طبق آمار سازمان بهداشت جهانی ۳۵۰ میلیون نفر در دنیا از اختلال افسردگی رنج می ‌برند. بگفته این پژوهشگران نخستین قدم برای درمان افسردگی و پیشگیری از پیشرفت بیماری، شناخت علائم آن است.

به نقل از وبگاه مجله Biological Psychiatry، نتایج تحقیقات قبلی نشان داده بود که سطوح نشانگرهای التهابی در افراد مبتلا به افسردگی، به شدت مختل می شوند. علاوه بر این، افسردگی با شرایط التهابی مزمن مانند روماتیسم، بیماری التهابی روده و ام اس مرتبط است. این یافته ها ارتباط بالقوه ای را بین التهاب مغز و افسردگی نشان می دهد.

دانشمندان هلندی با بررسی بافت مغز پس از مرگ در افراد مبتلا به افسردگی، نشان داده اند که فعالیت نوع خاصی از سلول های ایمنی به نام سلول های میکروگلیال در مغز این افراد، بسیار کمتر است. این فرضیه به مدت طولانی مطرح بود که افسردگی با التهاب در مغز مرتبط است؛ با این حال در کمال تعجب و برخلاف انتظارات اولیه، پژوهشگران دریافتند که پدیده مشاهده شده التهاب نیست، بلکه سرکوب سلول های ایمنی است.

دانشمندان دریافتند، سلول های میکروگلیال، با حفظ سیناپس ها که نقاط تماس بین نورون ها هستند، نقش مهمی در ارتباط موثر بین نورون ها ایفا می کنند. این سلول ها همچنین به طور مداوم سیستم عصبی مرکزی را برای یافتن هرگونه نشانه ای از نورون ها و سیناپس های آسیب دیده یا عوامل بیماری زا نظارت می کنند.

یافته های این مطالعه نشان می دهد؛ نورون ‌ها در واقع سیگنال ‌هایی را به سلول ‌های میکروگلیال ارسال می ‌کنند و در نتیجه، این امر منجر به کاهش فعالیت این سلول ها در طول دوره ‌های افسردگی می شود. این ناهنجاری ها به طور خاص در ماده خاکستری مغز مشاهده شدند. بنابراین یافته ها، یک تعامل احتمالی را بین سلول های میکروگلیال و ساختارهای موجود در ماده خاکستری، یعنی نورون ها و سیناپس ها نشان می دهند.

دانشمندان نشان دادند: این یافته ها می توانند به شناسایی اهداف جدیدی برای توسعه داروهای افسردگی کمک کنند. به عنوان مثال، بازگرداندن فعالیت سلول های میکروگلیال ممکن است تأثیر مفیدی بر جلوگیری از پیشرفت بیماری داشته باشد.