کنند بنابراین در ایران نیز باید احکام بازدارنده وضع شود.
وی اضافه کرد: مردم تحقیقی انجام نمی‌دهند که جیره غذایی هر حیوان یا پرنده در هر فصل چیست و به چه غذایی نیاز دارد؟ به همین دلیل اغلب برنج‌های باقیمانده در سفره خود یا نان خشک خرد را در اختیار پزندگان قرار می‌دهند این درحالیست که این مواد غذایی بالقوه به دستگاه گوارشی این گونه‌ها آسیب می‌زند.
سالاری در پایان اظهارکرد: وقتی انسان‌ها غذای‌های مانده خود را در کلونی واحدی می‌ریزند، همه پرندگان و حیوانات در یک زمان در آن محوطه جمع می‌شوند. به همین دلیل اگر یکی از آن‌ها بیمار باشد بقیه را نیز بیمار و تلفات زیادی از این طریق ایجاد خواهد کرد.
