به گزارش افرنگ خبر /

حدادی بار دیگر در آستانه حضور در تورنمنتی رسمی شروع به بهانه‌جویی کرد تا عملکرد خود را به پای دیگران بنویسید.

احسان حدادی روز گذشته در مسابقات دوومیدانی قهرمانی کشور در ماده پرتاب دیسک رکورد ۶۰ متر و 3 سانتی‌متر را ثبت کرد و در جایگاه نخست قرار گرفت تا در آستانه بازی‌های آسیایی هانگژو در مسابقه شرکت کرده باشد و آمادگی خود را بررسی کند.

حدادی به تازگی در جدیدترین اظهارنظرش بعد از رقابت‌های قهرمانی کشور گفته که قول مدال در بازی‌های آسیایی نمی‌دهد چون کمیته ملی المپیک برای دوومیدانی شانس مدال در نظر نگرفته است. این در حالی است که فدراسیون دوومیدانی شانس مدال حدادی را بالا می‌داند و در مقاطع مختلف امکانات مد نظرش را تهیه کرده‌است، حتی بدون اینکه در مسابقه‌ای رسمی شرکت کند مدتی در آمریکا بود که فدراسیون با ادامه اردوی این ورزشکار در آمریکا مشکلی نداشت و حمایت می‌کرد.

سوال اینجاست که چرا حدادی در سال‌های اخیر در آستانه رقابت‌ها از مسئولان ورزش گلایه دارد و عملکرد آنها را دلیلی بر این می‌داند که قول مدال ندهد؟ حدادی که مدت‌هاست رکوردهایی حول و حوش ۶۰ متر ثبت می‌کند آیا به توانایی خود برای مدال‌آوری در هانگژو اعتماد دارد و تنها موضوعی که باعث شده قول مدال ندهد نگاه کمیته ملی المپیک به این رشته است؟ بهتر نیست این ورزشکار حالا که در پایان دوران قهرمانی خود قرار دارد، این بهانه‌های تکراری را تمام کند و بر اساس توانایی خود در مورد کسب مدال صحبت کند؟

حدادی  در چند سال اخیر شرایط آمادگی خوبی نداشته و به شدت افت کرده است، حتی بعد از سه سال در مسابقات جام امام رضا توانست رکورد ۶۱.۱۱ متر را ثبت کند و از آن به بعد هم تا الان نتوانسته دوباره این رکورد را در مسابقات رسمی تکرار کند. عملکردش در المپیک توکیو هم برای همیشه در یادها می‌ماند که چگونه بعد از پرتاب ۵۸.۹۸ متری خود و بیست و ششمی در این مسابقات گفت "ناراحت نیستم"!

او حتی بازی‌های کشورهای اسلامی در ترکیه را با ناکامی بزرگی به پایان رساند، دستش از مدال کوتاه ماند و حتی پرتابگران کویت و قطر هم او را پشت سر گذاشتند.

حدادی چهار مدال طلا در بازی‌های آسیایی کسب کرده و کسی منکر افتخارآفرینی‌های او در گذشته نیست اما اگر آمادگی لازم را ندارد بهتر است واقعیت را عنوان کند و دست از بهانه‌جویی بردارد. گفته شده این ورزشکار بعد از بازی‌های آسیایی از دنیای قهرمانی خداحافظی می‌کند. با این حساب چه بهتر که خاطره خوبی از خود به جای بگذارد و اگر توانایی کسب مدال ندارد این بار انگشت اتهام را به سمت فرد دیگری جز خودش نگیرد.