به گزارش افرنگ خبر /بر اساس یافته‌های یک مطالعه با استفاده از ام آر آی با میدان فوق العاده بالا ۷T که در انجمن رادیولوژی ارائه شده است، شناسایی فضا‌های اطراف عروقی بزرگ شده در مرکز نیمه اوال مغز در بیماران مبتلا به میگرن در مقایسه با افراد سالم، حاکی از اختلال در سیستم گلیمفاتیک بیماران مبتلا به میگرن است.

به گفته محققان میگرن یک بیماری شایع مرتبط با سردرد است که حدود ۱۲ درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

با توسعه تصویربرداری رزونانس مغناطیسی مشخص شده است که برخی از بیماران میگرنی در معرض افزایش خطر ضایعات بالینی در مناطق خاصی از مغز هستند.

براساس این گزارش، چنین ضایعاتی شامل شدت ماده سفید (WMH) است، یعنی ضایعاتی که دارای ویژگی‌های انفارکتوس هستند، اما هیچ علامت بالینی یا سایر علائم مرتبط با سکته را ایجاد نمی‌کنند.

علاوه بر این، خونریزی‌های کوچک و ریز مغزی (CMBs) یکی دیگر از نشانگر‌های زیستی بیماری عروق کوچک است و مشخص شده که با انفارکتوس بیشتر در بیماران میگرنی همراه است.

پیشرفت در تکنیک‌های تصویر برداری ممکن است تجسم ساختار‌های آناتومیکی کوچک‌تر را بهبود بخشیده و به یافته‌های پاتولوژیک دقیق با وضوح فضایی بالا منجر شود.

در مطالعه حاضر، محققان آمریکایی از روش MRI ۷T برای مطالعه تغییرات در مغز افراد مبتلا به میگرن، به ویژه در فضا‌های اطراف عروق استفاده کردند و یافته‌ها را با نتایج مشاهده شده در بیماران گروه کنترل بدون ابتلا به میگرن مقایسه کردند.

در این پژوهش محققان شرکت کنندگانی را با میگرن مزمن (CM)، میگرن اپیزودیک بدون اورا (EMWoA) و افراد سالم مورد بررسی قرار دادند.

بیماران دارای اختلال شناختی آشکار، تومور مغزی، جراحی داخل جمجمه قبلی و موارد منع مصرف MRI از مطالعه خارج شدند.

در ادامه این تیم پژوهشی فضا‌های حجمی اطراف عروق بزرگ شده را با استفاده از مقیاس رتبه بندی تشریحی میکروبلید محاسبه کردند.

علاوه بر این، محققان داده‌های بالینی مانند مدت و شدت بیماری، علائم موجود در زمان اسکن، وجود هاله و سردرد را نیز جمع آوری کردند.

در مجموع پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که تفاوت‌های قابل توجهی در عروق افراد مبتلا به میگرن در مقایسه با گروه کنترل وجود دارد و ممکن است نشان دهنده اختلال گلمفاتیک باشد، یعنی سیستم پاکسازی مواد زائد از سیستم عصبی مرکزی و از کانال‌های اطراف عروقی استفاده می‌کند.

با این وجود، این که آیا چنین تغییراتی بر رشد میگرن تأثیر می‌گذارد یا ناشی از میگرن می‌شود همچنان موضوعی ناشناخته است.

در یک بیانیه مطبوعاتی مرتبط، ویلسون شو (Wilson Xu) یکی از محققان این مطالعه از دانشکده پزشکی کک در لس آنجلس گفت: اگرچه ما هیچ تغییر قابل توجهی در شدت ضایعات ماده سفید در بیماران مبتلا میگرن نیافتیم، ولی این ضایعات ماده سفید به طور قابل توجهی با حضور فضا‌های عروق بزرگ شده مرتبط بودند.

او اضافه کرد که این موضوع نشان می‌دهد که تغییرات در فضا‌های اطراف عروقی می‌تواند منجر به ایجاد ضایعات ماده سفید در آینده شود. شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله RSNA منتشر شده است.