پیشبینی مرگ و میر بیماران مبتلا به کووید-۱۹ با کمک یک مدل آماری
به گزارش افرنگ خبر /به نقل از بیزینس استاندارد، پژوهشگران دریافتهاند که میزان آرانای کروناویروس در خون، یک شاخص قابل اعتماد برای تشخیص این موضوع است که کدام یک از بیماران بر اثر ابتلا به کووید-۱۹، جان خود را از دست خواهند داد.
به رغم پیشرفتهایی که در مدیریت بیماری کووید-۱۹ صورت گرفته است، تشخیص دادن بیمارانی که بیشتر در معرض خطر مرگ و میر ناشی از این بیماری هستند و همچنین، ارائه درمانهای جدید به آنها دشوار است.
پژوهشگران "دانشگاه مونترال"(UdeM) کانادا، یک مدل آماری ابداع کردهاند که از یک نشانگر زیستی کروناویروس برای شناسایی بیمارانی استفاده میکند که بیشتر در معرض خطر مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ قرار دارند.
آنها از نمونههای خون جمعآوریشده از ۲۷۹ بیمار که به خاطر ابتلا به کووید-۱۹ در سطح متوسط تا بحرانی در بیمارستان بستری شده بودند، استفاده کردند. این گروه پژوهشی، مقدار پروتئینهای التهابی را اندازهگیری کردند.
دکتر "دنیل کافمن"(Daniel Kaufmann)، استاد پزشکی دانشگاه مونترآل گفت: ما در پژوهش خود توانستیم به تعیین این موضوع بپردازیم که کدام نشانگرهای زیستی، پیشبینیکننده مرگ و میر طی ۶۰ روز پس از آغاز نشانههای بیماری هستند.
همچنین این گروه پژوهشی، مقدار آرانای ویروس و سطوح پادتنهایی که ویروس را هدف قرار میدهند، اندازهگیری کردند. نمونهها، ۱۱ روز پس از آغاز نشانههای بیماری جمعآوری شدند و بیماران حداقل ۶۰ روز پس از آن، تحت نظر بودند.
"السا برونت راتناسینگهام"(Elsa Brunet-Ratnasingham)، از پژوهشگران آزمایشگاه کافمن گفت: ما در میان همه نشانگرهای زیستی که ارزیابی کردیم، نشان دادیم که مقدار آرانای ویروسی در خون، به طور مستقیم با مرگ و میر مرتبط است. زمانی که مدل ما براساس سن و جنسیت بیمار تنظیم شد، بهترین پاسخ پیشبینیکننده را ارائه داد.
وی افزود: ما حتی دریافتیم که افزودن نشانگرهای زیستی اضافی، کیفیت پیشبینی را بهبود نمیبخشد.
کافمن و راتناسینگهام برای تایید کردن اثربخشی این مدل، آن را روی دو گروه مستقل از بیمارانی که طی موج اول همهگیری و سپس طی موج دوم و سوم به کووید-۱۹ مبتلا شده بودند، آزمایش کردند.
تفاوتی نداشت که بیماران در کدام بیمارستان تحت درمان قرار گرفته بودند یا در کدام دوره از همهگیری قرار داشتند. مدل پیشبینیکننده در همه موارد کار کرد.
یافتههای این پژوهش، در مجله(Science Advances) به چاپ رسید.
ارسال نظرات