به گزارش افرنگ خبر /

فوتبال ایران به سمتی رفته است و که لژیونرسازی به حداقل خود رسیده و بعید به نظر می‌رسد در این تابستان لژیونر جدیدی به جز محمدامین حزباوی (که او هم راهی قطر شده) راهی اروپا و یا آسیا شود.

فصل نقل‌وانتقالات فوتبال ایران آغاز شده و بازار انتقال ستاره‌ها به تیم‌های بزرگ داغ است. ستاره‌هایی که با ارقام میلیاردی جا به جا می‌شوند تا تیم‌ها برای لیگ بیست و سوم تقویت شوند. در این بین و در مقایسه با سال قبل، لژیونرسازی فوتبال ایران کمتر شده است و تاکنون فقط حزباوی است که توانسته در این فصل لژیونر شود.

دلیل کم شدن لژیونرها

برعکس کشورهایی مثل ژاپن و کره‌جنوبی که رقبای اول ایران در آسیا هستند، روند لژیونرسازی فوتبال ایران رو به افول است و نه تنها بازیکنی از لیگ برتر به لیگ‌های اروپایی و آسیایی ترنسفر نمی‌شود، بلکه بسیاری از لژیونرهای تیم ملی چمدان‌های خود را بسته و به کشور و فوتبال ایران بازمی‌گردند.

نمونه آخر لژیونرهایی که راهی ایران شده‌اند، مهرداد محمدی است که پس از چند فصل حضور در لیگ پرتغال و لیگ ستارگان قطر، قراردادی ۲ ساله با آبی‌ها امضا کرد و در لیگ بیست و سوم با پیراهن استقلال به میدان خواهد رفت.

یکی از اصلی‌ترین بازگشت لژیونرها به کشور، پیشنهادهای مالی بهتر باشگاه‌های ایرانی نسبت به باشگاه‌های درجه چندم اروپایی است. پیشنهادهای حداقل ۲ یا ۳ برابر که بازیکن را اغوا می‌کند تا بیخیال حضور در فوتبالی حرفه‌ای‌تر نسبت به لیگ ایران شود و پا به ورزشگاه‌هایی بگذارد که نه تنها پیش پا افتاده‌ترین تکونولوژی‌های روز دنیا مثل VAR را ندارند، بلکه حتی ممکن است تصویرش در حین بازی در تلوزیون واضح نباشد.

یکی دیگر از دلایل بازگشت لژیونرها، پا به سن گذاشتن و نداشتن آن بهره‌مندی مناسب برای تیم‌های خارجی است. تیم‌هایی که از روی اصول به جای افزایش قرارداد بازیکن‌های بالای ۳۰ سال (مثل فوتبال ایران)، قرارداد این بازیکنان را تمدید نمی‌کنند و اجازه خروج آن‌ها را به راحتی می‌دهند. در این بین افت کیفیت بازیکنان ایرانی نیز از دیگر دلایل این اتفاق است و مثال واضح آن بازیکنانی مثل محمدحسین کنعانی‌زادگان و شجاع خلیل‌زاده است که بعد از گذشت از ۳۰ سالگی به ایران برگشتند.

دیگر دلیل کم شدن لژیونرها، دیر به اوج رسیدن بازیکنان جوان است. در فوتبال ایران یک بازیکن زمانی دیده می‌شود که حداقل ۲۴ یا ۲۵ سال است و این در حالی است که در اروپا بازیکن ۲۴ یا ۲۵ ساله به پختگی کامل رسیده و قیمتش از ۵۰ میلیون دلار یا یورو عبور کرده است. مثال بارز این اتفاق، محمد عمری است که در ۲۳ سالگی در پرسپولیس درخشید اما باز هم نیمکت‌نشین بازیکن ۳۵ ساله‌ای مثل وحید امیری است.

کارخانه لژیونرسازی رو به تعطیلی است

مرور ۵ فصل اخیر نقل‌وانتقالات فوتبال ایران نشان می‌دهد امسال کمترین حد لژیونرسازی در فوتبال ایران را شاهد هستیم. تاکنون فقط محمدامین حزباوی از فوتبال ایران به خارج از کشور کوچ کرده و با قراردادی ۵ ساله به السد قطر پیوست. این آمار برای فصل قبل ۳ بازیکن، برای سال ۱۴۰۰ پنج بازیکن، برای سال ۱۳۹۹ نیز ۹ بازیکن و برای سال ۱۳۹۸ چهار بازیکن بوده. است.

اما در این بین بسیاری از ستاره‌هایی که در این سال‌ها لژیونر شده‌اند، به فوتبال ایران بازگشتند و با قراردادهایی نجومی در تیم‌هایی چون استقلال، پرسپولیس و سپاهان فوتبال خود را ادامه می‌دهند. امسال هم بعید است به جز حزباوی، ستاره دیگری لژیونر شود و حتی اگر بازیکنی بخواهد به خارج از ایران برود، حضور در لیگ‌های معتبر یا حتی درجه ۲ اروپایی هم محال به نظر می‌رسد.

لیست لژیونرهای که در ۵ فصل اخیر فوتبال ایران به خارج از کشور ترنسفر شده‌اند:

سال ۱۴۰۲

محمد امین حزباوی؛ از فولاد به السد قطر

سال ۱۴۰۱

امیر روستایی؛ از نفت مسجدسلیمان به الشحانیه قطر (لیگ دسته دوم)
امیرحسین حسین‌زاده؛ از استقلال به شارلوا بلژیک
فردین رابط؛ از استقلال به دالکورد سوئد (لیگ دسته دوم)

سال ۱۴۰۰

مهدی قایدی؛ از استقلال به شباب الاهلی امارات
محمد محبی؛ از سپاهان به سانتاکلارای پرتغال
محمدحسین کنعانی‌زادگان؛ از پرسپولیس به الاهلی قطر
احمد نوراللهی؛ از پرسولیس به شباب الاهلی امارات
احسان حاجی‌صفی؛ از سپاهان به آاک آتن یونان

سال ۱۳۹۹

علی علیپور؛ از پرسپولیس به ماریتیمو پرتغال
علی کریمی؛ از استقلال به القطر قطر
بختیاری رحمانی؛ از صنعت نفت آبادان به سبایل آذربایجان
روزبه چشمی؛ از استقلال به ام صلال قطر
شجاع خلیل‌زاده؛ از پرسپولیس به الریان قطر
شهریار مغانلو؛ از پیکان به سانتاکلارای پرتغال
علیرضا بیرانوند؛ از پرسپولیس به آنتورپ بلژیک
رضا اسدی؛ از تراکتور به سنت پولتن اتریش
پیام نیازمند؛ از سپاهان به پورتیموننزه پرتغال

سال ۱۳۹۸

پژمان منتظری؛ از استقلال به الخریطیات قطر
اللهیار صیادمنش؛ از استقلال به فنرباغچه ترکیه
امید نورافکن؛ از استقلال به شارلوای بلژیک
مهدی شریفی؛ از پرسپولیس به سومقاییت آذربایجان