به گزارش افرنگ خبر /این روزها قطعی‌های مکرر و طولانی برق در تهران سبب شده است که دانش آموزان و معلمان به دردسرهای زیادی بیافتند خصوصاً اینکه جدولی از توزیع قطعی برق ارائه نشده است و بسیاری معترض هستند که جدولی که در فضای مجازی در دسترس است درست نیست.

در حالی که آموزش و پرورش اصرار به برگزاری حضوری امتحانات نهایی و پایه پنجم در خرداد داشت و حتی کرونا هم نتوانست آن را به تعویق بیاندازد، حالا قطعی برق نگرانی بر نگرانی‌ها افزوده، چرا که تهویه هوا یکی از شروط مهم در برگزاری امتحانات در فضای بسته کلاس‌ها بود و تنها اکتفا کردن به پنجره‌های باز آن هم در این هوای گرما می‌تواند باعث شود دیگر پروتکل‌ها از جمله زدن ماسک هم رعایت نشود و بچه‌های کلافه از گرما آن را تاب نیاورند. علاوه بر اینکه روشنایی که یکی از الزامات امتحان دادن است و عدم روشنایی و هوای مطبوع می‌تواند روی استرسی که دانش آموزان به خودی خود دارند اثر مضاعفی بگذارد.

اما سوال اصلی نحوه تعامل آموزش و پرورش با ارگان‌های دیگر برای ایجاد شرایط مناسب در این اوضاع کرونایی برای ذی نفعانش است. همانطور که در گزارش‌های دیگر ذکر شد این هماهنگی با مدیریت شهری نیز برای سهولت در رفت و آمد دانش آموزان به حوزه‌های امتحانی و تغییراتی در طرح ترافیک صورت نگرفت. حالا هم حداقل انتظار ذی‌نفعان از مسئولان آموزش و پرورش گلایه و پیگیری این شرایط قطعی برق از سوی آنهاست.

اینها را اضافه کنید به اینکه در این روزها تعداد زیادی از دانش آموزان در حال برگزاری امتحانات مجازی هستند. قطعی برق و به دنبال آن تمام شدن شارژ وسایل هوشمند و قطعی اینترنت دردسرهای فراوانی را ایجاد کرده است. و باز در این شرایط دانش آموزان پایه دوازدهم به صورت مجازی عموماً در حال گذراندن کلاس‌هایی برای شرکت در کنکور هستند. دیگر مساله‌ای است که قطعی برق سبب تعطیلی آموزش‌های تلویزیونی که هنوز ادامه دارد و قرار بود عدالت آموزشی ایجاد کند، شده است.

مهسا جزینی معلم مقطع متوسطه اول است. او درباره مشکلات این قطعی برق‌ها در تماسی با خبرنگار افرنگ خبر  گفت: من هم مادر دو فرزند مدرسه‌ای هستم و هم معلم و حقیقتاً نمی دانم چرا مسئولان ما با هم هماهنگ نیستند که در این شرایط وضعیت مردم را درک کنند و یک نگاه کلان به همه مسائل داشته باشند.

وی ادامه داد: پسرم را که با مترو می‌فرستم سر جلسه امتحانات و آن هم با کلی استرس. چون اسنپ گران می‌شود و حوزه امتحانی هم دور است و همسرم هم با خودروی شخصی نمی‌تواند پسرم را ببرد و بیاورد چون داخل طرح هستیم؛ هر چند سرکار است و خود من هم باید بمانم سر امتحانات مجازی! سر یکی از امتحانات چند نفر از بچه‌ها اعلام کردند برقشان رفته و در این شرایط هم من واقعاً نمی‌توانم راستی آزمایی کنم. بعد آیا می‌توانم به خاطر قطعی برق نمره به دانش‌آموز ندهم؟ باید دوباره سوال طراحی کنم؟ بعد دوباره برق برود چه؟

وی بیان کرد: یک سال که واقعاً با مشقت تدریس کردیم و حالا هم این آخر سالی نمی‌گذارند به خوبی و خوشی تمام شود. الان اکثر بچه‌ها از روی گوشی و تبلت درس می‌خوانند یعنی برق برود سر امتحان هم نباشند شارژ گوشی تمام شود و عملاً درسی نمی‌توانند بخوانند چون فایل‌ها همه روی گوشی‌هایشان است. این خاصیت آموزش مجازی است. واقعاً مسئولان این را نمی‌دانند؟

مادر مهرناز دانش‌آموز کلاس ششم هم در تماس با خبرنگار افرنگ خبر گفت: امسال یکی از بدترین سال‌های زندگی من مادر بود. الان که امتحانات است و دخترم استرس آزمون سمپاد را دارد. همه چیز آنلاین است و مدام برق‌ها می‌رود و دیروز که کلاسی تقویتی داشت برقمان رفت و دخترم گریه می‌کرد که الان من باید چه کار کنم؟

وی ادامه داد: به نظرم بهتر بود وقتی مسئولان با هم هماهنگ نیستند یک سال تحصیلی را تعطیل می‌کردند حداقل ما هم تکلیفمان را می‌دانستیم الان سر هر چیزی باید حرص بخوریم. جدول برق هم که داده‌اند درست نیست. اصلاً جدول یک چیزی می‌گوید برق خانه ما یک ساعت دیگر می‌رود. اصلاً جدول مگر به درد می‌خورد وقتی بچه‌ها امتحان دارند. همه ۳۰ دانش‌آموز باید جدول قطعی برقشان را به معلم بگویند که با همه هماهنگ شود؟

سهیل گودرزی نیز به خبرنگار افرنگ خبر گفت: من پایه یازدهم درس می‌خوانم. حقیقتاً یک سوالی از مسئولان دارم که شرایط ما را درک می‌کنند؟ دیروز امتحان داشتم. برق رفت. خانه تاریک شد. کولر نبود. استرس تمام شدن شارژ گوشی را داشتم و نگران بودم بسته اینترنت گوشی هم تمام شود. این‌همه استرس برای چه باید تحمل کنم؟ مگر خودکرونا کم است؟ پدرم همین هفته پیش تازه از کرونا خلاص شد و کلی همه ما استرس داشتیم. بعد می‌گویند کنکور نباید باشد چون استرس دارد. به خدا استرسی که ما در این یکسال کشیدیم از صد تا کنکور بدتر است.

به گزارش مهر، به نظر نمی‌رسد مسئولان ندانند قطعی برق دارد چه میزان به نوجوانان و جوانان، خانواده‌ها و معلمان آسیب می‌زند. اما در این شرایط حداقل خواسته این است که یکی از مسئولان آموزش و پرورش به جای صحبت درباره طرح‌های رنگارنگ و یا افتتاحیه‌ها و… درباره مسائل روزمره ذی‌نفعان خود نیز صحبتی می‌کرد و پیگیری صورت می‌گرفت.