به گزارش افرنگ خبر /مطالعات متعددی نشان داده است که حالات عاطفی بر نحوه عملکرد بدن تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال، اضطراب و ترس می‌تواند باعث تپش قلب شود. با این حال، این که آیا ممکن است بر عکس این موضوع نیز صادق بوده و افزایش ضربان قلب ممکن است باعث اضطراب یا پاسخ‌های مرتبط با ترس شود، هنوز به عنوان یک سوال بی پاسخ باقی مانده است.

یکی از چالش‌های اصلی برای ارزیابی اثرات ضربان قلب بر احساسات این است که محققان فاقد ابزار مناسب برای کنترل دقیق ضربان قلب بدون ایجاد عوارض جانبی یا معرفی عوامل مخدوش کننده هستند.

به همین دلیل پژوهشگری به نام کارل دیسروت و همکارانش یک ضربان ساز نوری غیرتهاجمی ابداع کردند که از سیگنال‌های نوری برای هدف قرار دادن سلول‌های عضلانی قلب استفاده کرده و می‌تواند ضربان قلب موش‌ها را تا ۹۰۰ بار در دقیقه در مقایسه با ضربان قلب پایه ۶۶۰ افزایش دهد.

نویسندگان دریافتند: افزایش ضربان قلب، رفتار‌های اضطراب مانند و ترس را در موش‌ها افزایش می‌دهد، اما این اتفاق فقط در محیط‌های بالقوه خطرناک مشاهده می‌شود. برای بررسی مکانیسم‌های اساسی این اثر، محققان این تیم مطالعاتی، مغز موش‌ها را برای مطالعه تغییرات رخ داده در حین فعالیت اسکن کردند.

به این ترتیب پژوهشگران قشر منزوی خلفی را شناسایی کردند که نقشی اساسی در تغییر رفتار ناشی از تپش قلب دارد. این بخش، منطقه‌ای در مغز محسوب می‌شود که سیگنال‌ها را از سراسر بدن دریافت و پردازش می‌کند. به این ترتیب قشر منزوی خلفی مغز به عنوان یک واسطه بالقوه برای رفتار‌های اضطراب مانند و دلهره آور که توسط افزایش ضربان قلب عمل می‌کند. علاوه بر این، مهار این بخش از مغز می‌تواند منجر به کاهش رفتار‌های اضطراب و ترس ناشی از ضربان قلب شود.

به گفته محققان، این یک نشان صریح است که حداقل در موش ها، ضربان قلب می‌تواند بر اضطراب تأثیر گذاشته و حتی می‌تواند بر سایر رفتار‌های احساسی نیز موثر باشد. به همین دلیل انجام مطالعات بیشتری برای شناسایی اثرات بلند مدت افزایش ضربان قلب بر روی مغز و رفتار‌های عاطفی و کشف کاربرد‌های بالقوه درمانی آن، مورد نیاز است.

شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Nature منتشر شده است.