به گزارش افرنگ خبر / سیاست‌های بازار کار بیان‌کننده خط‌مشی و تصمیم‌گیری‌های دولت در استقرار و استمرار فرآیندهای توسعه بازار کار است که از طریق ایجاد زیرساخت­ها و بهبود عملکرد وظایف حاکمیتی دولت در بازار کار و اقدامات حمایتی برای بهبود فضای کسب ‌و ‌کار و همچنین تقویت و نهادینه‌سازی فـرآیند پایداری و توسعـه اشتغـال انجام می شود.

در برنامه ششم توسعه، بیکاری به­ عنوان یکی از ابرچالش­های کشور و بازار کار جزو محورهای مهم کلان اقتصادی محسوب می­ شود.

بر همین اساس وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، برای تحرک بخشی به بازارکار و ایجاد فرصت­های شغلی به ­ویژه برای جوانان و فارغ ­التحصـیلان دانشگاهی، زنان و خـانواده‌های کم درآمد در طول اجرای برنامه ششم، اقدامات و برنامه‌هایی را در دستور کار خود قرار داده است که ضمن حفظ اشتغال موجود و صیانت از مشاغل آسیب پذیر از طریق توانمند­سازی و ارائه آموزش­های شغلی و مهارتی، کمک‌های بلاعوض و استفاده از منابع و هزینه­‌های جاری و سرمایه در گردش؛ به توسعه اشتغال جدید و پایدار کمک کرده است. یکی از این طرح‌ها و برنامه‌ها، طرح مهارت آموزی در محیط کار واقعی است.

تردیدی نیست که نیروی کار شغل اولی در آغاز استخدام به دلیل عدم برخورداری از دانش و مهارت کافی، نتواند به اندازه­ کافی ارزش افزوده ایجاد کند؛ ‌ کارفرمایان بنگاه­های کوچک و متوسط نیز معمولا فاقد سرمایه لازم برای فرصت دادن به شغل اولی­‌ها جهت رسیدن به نقطه سربه ­سر سـودآوری در بنگاه هستند از این رو کارفرمایان برای در امان ماندن از جریمه‌هـای احتمالی در سایه بازرسی‌های روابط کار و تأمین اجتماعی یا قید بکارگیری نیروی کار جوان غیر ماهر را می‌زنند و یا به استفاده غیر رسمی از نیروی کار روی می‌آورند. به همین منظور طرح مهارت‌آموزی در محیط واقعی کار با هدف فرصت دهی به کارفرمایان برای تربیت و ارتقاء مهارت­های شغلی و اشتغال­ پذیری جوانان جویای کار ۱۵ ساله و بالاتر فاقد مهارت یا کم مهارت تدوین شد.

مهمترین اهداف طرح، ‌ آشنایی با محیط کسب و کار، کسب تجربه و آماده سازی و ایجاد خودباوری در مهارت آموز برای ورود به عرصه اشتغال و کارآفرینی،  حفظ و پایداری مشاغل سنتی و بومی خصوصا در صنایع دستی،  کمک به بنگاه‌های فعال به منظور شناسایی و جذب نیروی کار مستعد و توانمند،  کاهش هزینه های جذب و به کارگیری نیروهای فاقد مهارت و استفاده از ظرفیت و توان آموزشی عملی بنگاه‌های اقتصادی است.

طرح مذکور در سال ۱۳۹۹ علاوه بر کارگاههای بخش خصوصی و تعاونی با همکاری قرارگاه مهارت­ آموزی سربازان وظیفه نیروهای مسلح، در واحدهای وابسته به آن گسترش پیدا کرد.

در این طرح فرصت حداکثر یک ساله­‌ای به کارفرما داده می­ شود تا به داوطلبان واجد شرایط، مهارت­های شغلی در محیط کار را انتقال دهد و مهـارت­ آموز پس از کسب دانش کافی در یکی از حرفه­‌های آموزشی مجاز، براساس توافق کارفرما و فرد آموزش گیرنده وارد بنگاه­های اقتصادی خصوصی و تعاونی دارای پروانه کسب یا بهره‌برداری از مراجع ذیصلاح یا واحدهای وابسته به نیرو­های مسلح شده و تحت نظارت مرکز یادگیری و مطابق مقررات آموزشی سازمان آموزش فنی و حرفه­ای کشور در واحدهای مشمول طرح دوره‌های مهارت آموزی را می گذراند.

نتایج طرح مهارت آموزی در محیط واقعی کار از سال ۱۳۹۶ تا پایان شهریور ماه ۱۴۰۰ نشان می‌دهد که در مجموع تعداد ۷۶ هزار و ۸۲۶ واحد پذیرنده اقدام به پذیرش مهارت ­آموز کرده‌اند که سهم واحدهای پذیرنده کارورز در بخش خدمات ۳۱.۹ درصد، بخش صنعت ۵۱.۷ درصد، فرهنگ و هنر ۹ درصد و کشاورزی ۷.۴ درصد بوده است.

به موجب این گزارش، بخش‌های صنعت و خدمات رتبه اول و دوم پذیرش و ارائه مهارتهای شغلی به کارجویان جوان در محیط واقعی کار را به خود اختصاص داده‌اند.

نتایج اجرای طرح مهارت آموزی در محیط کار واقعی از سال ۱۳۹۶ تا پایان شهریور ماه ۱۴۰۰ بیانگر آن است که در مجموع بیش از ۲۱۶ هزار متقاضی کار جوان، مهارت­ آموزی در محیط­ های واقعی کار را تجربه کرده‌اند که از این تعداد ۴۸.۸ درصد در بخش خدمات،  ۳۴.۲ درصد در بخش صنعت، ۹.۴ درصد در بخش فرهنگ و هنر و ۷.۷ درصد در بخش کشاورزی به مهارت­ آموزی پرداخته­‌اند.

طول دوره مهارت آموزی حداقل ۱۲۰ روز و حداکثر ۳۶۰ روز و حداقل سن مهارت آموز ۱۵ سال است. مهارت آموز در طول دوره مهارت آموزی تحت پوشش بیمه مسئولیت مدنی قرار خواهد گرفت و دولت هزینه بیمه مسئولیت و حوادث مشمولان را برعهده خواهد داشت. پس از پایان دوره مهارت آموزی نیز، آزمون گرفته شده و به مهارت آموزان گواهینامه مهارت آموزی داده می شود.

طرح مهارت آموزی در محیط واقعی کار،  در راستای اجرای بند ۲ سیاست­های کلی اشتغال ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری و بند ۵ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی با رویکرد ایجاد بسترهای لازم برای اشتغال مولد و پایدار و همچنین استمرار و تثبیت اشتغال فرصتهای موجود و مورد نیاز جامعه به ویژه در مشاغل خرد و خانگی با استفاده از ظرفیت بخشهای غیردولتی از طریق آموزشهای مهارتی در محیط‌های کارگاهی تدوین شده است.

 کارشناسان بر این باورند که این طرح از جمله طرح‌های موثر در بحث آموزش است که بیشترین درصد اشتغال را دارد چرا که کارجویان ضمن آشنایی با محیط کسب و کار و خودباوری، انگیزه ورود به عرصه های اشتغال و کارآفرینی را به دست می‌آورند.