جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا رقابتی دیدنی و زیبا بود که تنها نقطه ضعف آن برگزاری فینال بدون گل و کشیده شدن بازی به ضربات پنالتی برای نخستین بار در تاریخ این مسابقات بود. در حقیقت اعطای افتخار میزبانی پانزدهمین دوره جام جهانی به آمریکا سبب تعجب بسیاری شد زیرا هرگز فوتبال در این کشور از مقبولیتی مناسب نسبت به سایر ورزش‌ها برخوردار نبود.

در مراکش به عنوان بزرگترین رقیب آمریکا برای کسب میزبانی جام جهانی ناامیدی موج می‌زد چرا که از زمان شروع جام جهانی در سال ۱۹۳۰ هیچ کشور آفریقایی میزبانی این رقابت‌ها را عهده‌دار نشده بود. از طرفی مراکش با داشتن فقط دو ورزشگاه، امکانات لازم را برای برگزاری چنین دیدارهای با اهمیتی در اختیار نداشت. در نهایت "ژائو هاوه لانژ" رییس فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) با انتخاب آمریکا درهای تازه‌ای را به روی فوتبال گشود.

جام جهانی ۹۴ یکی از مهمترین جام‌های فیفا بود، از این نظر که تغییرات مهمی در این رقابت ها رخ داد. از جمله تغییراتی که در دوره جام جهانی ۹۴ اتفاق افتاد این بود که به ازای هر برد به هر تیم سه امتیاز تعلق می‌گرفت. پیش از این تیم برنده در جام جهانی دو امتیاز کسب می‌کرد. همچنین از این دوره تصمیم گرفته شد که داور چهارم در بازی‌های جام جهانی مورد استفاده قرار گیرد که وظیفه نظارت بر داور مسابقه را داشته باشد. همچنین تمام بازیکنان ذخیره تیم‌ها توانستند برای اولین بار روی نیمکت ذخیره‌ها بنشینند.

مارادونا در جام جهانی ۱۹۹۴ در دیدار تیمش برابر یونان به میدان رفت و یک گل هم به ثمر رساند. بعد از آن بود که نتیجه دوپینگ او مثبت اعلام شد و از ادامه رقابت‌ها کنار گذاشته شد.

این جام پرگل شگفتی های خاصی هم داشت. بلغارستان که در ۱۶ دیدار پیش خود در مرحله نهایی جام جهانی طعم پیروزی را نچشیده بود، با شکست آلمان مدافع عنوان قهرمانی راهی مرحله نیمه نهایی شد.

عربستان نیز مثل ژاپن اولین صعود خود را به جام جهانی در این دوره تجربه کرد. این تیم بعد از صعود به جام جهانی توانست عملکرد خوبی داشته باشد و به دور دوم جام جهانی راه یابد، اما در نهایت با شکست برابر سوئد از گردونه رقابت‌ها حذف شدند و نتوانست به جمع هشت تیم برتر راه یابند.

حواشی بزرگ

"دیه گو مارادونا" ستاره آرژانتین به علت مثبت بودن نتیجه آزمایش دوپینگش از این رقابت‌ها کنار گذاشته شد.

همچنین "آندرس اسکوبار" مدافع تیم ملی کلمبیا به این علت که در دیدار برابر آمریکا به تیم خودی گل زده بود، پس از بازگشت به کشورش به ضرب ۱۲ گلوله به قتل رسید.

تیم کم ادعای میزبان یعنی آمریکا در دور دوم با برزیل بازی کرد و با تک گل "روماریو" شکست خورد و از این رقابت‌ها کنار رفت. برزیل بدون شک بهترین تیم این رقابت‌ها بود. اگرچه پیروزی این تیم در فینال در ضربات پنالتی طعم خوبی برای هواداران برزیل در سراسر جهان نداشت اما آن‌ها شایسته کسب چهارمین عنوان قهرمانی بودند.

۷ تیم اروپایی و یک تیم امریکایی

در مرحله یک چهارم نهایی برزیل تنها تیم غیر اروپایی رقابت‌ها بود. هفت تیم اروپایی از جمله ایتالیا در این مرحله بودند. ایتالیا در دور نخست به سختی از گروه خود صعود کرد و در یک هشتم نهایی به سد نیجریه خود. در حالی‌که ایتالیا یک گل خورده بود و با اخراج "جیان فرانکو زولا" ۱۰ نفره بازی می‌کرد،  با کمک "روبرتو باجو" توانست برنده شود. این بازیکن خوش فکر و باهوش علاوه بر زدن دو گل در این دیدار، سه گل نیز در مراحل یک چهارم نهایی و نیمه نهایی به تیم های اسپانیا و بلغارستان زد تا یک تنه ایتالیا را به فینال جام جهانی هدایت کند.

** بزریل - هلند، بهترین بازی جام

دیدار برزیل در برابر هلند در مرحله یک چهارم نهایی را به حق باید بهترین بازی جام دانست. برزیل در حالیکه ۲ بر صفر از حریف پیش بود، بازی را در نهایت با نتیجه ۳ بر ۲ به پایان رساند. به به تو، مازینیو و روماریو زننده ۳ گل برزیل بودند ضمن اینکه این پیروزی شادی تولد پسر به به تو را برای او مضاعف کرد. به به تو بعد از این گل شادی تکان دادن بچه را از خود به نمایش گذاشت که یکی از ماندگارترین خوشحالی های تاریخ فوتبال شد.

در فینال دو تیم برزیل و ایتالیا در برابر یکدیگر صف آرایی کردند اما این دیدار که به نظر می‌رسید بازی زیبا و ایده آلی باشد در عمل یک نبرد فیزیکی و خسته کننده بود. برای نخستین بار سرنوشت جام جهانی به ضربات پنالتی واگذار شد. آخرین پنالتی ایتالیا با شوت روبرتو باجو راهی آسمان آبی کالیفرنیا شد. برزیل پس از ۲۴ سال بار دیگر قهرمان شد و به نخستین تیمی تبدیل شد که جام جهانی را چهار بار لمس کرده است.

* فینال

برزیل صفر (۳)- ایتالیا صفر(۲)

** برترین های جام

قهرمان: برزیل

نایب قهرمان: ایتالیا

سوم: سوئد

چهارم: بلغارستان