به گزارش افرنگ خبر /

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی با حضور در خبرگزاری ایسنا برای نخستین بار درباره حواشی و سوالات مربوط به دوران قهرمانی خود و خط خوردن ناگهانی از تیم ملی در رقابت های جهانی ۲۰۰۵ با وجود قهرمانی در رقابتهای انتخابی تیم ملی صحبت کرد. او همچنین در رابطه با جانشینی محمد بنا و برنامه هایش برای تیم ملی گفت.

حسن رنگرز در رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۰۱ با شکست بزرگانی همچون لازارو ریواس کوبایی دارنده مدال نقره المپیک ۲۰۰۰ سیدنی و براندون پالسون آمریکایی دارنده مدال نقره المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا، برای اولین بار پس از انقلاب اسلامی، مدال طلای جهان را برای کشتی فرنگی ایران بر گردن آویخت تا در روزگاری که کسب مدال جهانی آرزوی دست نیافته فرنگی‌کاران ایران بود، قاطعانه به مدال طلای جهان بوسه بزند و با تکرار مدال طلای مرحوم فیروز علیزاده پس از ۳۲ سال، راه تازه‌ای را پیش روی کشتی فرنگی ایران باز کند؛ راهی که با ظهور نوابغی همچون حمید سوریان، امید نوروزی، قاسم رضایی و محمدرضا گرایی ادامه پیدا کرد.

اما نابغه آن روزگار کشتی فرنگی ایران و جهان در رقابت‌های جهانی ۲۰۰۲ در اتفاقی عجیب و نادر در شرایطی که در نیمه نهایی ۱۱ بر صفر از حریف ترکمنستانی خود پیش بود به تصور پایان مبارزه حریف خود را رها کرد و ضربه فنی شد تا در نهایت به مدال برنز برسد. او همچنین عنوان فنی‌ترین کشتی‌گیر جهان در سال های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ را از آن خود کرد تا از این حیث نیز رکورددار کشتی ایران شود.

رنگرز اما به حقش در ۲ المپیک ۲۰۰۰ ، ۲۰۰۴ و مسابقات جهانی ۱۹۹۹ و ۲۰۰۳ فرانسه نرسید و با وجود شایستگی از رسیدن به مدال المپیک بازماند؛ اتفاقی که تصمیمات غلط و غیر علمی را دلیل اصلی آن می‌داند.

رنگرز در نهایت در اتفاقی عجیب در حالیکه در انتخابی تیم ملی عنوان قهرمانی را کسب کرده بود و آماده حضور در رقابت‌های جهانی ۲۰۰۵ مجارستان بود، به دلیل اتفاقات رخ داده در جریان رقابت‌های دانشجویان جهان در ترکیه مورد غضب کادر فنی تیم ملی قرار گرفت و ناباورانه جای خود را به حمید سوریان که آن زمان جوانی بی نام و نشان بود، داد؛ اتفاقی که در نهایت باعث خداحافظی زودهنگام رنگرز از تیم ملی در سن ۲۵ سالگی شد.

"این ها را برای اینکه بماند می گویم وگرنه هیچ وقت در این سال ها به گذشته برنگشتم تا اتفاقات رخ داده را واکاوی کنم. برای اولین بار می گویم اینکه یک کشتی گیر که ۲ سال فنی ترین کشتی گیر جهان می شود اما به یکباره در سن ۲۵ سالگی کشتی را کنار می گذارد و یا دو سال مدال جهانی نمی گیرد موضوع بعید و دور از ذهنی است و حتما یک سری مولفه ها بوده که این روند ادامه پیدا نکرد، در مقابل، اگر حمید سوریان توانست مدال هایش را تکرار کند حتما مولفه هایی در میان بوده است."

رنگرز همچنین در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: " اتفاقات ناخوشایندی در فینال دانشجویان جهان در ترکیه افتاد. بعد کادر فنی جلسه گذاشت و همگی رای به انتخاب سوریان دادند. هر اعتراضی هم کردیم به نتیجه نرسید. در بازگشت از ترکیه به اردو آمدیم. به والله هیچ چیزی برگزار نشد. این برخوردها را که دیدم رفتم نوشهر. گفتند ما انتخابی گذاشتیم فلانی شرکت نکرد در حالیکه من خواستار برگزاری انتخابی بودم. گفتم یک انتخابی با ۲ کیلو ارفاق وزن و با حضور داور با شرایط عادلانه بگذارید اما همه ۷ نفر اعضای کادر فنی آقای سوریان را انتخاب کردند. حتی از یکی مربیان روی تخت بیمارستان برای این کار موافقت گرفتند. این اتفاقات در شرایطی بود که هم در انتخابی و هم در جام جهانی به همراه تیم ملی اول شده بودم. سال بعد از آن یک مقطعی هم به اردو آمدم اما دیدم جو بسیار سنگینی در اردو حاکم است و دیگر با آن جو نمی شد ادامه داد."

او درباره دلایل ناکامی در جهانی ۲۰۰۳ پاریس نیز گفت: "اتفاقی که برای من در این مسابقات افتاد این بود که مجموعه فنی تز و روشی را ارائه کرد که کشتی گیر کیلوهای اضافی را به تدریج کم کند که در آن مقطع کار خیلی اشتباهی بود. اینکه کاری را بدون سبقه و تجربه در بالاترین سطح یعنی در تیم ملی بزرگسالان و در مهمترین رویداد که قهرمانی جهان است آزمون کنیم خیلی کار عجیبی بود و هیچکس به اندازه من از این بحث آسیب ندید."