به گفته یک پژوهشگر، تولید انرژی همجوشی هسته ای در سال های اخیر به دلیل کم خطر بودن و داشتن ذخایر کافی برای مصرف صدها میلیون سال کره زمین، انتخاب مطمئنی در راستای کاهش گرمایش جهانی است.
به گزارش افرنگ خبر / در سال های 1760 تا 1840 بود که با استفاده از ماشین در کارخانجات جهان در گام نوینی از توسعه قرار گرفت. از یک سو ورود سوخت های فسیلی در تولیدات بشر و رشد چند برابری محصولات کارخانجات و شرکت های تجاری که اغلبشان کالاهای مصرفی بودند، از سویی دیگر رشد و توسعه روش های نوین کشاورزی برای تولیدات چندین برابری غذا، باعث شد ذخایر منابع طبیعی از جمله آب، گاز، مواد معدنی و غیره به یک باره با خطر اتمام مواجه شوند.
بر اساس موارد یاد شده شرایطی که امروزه با آن مواجه هستیم را می توان در خطر انقراض گونه های گیاهی و جانوری و بروز فجایع زیست محیطی خلاصه کرد.
در واقع سیلاب های عظیم و مخرب، خشکسالی های مداوم، توزیع نامتوازن غذا و در نهایت پدیده ای جدید به نام پناهندگان اقلیمی در مناطقی که اقلیم شکننده ای دارند، مانند خاورمیانه اتفاق می افتد، تنها نمودهای عینی فرایندی به نام تغییر اقلیم است.
دانشمندان در تحلیل و ارزیابی های علمی برای رفع معضلات ناشی از تغییرات اقلیمی تنها دو راه حل پیش روی انسان می گذارند؛ راه حل نخست به کاهش انتشار کربن و کاهش مصرف سوخت های فسیلی بر می گردد که مربوط به تصمیمات دولتی و بزرگان در عرصه تجارت و اقتصاد در جهان می شود؛ راه حل دوم که تاکید زیادی هم بر آن می شود، انجام اعمال سازگارگونه افراد با شرایط موجود است.
در واقع یک تصمیم جمعی که به دنبال آن عملکرد یکایک افراد جامعه را دنبال داشته باشد، نیاز است تا بتوان راهکارهای سازگارانه را در پیش گرفت تا بیش از این متوجه آثار زیان بار تغییر اقلیم نباشیم.به گزارش سیناپرس، یکی از این راهکارها ساخت فناوری هایی است که می تواند تا حد زیادی ما را در برون رفت از فجایع طبیعی مصون دارد.
علیرضا سیادتان، فوق دکتری برق و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب در گفتگو با سیناپرس با اشاره به فناوری های موجود در تعدیل آثار زیان بار تغییر اقلیم می گوید؛ «بر مبنای رویکرد های محیط زیستی، فناوری های موجود را می توان در دو گروه دسته بندی کرد. در رویکرد قدیمی، انسان نگاه مصرفی به محیط اطراف خود داشته است؛ در واقع در دوران صنعتی، انسان با نگاهی ابزاری و با تکیه بر دانش کسب شده به طبیعت می نگریسته و فرآیند اتوماسیون تولید و ایده های کسب و کار مبتنی بر مصرف گرایی بوده است.»
وی معتقد است؛ «در رویکرد جدید که عمدتا پس از دوران پسامدرن شکل گرفته، انسان با مشاهده روند تخریبی که حاصل دوران صنعتی و مدرن است، توجهش به موضوع محیط زیست و حفاظت از وضع موجود بیشتر شد.
تا جایی که امروزه شاهد یک درگیری مستمر بین طرفداران حفظ محیط زیست و کسب و کارهای مبتنی بر مصرف گرایی هستیم. در نتیجه می توان وجهه دو سویه فناوری را مورد توجه قرار داد.»
اجماع جهانی لازم است
سیادتان با اشاره به اهمیت توجه جامعه جهانی در بحث تعدیل تغییر اقلیم می گوید؛ «به طور قطع در صورت وجود اجماع جهانی می توان به هدف تعدیل آثار تغییر اقلیم، نزدیک شد. البته باید یادآور شد که به صورت جزیره ای و با رویکردهای محدود هم می توان به بخشی از این مهم دست یافت؛ برای مثال با تغییر روش تولید چند محصول خاص یا تولید انرژی بدون صرف سوخت های فسیلی می توان میزان زیادی از انتشار دی اکسید کربن به جو را گرفت. هر چند همواره باید این فعالیت ها را مورد تشویق و حمایت قرار داد. اما واقعیت این است که بدون اجماع جهانی به بهبود روند تخریبی کره زمین نمی توان امیدوار بود. گرچه شاهد تلاش هایی همچون معاهده اقلیمی پاریس بودیم ولی در عمل توفقیات کمی داشت.
این پژوهشگر معتقد است؛ «باید در سه حوزه تولید، توزیع و نگهداری انرژی، محصولات و خدمات توجه لازم را داشت. عموما تغییر اقلیم توسط میانگین دما بر مبنای انقلاب صنعتی اندازه گرفته می شود.
اخیرا ماهواره های رصدی وظیفه اندازه گیری تغییرات آب و هوا را بر عهده دارند. این دستگاه ها داده هایی مانند میزان انتشار گازهای گلخانه ای، سطح دریا و تغییرات آن یا میزان و سرعت ذوب شدن یخچال های طبیعی کره زمین را به طور مستمر اندازه گیری و در اختیار محققان قرار می دهند.
آژانس فضایی اروپا (ESA) برای ادغام مجموعه داده های گوناگون به منظور جلب توجه جامعه جهانی و متخصصان، شاخصه تغییرات اقلیمی (CCI) را معرفی کرده است.»
با توجه به نگرانی های جهانی از اوضاع کره زمین در بحث گرمایش جهانی و مخاطرات اقلیمی، دانشمندان راه حل های متفاوتی را برای سرعت بخشیدن به برون رفت از شرایط مذکور داده اند. گفتنی است، فناوری انتخاب اغلب آنان در تعدیل دمای محیط و کمرنگ شدن رد پای کربن محصولات است.
سیادتان در این باره معتقد است؛ «در دنیای تحقیقات و فناوری های امروزی شاهد معرفی هر روزه فناوری ها و ابداعات جدید برای مقابله با تغییرات اقلیمی هستیم. عموما این فناوری ها در پنج گروه تولید انرژی، حمل و نقل، تغذیه، تولید صنعتی و ساختمان ها معرفی می شوند.
گفتنی است، در سال های اخیر تولید انرژی همجوشی هسته ای (Fusion) به دلیل خطر کم و دارا احتمال صفر سناریوی ذوب شدن (مانند آنچه در حادثه چرنوبیل رخ داد)، همچنین نداشتن زباله های پایدار و دارا بودن ذخایر کافی برای صدها میلیون سال مصرف کره زمین، مورد توجه است.»
وی در تشریح نمونه دیگر فناوری ها در تعدیل تغییر اقلیم می گوید؛ «در حوزه تغذیه فعالیت هایی همچون تولید فرآورده ها با بافت مشابه گوشت ولی با مواد گیاهی انجام گرفته است. همچنین می توان در حوزه ساختمان و شهر به استفاده از فناوری های مبتنی بر اینترنت اشیاء اشاره کرد که بر مبنای تحقیقات انجام شده است.»
به گفته سیادتان، فناوری های تولید انرژی پاک با استفاده از باد، تابش، موج های دریا و غیره که مربوط به سال های قبل است در مراحل بلوغ خود هستند.
کلید واژه
ارسال نظرات