اکبری با بیان اینکه در زمینه اثرات سموم کشاورزی بر بی‌مهرگان و حشرات اصلاً برآوردی صورت نگرفته است، گفت: در سازمان حفاظت محیط‌زیست عمده تلاش ما بر حفظ موجودات شاخص و گونه‌های برجسته‌ای است که نشان‌دهنده سلامت اکوسیستم است. گونه‌ای مثل پلنگ وقتی حفظ می‌شود که وضع طعمه‌هایش خوب باشد و این زمانی حاصل می‌شود که پوشش گیاهی منطقه وضع خوبی داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه در دهه سی تا پنجاه یک خسارت جدی در حفظ گونه‌ها داشته‌ایم؛ گفت: شکار بی رویه آسیب جدی به بخش تنوع ژنتیکی تنوع زیستی ما وارد آورده است. بخش زیادی از گونه‌های برجسته همچون گورخر، کل و بز از بین رفته و در پی آن گوشتخوارانی همچون پلنگ و ببر و شیر جمعیت زیادی از خود را از دست داده‌اند.
اکبری با اشاره به اینکه بعد از انقلاب کار حفاظت جدی‌تر دنبال شد گفت: ما در دو دهه اخیر در زمینه افزایش مناطق تحت حفاظت رکورد دار بوده‌ایم و حتی از نظر حفاظت تنها کشوری هستیم که یوزپلنگ را ولو به تعداد کم توانستیم فعلاً نجات دهیم.
معاون محیط زیست سازمان حفاظت از محیط زیست افزود: تخریب زیستگاه به دلیل توسعه اجتناب ناپذیر بود؛ هم توسعه کشاورزی که برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی را به همراه داشت و هم توسعه معادن و شهرسازی زیستگاه‌ها را تخریب کرد و فرصت احیای گونه‌های آسیب‌دیده را مشکل کرد و ما توانستیم بیشتر در مناطق حفاظت شده، کار احیا را ادامه بدهیم.
